Meryemce gözlerini güç bela açtığında, tanımadığı bir odadaydı. Ve bir yatakta yatıyordu. Ellerini hareket ettirmeye çalıştı ama yapamadı. Bileklerinden zincirlenmişti, yatak başlığına. Yutkunup, korkuyla sağına soluna bakınırken doğruldu. Kimse yoktu odada. Ayaklarını hareket ettirmek istedi ama onlarda zincirle bağlıydı. Üstelik de kıyafetleri beyaz bir elbiseyle değiştirilmişti. Kalbi deli gibi atıyordu. Bu durum da karnının kasılmasına neden oluyordu. Bebeği bile hissetmişti annesinin korkusunu. Bacaklarını düzelterek hafifçe geriye yaslandı. Bebeği için biraz da olsa rahatlamaya çalıştı. Nefes egzersizi yaptı, kalp atışları düzelsin diye.
Gözlerini kapatmış güzel şeyler düşünüp, nefes alıp verirken odanın kapısı açıldı birden. Hızla gözlerini açıp başını kapıya çevirdi. Azad gelmiş
