Keşke sana dair olmasaydı cümlelerim ve keşke ben sende susmasını bilebilseydim...
Devrim kapının önünde bir aşağı bir yukarı turlamaya devam ediyor, endişeli bakışları dakikada bir önündeki kapalı kapıya kayıyordu. Hüzün neden hâlâ çıkmamıştı şu evden? En sonunda sabırla beklemeyi bir kenara bırakacak ve evin kapısına dayanacaktı. İki saattir bahçenin önünde ağaç ediliyordu ve gıkını çıkarıp kimseye tek laf edemiyordu. Meraktan delirmek üzereydi. Afra ne cevap vermişti? Hüzün onu ikna edebilmiş miydi? Lanet olsun, neden Hüzün’le beraber o da içeriye girmemişti ki? Hem Afra neden bugün işyerine gitmemişti? Acaba hasta mıydı?
Önüne gelen taşı sinirle tekmeledi ve kapıya bir kez daha bakış attı. Kadınların bu derin sohbetleri bir gün ölümü olabilirdi. Altı üstü Afra’yı ikna edecekti, iki s
