Üzerimde Nenehatun’un verdiği koca şalın altında kıyıda beklerken beş yıl önce aynı yerde aynı şekilde farklı kıyafetlerin içinde beklediğim günü hatırladım. Babamın beni tekneyle gezmeye çıkaracağı gün kalın bir kürk manto giymiş ayağıma uzun botlarımı çekmiştim. Gerçekten üşümek nedir bilmezdim. Ama şimdi ne kadar kalın giyinirsem giyineyim üşüyordum. Hatta kemiklerime kadar titriyordum.
Boğaza karşı gri hırçın dalgaları sefil bir halde izlerken bir an da çıkıp yok olan sinirlerim yüzünden kendimi yorgun hissediyordum. Bora her gün başka bir planla geçmişime vurgu yaparak beni mahvediyordu. Ben ise içime atıp orada büyük bir acıyla sindirmeye çalışıyordum.
Buraya babamın o çok sevdiği teknesiyle geleceğini adım gibi biliyordum. Hatta babam da hapsedildiği tepede başındaki adam beklet
