ตรวนรักสองสามี

ตอนที่ 11

“ไอ้ช้างมึงรู้หรือเปล่าว่าอาภัทรจ้างใครมาดูแลเฮียคิงส์”เสียงเอื่อยๆของราเชนทร์เอ่ยถามขึ้น ช่วงนี้ยุ่งจนแทบจะไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่นนอกจากงานเพราะต้องดูแลทั้งงานในส่วนของตนเองและของพี่ชายในช่วงที่พักรักษาตัว พ่อรามอาสาไปดูแลในส่วนเกาะรังนกให้ ส่วนป๋าเซียนต้องอยู่ดูแลราชันย์เป็นเพื่อนแม่จอมและจัดการเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“กูจะไปรู้ได้ยังไงวันๆก็ทำงานตามตูดมึงอยู่เนี่ย”

“เหรอ มึงถามพี่กระทิงดูสิ เผื่อพี่กระทิงรู้”

“มึงจะอยากรู้ไปทำไม หรือว่าหมาจรจัดอย่างมึงยังหวังลมๆ แล้งๆ อยากเป็นหมามีเจ้าของอยู่อีก”

“ไอ้ช้างเช็ด”ราเชนทร์ตะคอกด่าไอ้คนปากดีที่ชอบจี้ใจดำ ขุดหนามที่มันตำอกเขาขึ้นมาขยี้ ปากดีจนน่าไล่ออกไปซะ แต่ขืนทำอย่างนั้นตัวเขาเองนี่แหละที่จะลำบาก ขาดแรงงานอย่างมันไปใครจะช่วยเขาทำงาน

“พี่กระทิงบอกว่าเป็นคุณหมอจบนอก สงสัยจะจ้างหมอมารักษาโดยเฉพาะมั้ง”คชาเอ่ยบอกหลังจากที่ก้มพิมพ์ข้อความส่งไปถามพี่ชาย อะไรที่ทุกคนอยากรู้ขอแค่ถาม พี่ชายเขารู้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องตัวเอง

“หมอเหรอ…คงงั้น”ราเชนทร์ทิ้งตัวพิงเก้าอี้ สลัดอารมณ์ที่เผลอปล่อยให้ตัวเองมีความหวังโง่ๆขึ้นมาครู่หนึ่ง

“อาภัทรเขาเป็นเจ้าของโรงพยาบาลก็คงรู้จักหมอเก่งๆ เยอะแหละ เฮียคิงส์หายชัวร์”คชาเอ่ยบอก

“ส่วนมึง ก็เลิกทำหน้าเหมือนหมาขี้เรื้อนป่วย มันน่าสมเพช เลิกรอ มึงมันหมาไม่มีเจ้าของ ไปหาเมียใหม่ได้แล้ว แล้วก็เลิกคิดนะว่าหมอคนนั้นจะเป็นคนที่มึงรอ”คชาเอ่ยทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไป ปิดประตูห้องทำงานให้คนที่เป็นทั้งเพื่อนสนิทและเจ้านายเรียบร้อย

หมอเหรอ ถ้าเธอคนนั้นเป็นหมอจะเป็นยังไงนะ

เขาไม่ได้คิดว่าหมอที่จะมารักษาพี่ชายเป็นใคร กระทั่งคำพูดเมื่อกี้ที่มันทำให้ใจไม่รักดีของเขามันเริ่มตั้งความหวังอีกครั้ง หวังว่าเธอคนนั้นจะยังกลับมา

“ลุงราม ป้าจอมสวัสดีค่ะ”หญิงสาวร่างบางที่หายหน้าหายตาขาดการติดต่อจากคนบนเกาะนี้ไปหลายปี ตอนนี้กำลังปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าเจ้าของเกาะที่กำลังนั่งทานของว่างฝีมือเมียรักอยู่

“ลูกแก้ว หนูกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ มานั่งนี่ก่อนไม่เจอกันตั้งหลายปี หลานสาวป้าโตขึ้นเป็นกองเลย”จอมขวัญเรียกหญิงสาวให้เข้ามานั่งข้างๆ อย่างตื่นเต้นดีใจ ไม่คิดว่าจะได้เจอกับเด็กสาวตัวน้อยที่เห็นกันมาตั้งแต่เด็กอีกครั้ง

“ฟ้าเพิ่งไปรับมาจากสนามบินตะกี้เองค่ะพี่จอม ขึ้นเกาะมาปุ๊บก็พาหาลุงกับป้าให้หายคิดถึงเลย”น้ำฟ้าที่เดินเข้ามาพร้อมกับนภัทรเอ่ยตอบแทนบุตรสาว

“เพิ่งมาถึงทำไมหนูไม่กลับไปพักผ่อนให้หายเหนื่อยก่อนละลูก”จอมขวัญลูบหัวหลานสาวอย่างเอ็นดู

“แก้วไม่เหนื่อยค่ะป้าจอม เดี๋ยวค่อยกลับไปพักก็ได้”แก้วขวัญตอบกลับพลางสายตาก็สอดส่องมองไปรอบๆ

