ตอนที่1
บทที่1 สุขสันต์วันเกิด
แสงไฟสลัวของคลับชื่อดังบนเกาะซันมูนดูเข้ากับบรรยากาศครึกครื้น ผู้คนมากมายที่เข้ามายังสถานที่แห่งนี้ต่างกำลังรื่นเริงเสพความสุขและสนุกสนานที่พวกเขาใฝ่หา ยกเว้นหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังนั่งนิ่งด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียดและดูเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด
“ลูกแก้ว ยิ้มหน่อยสิ พี่อุตส่าห์แอบพาเธอหนีว่าที่พ่อตามาฉลองวันเกิดอายุครบ18 ให้เธอเป็นคนแรกเลยนะ” ชายหนุ่มที่ตั้งตัวเป็นพี่เพียงเพราะเกิดก่อนหญิงสาวแค่ไม่กี่เดือนเอ่ยบอกให้คนที่นั่งหน้าบึ้งอยู่คลายกังวล
“ลูกแก้วไม่ได้อยากมา นายบังคับฉันมาต่างหากปรินซ์”แก้วขวัญหันไปตะโกนบอกคนที่นั่งอยู่ด้านข้างเพราะเสียงเพลงที่ดังเกินกว่าเธอจะพูดเสียงปกติได้
“ก็พี่อยากอวยพรวันเกิดเธอเป็นคนแรก”ราเชนทร์ซบหัวลงบนไหล่ของคนตัวเล็กด้วยความสนิทสนม
“แต่อายุเรายังไม่ถึง นายพาฉันมาแบบนี้มันจะไม่มีปัญหาเอาเหรอ”
“ใครจะกล้ามีปัญหา เธอพูดมาสิ”หญิงสาวหันมองหน้าคนที่ซบไหล่เธอนิ่ง อยากจะบอกเขาเหลือเกินว่าคงมีหลายคนเลยที่กล้ามีปัญหากับเขา โดยเฉพาะเจ้าของคลับแห่งนี้
“อีกห้านาทีเธอก็จะอายุครบสิบแปดแล้ว”ราเชนทร์ขยับนั่งตัวตรง จับไหล่บอบบางของหญิงสาวข้างกายไว้มั่น เขานั่งจ้องหน้าเธอนิ่งๆ รอให้เวลาในแต่ละนาทีเดินผ่านพ้นไป กระทั่งเข็มนาฬิกาทั้งสองเข็มบรรจบกันที่เลขสิบสองพอดี
“สุขสันต์วันเกิดวันเกิดครบสิบแปดปีนะครับ สุดที่รักของปรินซ์”เสียงทุ้มเอ่ยบอกหญิงสาวตรงหน้าที่เขาเฝ้ารักเฝ้าดูแล และจองตัวเธอไว้ตั้งแต่เด็ก
“เอ่อ ขอบคุณมาก”เธอไม่รู้จะปฏิเสธคำเรียกขานของเขาอย่างไร จึงได้แต่ปล่อยผ่านเพราะตั้งแต่จำความได้ชายหนุ่มตรงหน้าแทบจะเรียกเธอว่าที่รักมากกว่าชื่อของเธอซะอีก
“คราวนี้มาคุยเรื่องสำคัญของเรากันบ้าง พี่มาทวงสัญญาที่เธอบอกให้พี่รอ”
“แก้วขวัญครับ เป็นแฟนกับราเชนทร์นะครับ”
ราเชนทร์เอ่ยขอคำถามจากคำถามที่หญิงสาวให้เขารอตั้งแต่อายุสิบห้าจนถึงตอนนี้ แม้ความจริงเขาจะขอเธอเป็นแฟนตั้งแต่สิบขวบแล้วก็ตาม ถึงจะโดนทั้งพ่อทั้งว่าที่พ่อตาตบกะโหลกมามากกว่าร้อยครั้งเขาก็ไม่เคยยอมแพ้
“เอ่อ ลูกแก้วขอเวลาเพิ่มอีกได้ไหม ปรินซ์ให้เวลาลูกแก้วเรียนจบปริญญาก่อนดีกว่า”
“ลูกแก้วว่าเราสองคนยังเด็กกันอยู่เลย”เธออธิบายเหตุผลให้เขาฟัง แม้มันจะเป็นแค่เหตุผลเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ส่วนอีกส่วนนั้นเป็นเพราะใครอีกคน คนที่ทำให้เธอไม่สามารถรับความรักของคนตรงหน้า หรือความรักของใครได้
“พี่แค่ขอเป็นแฟนไม่ขอแต่งงานสักหน่อย ไม่เห็นจำเป็นต้องรอให้เรียนจบเลย”
