O küçük Hüma her duvarın dibinde beni bekliyormuşçasına kıpırdamadan duruyordu. Yalının girilmedik odası kalana kadar gezdirilmiştim çünkü emir büyük yerden alınmıştı. Bora bütün yalıyı gezmemi zorunlu kılmış ve başıma mutfakta bana had bildiren Hatice’yi dikmişti. Burası eskiden benim evimdi. Her köşeyi bilir saklambaç oynarken her deliği keşfetmiştim. Bora biraz daha acı çekmemi ve ondan biraz daha nefret etmemi istiyordu. Nefret konusunda anlaşabilirdik milyon katı kadar nefret edebilirdim ama istediği tepkileri vermeyecektim.
“Burası da bodrum kata iner. Kazan dairesi falan var işte.” dedi Hatice bezmiş bir halde sırtını duvara yaslayıp. Bana küçümseyici bakışlarını atmaktan asla ama asla geri kalmıyor gözlerden uzak kaldıkça kendi kendine söylenip bana laf atıyordu. Bu yalıda bir t
