Babam yine bir çöp torbası gibi yatak odasından alınıp götürüldüğünde üzerimdeki yorganı göğsüme bastırdım. Herkese ucuz bir mal gibi gösterilmekten artık geberiyordum özellikle Bora’nın o kötü bakışlarının atında kendimden midemin bulanmaya başlaması, alenen aşağılanmanın yanında beni öldürmek ister gibi bakması kalbime saplanan ve gittikçe derine inen hançerin acısını daha fazla hissetmeme neden oluyordu.
Beni kandırdığı suretin yasını tutmak salaklıktı ama tuttum.
Berbat bir geçmişten ve zengin erkekleri avladıktan sonra öyle bir erkeğin varlığına nasıl inanabilmiştim ben?
“Yatağın kenarında duran poşette benim için çalıştığın sürece giyeceğin kıyafetler var. Giyin aşağı in. İki dakikan var.” dedi Bora kapanan kapıdan bakışlarını almadan. Sesinde ve tavrında düşen hiddeti hissetti
