Gab's Karma

Part 3

Nagtaka ako ng ang mabungaran ko lang ay si Yam. Ang secretary ko at kaibigan ni Liwayway.

"Where is Ms. Enriquez?" Kunot nuong tanong ko.

"Naka leave Sir!" Sagot nito.

Nakaleave ito? Three days lang akong nawala at nagleave din ito. Aba matinde!

Hindi nalang ako kumibo at dumiretcho ako sa office. May nabuo naman na akong plano at nakausap ko na tungkol dito si Emperor. Noong una ay ayaw nito, pero wala rin itong nagawa kung hindi ang umoo nalang sa gusto ko.

I know my plan will work. Ako pa? Sobrang talino ko kaya. Napangisi nalang ako sa naisip ko at nagumpisa na akong gawin ang mga dapat kong gawin.

Si Yam lang din ang kasama kong makipagkita sa mga investor na dapat kong kausapin.

Natapos ang buong araw ko na pakiramdam ko ay may kulang sa akin. Pero hindi ko nalang pinansin.

Dalawang araw pa ang lumipas pero wala pa rin akong Liway na nakikita. Napipikang tinawagan ko si Yam at itinanong dito kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa pumapasok ang kaibigan nito.

"Sir, wala po talaga akong alam. Hindi naman po niya sinasagot ang mga text at tawag ko." Nakayukong sabi nito.

"You know her adress?" Hindi ito kumibo.

"Do I need to repeat myself?" Napipilitan itong tumango at ibinigay sa akin ang address.

Ngingisi ngisi akong nakatingin sa hawak kong papel. Agad akong tumayo at lumabas ng opisina.

"Sir! You have a meeting with Mr-"

"Oh, I don't care! Just cancel it!"

"Pero ano pong idadahilan ko?" Alanganing tanong nito sa akin.

"Tell them I'm just bored." Sagot ko at lumulan na ako sa elevator.

I smirked ng makita kong napatanga lang sa sagot ko ang secretary ko.

I don't care about those meetings and paper works. Mas importante ang lakad ko. Uumpisahan ko na ang plano ko.

Niluwagan ko ang neck tie na suot. Paglabas ko ng building ay nasa harap naman na ng building ang kotche ko. Agad akong sumakay at pinaharurot ito.

Hindi naman pala masyadong malayo ang bahay nito. Wala pang 30 minutes ay nandito na ako. Pinagmasdan ko ang nasa harapan ko. A bungalow type. Sakto lang kung ito lang nga ang nakatira.

Ilang beses akong nagdoorbell. Pero walang nagbubukas. Tiningnan kong mabuti ang address na nakalagay sa papel at baka namali lang ako ng basa.

"Tama naman." Naiinip na ako kakadoorbell pero wala talagang nagbubukas.

Ayoko pa naman ng naghihintay. Nagpalinga linga ako at ng makita kong walang tao sa paligid ay umakyat ako sa bakod. Baka mapagkamalan pa akong magnanakaw sa pinag gagagawa ko.

"Me? With this handsome face? I don't think so." Cool ko pang sabi na akala mo ay may kausap ako.

Sinubukan kong kumatok sa pintuan. Pero katulad kanina ay walang nagbubukas. Napipikang nasipa ko ang pintuan.

Tatalikod na sana ako ng biglang bumukas ang pintuan. My mouth parted a bit when I saw her. Napalunok ako. Parang nanuyo ang lalamunan ko. Napahawak ako sa harapan ko ng sumaludo ang alaga ko sa Heneral niya.

The Betty Lafia Liway was gone. The lady infront of me is the Liway on that photo. No hair bun. No thick glasses. No Maria Clara outfit.

Pinagmasdan ko itong mabuti. She's just wearing a white shirt. Bakat na bakat ang hindi dapat. And she's only wearing a lacey panty. I can' t help myself but to swallowed hard. Pero sa totoo lang, parang nakaharap ako sa isang anghel ngayon. Napakaamo ng muka nito.

