Afra kapıdan içeriye tereddütlü bir adım attı. Hastanedeki kalabalığın arasında Ayla teyzesiyle yüzleşme şansı bulamamıştı ve şimdi onunla yüzleşmek zorundaydı. Hayatı boyunca, hiçbir zaman kendisini bu kadar küçülmüş hissetmemişti. Her zaman ailesi onunla gurur duymuştu. Çocukluğu babasının istediği gibi hep başarılarla doluydu. Salona doğru ilerlerken, annesi ve babası eğer burada olsaydı; acaba ne derlerdi diye düşünüyordu. Eli istemsizce karnına gitti. Acaba Afra’ya sırtlarını mı dönerlerdi yoksa sahip mi çıkarlardı? Bilmiyordu. Asla cevabını öğrenemeyeceği bir soruydu bu. Ne olursa olsun, ailesi nasıl tepki verecek olursa olsun bebeğine sahip çıkardı. Birçok annenin yaptığı gibi o da bebeğini koruyup kollardı.
Biliyordu ki, Devrim’e ve ailesine ne söylemiş olursa olsun, bu bebeğe kıy