“ตัดสินใจดีแล้วใช่ไหมที่กลับมา”เสียงเรียบของรามิลเอ่ยถามเด็กสาวรุ่นลูกด้วยความเป็นห่วง เมื่อเจ็ดปีก่อนเขาและภรรยาได้ช่วยให้เธอได้มีชีวิตอิสระอย่างที่เธอต้องการ และก็เพราะพวกเขาอีกเช่นกัน ที่ทำให้ชายหนุ่มสองคนไม่สามารถติดต่อหรือไปหาเด็กสาวได้

ตั้งแต่เล็กจนโตชีวิตของเด็กสาวที่ลูกชายของเขาพาเข้าบ้านในวันนั้นไม่เคยมีอิสระจากลูกชายของเขาทั้งสองคน วันหนึ่งที่เธอเดินเข้ามาขอให้พวกเขาช่วยจึงยอมช่วยเด็กสาวอย่างไม่ลังเล แม้รู้ดีว่าลูกชายทั้งสองของตนจะไม่มีทางยินยอม แต่พวกเขาอยากให้เธอได้มีชีวิตอิสระอย่างที่ต้องการ จนวันนี้ที่เธอกลับมา นั่นหมายความว่าเธอต้องรู้ดีว่าได้ทิ้งชีวิตอิสระของตัวเองไปแล้ว

“ค่ะลุงราม แก้วพอใจกับอิสระที่ได้รับแล้ว แก้วคิดถึงพ่อภัทรกับแม่ฟ้า และก็ทุกคนที่นี่”

“รู้ใช่ไหมว่าลูกชายลุงมันยังคงรอหนูอยู่…ทั้งสองคน”

“…..”เธอได้แต่นั่งนิ่งเงียบไม่เอ่ยตอบสิ่งใดออกมา เจ็ดปีที่ผ่านมาเธอก็แอบหวังให้พวกเขาสองคนมีคนรักเคียงข้าง แม้ทุกครั้งที่คิดแบบนั้นจะรู้สึกจุกในอกแต่เธอก็จะยินดีกับพวกเขาหากจะเลิกรอเธอ

“ลูกแก้ว ถ้าหนูอึดอัดหรือไม่สบายใจ หนูไม่จำเป็นต้องมาดูแลตาคิงส์ก็ได้นะลูก”

“แก้วเต็มใจค่ะป้าจอม แก้วมีพ่อแม่ที่รักแก้ว และมีทุกอย่างที่ดีได้อย่างทุกวันนี้ก็เพราะเฮียคิงส์”แก้วขวัญส่งยิ้มให้ทุกคนคลายกังวล

หลังจากรับสายบิดาเธอได้คิดไตร่ตรองและต้ดสินใจดีแล้วที่จะกลับมาดูแลชายหนุ่มที่เป็นเจ้าของชีวิตเธอ

“แต่ลูกชายป้าร้ายกว่าเดิมอีกนะลูก เจ้าปรินซ์อาจไม่ใช่ลูกชายป้าคนเดิมที่หนูรู้จัก ยิ่งตาคิงส์ยิ่งแล้วใหญ่ ยิ่งตอนนี้ทั้งสภาพร่างกายและจิตใจไม่ปกติ ป้ากลัวหนูจะรับมือลูกชายป้าสองคนไม่ไหว”

“แก้วจะอดทนค่ะป้าจอม ถ้าแก้วทนไม่ไหวเมื่อไหร่ แก้วจะรีบบอกป้าจอมทันทีเลยค่ะ”

“ขอบใจหนูมากนะลูก ป้าไม่รู้จะขอบคุณหนูที่ยอมกลับมายังไงดี เอาเป็นว่าลูกแก้วอยากได้อะไรบอกป้าได้เลย ป้าจะหามาให้หนูทุกอย่าง”

“ไม่เป็นไรค่ะป้าจอม แก้วเต็มใจ แก้วไม่อยากได้อะไรตอบแทนเลยค่ะ ต้องเป็นแก้วต่างหากที่ต้องตอบแทนทุกคนที่นี่”

“เกาะนี้มั้ย”ทุกคนหันไปมองรามิลที่พูดออกมาเสียงเรียบเป็นตาเดียว ไม่เข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการจะสื่อ

“ลุงยกเกาะนี้ให้ เป็นของขวัญต้อนรับลูกสะใภ้”ยิ่งรามิลอธิบายทุกคนยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่โดยเฉพาะเด็กสาวที่กลายเป็นลูกสะใภ้โดยไม่รู้ตัว

“เฮียราม อย่ามามัดมือชกลูกสาวผม”นภัทรรีบเอ่ยปฏิเสธแทนบุตรสาวทันที

“ไอ้หมาบ้าสองตัวนั่นมันไม่ยอมปล่อยให้ลูกสาวแกหนีพวกมันกันได้อีกรอบแน่นอน”

“แต่ผมไม่มีทางยอมให้พวกมันมาบังคับลูกสาวผมแน่นอน ต่อให้พวกมันเป็นลูกเฮียกับเฮียเซียนก็ตาม”

“ยกเกาะรังนกให้ลูกแก้วไปด้วยเลยไอ้ราม แค่เกาะนี้เกาะเดียวมันไม่สมฐานะลูกสะใภ้เราหรอก เผื่อลูกชายตัวดีของเรามันไปทำลูกสาวเขาชอกช้ำใจจะได้ไล่พวกมันออกไปนอนข้างถนน”