“เป็นแฟนกันนะ”
“เอ่อ….”แก้วขวัญได้แต่กลืนก็ไม่เข้าคายก็ไม่ออก ใช่ว่าเธอจะไม่รู้สึกดีกับคนตรงหน้า เขาเป็นทั้งเพื่อน ทั้งความสบายใจของเธอ เป็นคนที่เธอสามารถเป็นตัวของตัวเองได้อย่างสบายใจเวลาที่อยู่กับเขา
“หรือเธอไม่ชอบพี่”หญิงสาวได้แค่ส่ายหน้าแต่ก็ไม่ยอมเอ่ยตอบในสิ่งที่เขาต้องการ
“งั้นก็คงมีแค่เหตุผลเดียว…เฮียคิงส์”แก้วขวัญนั่งก้มหน้านิ่งไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ เมื่อได้ยินชื่อที่ชายหนุ่มเอ่ยถึง
“ไม่รู้แหละ เธอไม่ปฏิเสธถือว่าเธอตกลงเป็นแฟนพี่ พรุ่งนี้พี่จะบอกพ่อให้ไปขอเธอกับอาภัทร”
“ไม่เอานะปรินซ์ อย่าทำแบบนั้น”ขืนเธอยอมให้เขาทำตามที่ต้องการ เธอไม่รู้เลยว่าจะต้องเจอกับอะไรหากเรื่องนี้ไปถึงหูของเขาคนนั้น แค่ที่เธอนั่งอยู่ในคลับตอนนี้เขาอาจจะรับรู้แล้วก็เป็นได้
“งั้นเธอก็ต้องยอมตกลงเป็นแฟนพี่ แล้วพี่จะไม่บอกใครอย่างที่เธอต้องการจนกว่าเราจะเรียนจบ”
“….”เธอได้แต่นั่งนิ่งโดยที่ไม่รู้ว่าตนเองสามารถเลือกอะไรได้บ้างในชีวิตที่เป็นของเธอแต่เหมือนมันจะไม่ใช่ของเธอ
“พี่รู้ว่าพี่ทำให้เธอลำบากใจ แต่…ไม่รู้แหละเธอมีทางเลือกแค่สองทางเท่านั้น เป็นแฟนพี่เงียบๆ กับให้พี่พาพ่อไปขอเธอที่บ้าน”เขารู้ดีว่าเพราะใครที่ทำให้หญิงสาวเป็นกังวล แต่แล้วไงในเมื่อเขารักเธอ จะไปกลัวอะไรกับแค่คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชายแท้ๆ
“งั้นพี่พาพ่อไปขอเธอ ดีเหมือนกันหมาบ้าตัวโตจะได้เลิกหวงก้างสักที”ราเชนทร์ยกยิ้มอย่างอารมณ์ดี เมื่อนึกถึงใบหน้าของหมาบ้าหวงก้างที่ชอบลอบกัดเขามาตั้งแต่จำความได้
“เป็นแฟน ลูกแก้วยอมเป็นแฟน ปรินซ์อย่าทำให้วุ่นวายเลยนะ”เธอตัดสินใจเอ่ยตอบในสิ่งที่เขาต้องการออกไป เพราะมันคงดีกว่าอีกทางเลือกที่จะให้เขาคนนั้นได้รับรู้
“แต่พี่อยากให้พ่อไปขอเธอมากกว่า พี่อยากให้เธอเป็นของพี่คนเดียว”แม้เขาจะรู้ว่าการที่เขาจะได้ครอบครองเธอไว้คนเดียวนั้นเป็นเรื่องยาก เพราะก่อนที่เขาจะจองเธอเอาไว้ดันมีคนจับจองเธอตัดหน้าเขาไปก่อนซะแล้ว
“ไม่เอานะ ปรินซ์อย่าให้เขารู้เรื่องนี้ได้ไหม”แก้วขวัญจับเอ่ยห้ามปรามเขาเอาไว้พลางเอ่ยขอให้เขาเก็บเรื่องของเราไว้เป็นความลับ
“ครับ พี่จะไม่พูด แต่รับปากไม่ได้นะว่าเขาจะไม่รู้เรื่องนี้”
“ไม่ทำหน้าเศร้านะ มาฉลองให้กับแฟนโซนของเราดีกว่า”ราเชนทร์ยกแก้วน้ำผลไม้ที่ปราศจากแอลกอฮอล์ให้หญิงสาว
“ยิ้มหน่อยสิ เลิกทำหน้าบึ้งได้แล้วครับสุดที่รัก”เขาบีบจมูกหยอกล้อให้เธอคลายความกังวล
จนกระทั่งเวลาล่วงผ่านมาเป็นชั่วโมงเขาจึงพาเธอกลับไปส่งที่บ้าน โดยที่ทั้งสองไม่รู้เลยว่ามีสายตาคมคู่หนึ่งจ้องมองพวกเขาสองคนผ่านกล้องวงจรปิดอยู่ตลอดเวลา