“ฉันอยากลองเดินไปห้องน้ำเอง”
“ค่ะ งั้นแก้วพยุงไปนะ”หลังจากที่ได้รับการรักษาอย่างดีจากเธอทำให้ช่วงนี้เขาเริ่มจะฝึกขยับเดินได้บ้างแล้ว แม้จะยังต้องให้คนอื่นคอยพยุงหรือต้องหาที่จับไว้ตลอดเวลา
“อืม”เธอพาเขาเดินเข้ามาถึงในห้องน้ำอย่างทุลักทุเลด้วยเพราะเธอต้องแบกรับน้ำหนักของคนตัวโตที่ใช้เธอแทนราวจับในการเดิน และเธอยังต้องคอยระวังไม่ให้เขาล้มอีกด้วย
“ถอดเสื้อผ้าให้หน่อย”เธอที่กำลังทำตัวไม่ถูกเพราะไม่รู้ต้องทำอะไรต่อหลังจากที่พาเขาเข้ามาในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว
“เอ่อ ถ้าแก้วปล่อยเฮียจะล้ม”
“นั่งในอ่าง”เขารู้ดีว่าตอนนี้ยังไม่สามารถทรงตัวคนเดียวได้อย่างมั่นคงจึงหันไปมองอ่างอาบน้ำให้เธอพาเขาลงไปนั่งแทน
“งั้นเฮียถอดเสื้อผ้า อาบน้ำเองนะคะ แก้วขอออกไปรอด้านนอก”เมื่อพาเขานั่งในอ่างเสร็จเธอจึงรีบขอตัวออกไปด้านนอกห้องน้ำทันทีเพราะคิดดูแล้วเขาน่าจะอาบน้ำเองคนเดียวได้
“ไม่!! เธอถอด”ถึงปกติเขาจะจัดการถอ
