มธุรสวาทเจ้าสำนัก

บทที่ 17

พันธมิตรที่เปราะบางได้ถือกำเนิดขึ้นแล้วในถ้ำลับอันมืดมิด เฉินเหวินที่เคยเป็นศัตรูร้าย บัดนี้ยืนอยู่เบื้องหน้าเซียวหลันและหลี่หยางในฐานะสหายร่วมชะตากรรม

"ก่อนที่เราจะเริ่ม" เซียวหลันเอ่ยขึ้น น้ำเสียงของนางยังคงเจือความระแวง "ท่านต้องบอกความจริงทั้งหมด... ว่าท่านเกี่ยวข้องอะไรกับอดีตของพวกเรา"

เฉินเหวินยิ้มอย่างขมขื่น เขามองไปยังแผนที่บนผนังถ้ำ "เจ้าคิดว่าข้าชื่นชอบการเป็นหมากในเกมอำนาจของตระกูลข้าหรือ"

เขาเริ่มเล่าเรื่องราวในอดีตให้เซียวหลันและหลี่หยางฟังอย่างละเอียด เขาเกิดในตระกูลที่เต็มไปด้วยความทะเยอทะยานและต้องการครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ พลังที่เขาใช้ในการต่อสู้ไม่ใช่พลังของตนเอง แต่เป็นพลังที่ถูกผนึกไว้ในตัวเขาตั้งแต่ยังเด็ก เขาถูกฝึกฝนให้กลายเป็นอาวุธที่มีชีวิต เพื่อที่จะใช้ในการทำลายศัตรูของตระกูล

"ข้าถูกบังคับให้ทำร้ายครอบครัวของเจ้า" เฉินเหวินกล่าว "และข้าก็ถูกบังคับให้ทำร้ายครอบครัวของมัน" เขาชี้ไปที่หลี่หยาง "ข้า... เป็นเพียงหุ่นเชิดที่ไร้หัวใจ"

คำพูดของเฉินเหวินทำให้เซียวหลันและหลี่หยางตกตะลึง พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าคนที่ดูเหมือนจะมีความสุขและมีอำนาจอย่างเฉินเหวินจะมีความลับที่เจ็บปวดเช่นนี้ซ่อนอยู่

"แล้วทำไมท่านถึงยอมมาช่วยพวกเรา" เซียวหลันถาม

"เพราะพวกเจ้า... คือคนเดียวที่จะสามารถปลดปล่อยข้าจากพันธนาการนี้ได้" เฉินเหวินตอบ "พลังของเจ้าทั้งสอง... สามารถทำลายพลังที่ถูกผนึกไว้ในตัวข้า และเมื่อถึงตอนนั้น... ข้าก็จะเป็นอิสระ"

หลี่หยางมองเฉินเหวินด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา เขาเคยเกลียดชังชายผู้นี้อย่างสุดหัวใจ แต่ในตอนนี้... เขากลับรู้สึกเห็นใจอย่างประหลาด

"เราจะเชื่อใจท่านได้อย่างไร" หลี่หยางถาม

“แล้วพวกเจ้ายังมีทางเลือกอื่นอีกหรือ...” เฉินเหวินกล่าว “...นอกจากเชื่อใจข้า” เขาหันไปมองแผนที่บนผนัง "ข้าจะช่วยพวกเจ้าค้นหาเบาะแสและหาทางหยุดยั้งคนพวกนั้น แต่เมื่อถึงเวลา... พวกเจ้าจะต้องช่วยปลดปล่อยข้าด้วย"

เซียวหลันและหลี่หยางมองหน้ากัน พวกเขารู้ดีว่าข้อตกลงนี้เป็นเรื่องที่เสี่ยงอันตรายนัก แต่ในขณะเดียวกัน... พวกเขาก็รู้ดีว่าหากไม่มีความช่วยเหลือจากเฉินเหวิน พวกเขาก็อาจจะไม่สามารถเอาชนะศัตรูที่แข็งแกร่งได้เลย

"ตกลง" เซียวหลันกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "เราจะร่วมมือกับท่าน"

เฉินเหวินยิ้มเล็กน้อย "ดีแล้ว... พันธมิตรของเราได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว"

ในวันต่อมา... การเดินทางครั้งใหม่เพื่อค้นหาความจริงได้เริ่มต้นขึ้น พวกเขาทั้งสามคนเดินทางไปยังสถานที่แรกที่ถูกทำเครื่องหมายไว้บนแผนที่ นั่นคือป่าลึกที่เต็มไปด้วยต้นไม้โบราณที่สูงใหญ่และสัตว์ร้ายที่ดุร้าย

"ที่นี่... คือที่ที่พ่อของข้าเคยมาบำเพ็ญเพียร" หลี่หยางกล่าว "มีสมบัติบางอย่างถูกซ่อนไว้ที่นี่"

พวกเขาเดินลึกเข้าไปในป่าที่มืดมิดและอันตราย และในที่สุด... พวกเขาก็ได้พบกับถ้ำแห่งหนึ่งที่ถูกปิดผนึกไว้ด้วยพลังที่แข็งแกร่ง เฉินเหวินและหลี่หยางพยายามที่จะทำลายผนึกนั้น แต่พลังของพวกเขาก็ยังไม่พอที่จะทำลายมันได้

"ข้าจะลองดู" เซียวหลันกล่าว นางใช้พลังแห่งแสงที่เพิ่งได้รับการฝึกฝนมาอย่างเต็มที่ ปล่อยให้มันพุ่งเข้าใส่ผนึกนั้นอย่างรวดเร็ว

ผนึกนั้นสั่นสะท้านและแตกออกในที่สุด เผยให้เห็นถ้ำที่มืดมิดและลึกลับที่อยู่ภายใน พวกเขาเดินเข้าไปในถ้ำอย่างระมัดระวัง และได้พบกับคัมภีร์โบราณเล่มหนึ่งที่ถูกวางไว้บนแท่นบูชา

"นี่คือคัมภีร์ที่บันทึกเรื่องราวทั้งหมด" เฉินเหวินกล่าว "เป็นคัมภีร์ที่พ่อของข้าเขียนขึ้น"

หลี่หยางเปิดคัมภีร์นั้นอ่าน และเขาก็ต้องตกตะลึงเมื่อได้อ่านเรื่องราวที่ถูกบันทึกไว้ในนั้น คัมภีร์นั้นไม่ได้บันทึกเพียงแค่เรื่องราวของตระกูลเขา แต่ยังบันทึกเรื่องราวของสงครามครั้งใหญ่ที่เคยเกิดขึ้นเมื่อหลายร้อยปีก่อน และคำทำนายเกี่ยวกับผู้ที่จะมาช่วยยุติสงครามในครั้งนี้

"เรามาถูกทางแล้ว" เซียวหลันกล่าว "แต่เรายังคงต้องเดินทางต่อไปเพื่อที่จะหาทางหยุดยั้งสงครามนี้ให้ได้"