"f**k!" I hissed.

"S-Sir Gabriel?" Paninigurado nito sa nahihirapang tono. Hindi alintana nito kung ano ang itsura.

Ngayon ko lang nakita na pulang pula ito. I clear my throat.

"Are you okay?" Alangang tanong ko dito.

"Sorry Sir Gabriel pero masama po talaga ang pakiramdam ko. Nagnotify naman po ako kay Yam. Sir hindi ko na-"

Hindi ako makafocus sa sinasabi nito dahil sa nakikita ko at nararamdaman ng katawan ko ako ngayon naka focus.

Maniac na kung Maniac. Pero hindi ko maiiwas ang mga mata ko dito. At parang may nagfifiesta sa buong katawan ko. Lalo na sa baba. Kulang nalang nga mga nagcacamping dahil may tent ng nakatayo sa harapan ko.

"Sorry Sir." sabi nito.

"Okay." Wala sa sariling sagot ko.

Napakurap ako ng isara nito ang pintuan. What just happened? Hindi manlang ako nito pinapasok?!

Hindi makapaniwalang kinatok ko ulit ang pintuan nito. Napaigtad ako ng makarinig ako ng ingay na mula sa nabasag na gamit. Dali dali akong pumasok at swerte dahil mukang hindi nito nailock ang pintuan.

Hinanap ko ito at natagpuan ko ito sa kusina ng bahay at nakalugmok sa sahig.

Para akong napaso ng hawakan ko ito. Sobrang init. Mukang inaapoy pa ito ng lagnat. Dali dali ko itong dinala sa kwarto niya. Hindi ko ito pwedeng dalin sa ospital. Nagdial agad ako sa cellphone ko.

"911." Sabi ko agad kay Matt.

"Where are you?"

Sinabi ko agad ang address nito. I sighed. Hinalungkat ko ang damitan nito. Nakuha ko naman agad ang kailangan ko.

"f**k! f**k! f**k!" I hissed.

"Putcha! Torture ito!" I hissed ng simulan kong suotan ito ng bra.

Hindi ito pwedeng makitang ganito ni Matt. Baka mabalatan ko si Mattheo ng buhay.

Apura ang mura ko ng dinadamitan ko ito. Lalo na ng umungol ito. Her moaned was like a music to my eyes.

Ipinilig ko ang ulo ko para umayos ang takbo ng isip ko. Because right now. I can feel my libido on its highest level. I want to r****h this woman infront of me. I want to eat her alive. I want to touch every inch of her.

Napakurap ako ng makarinig ako ng tunog ng doorbell. Agad akong lumabas. Dahil sigurado akong si Matt na ito.

Nakakunot ang nuo nito ng mabungaran ko sa gate.

"What Gabriel?"

"Come!" Yaya ko dito. Tahimik naman itong sumunod sa akin.

"Bigla nalang siyang hinimatay. Sobrang init niya rin." Sabi ko ng makarating kami sa silid ni Liway.

"Who is she?" Tanong ni Matt at inumpisahan na nitong tingnan ang lagay nito.

"Liwayway." Simpleng sagot ko.

Biglang napabaling ito sa akin. Seryoso ang ekspresyon ng muka nito.

"I told you to stay out of this Gabriel! Bakit ba ang tigas ng ulo mo? There's a lot of women out there. Bakit hindi nalang sila?" He hissed. I made a face.

"I don't want to agrue with you, Matt. This is none of your business. Just focus on her." Pasupladong sagot ko dito.

Iiling iling naman itong ipinagpatuloy ang pang gagamot kay Liway.

Sumandal ako sa pader at Humalukipkip. I stared at her. And I sighed. Sa totoo lang habang pinagmamasdan ko ito may naaalala ako. Pero imposible. Ipinilig ko nalang ang ulo ko para maiwaksi ang nasa isipan ko.

Hanggang sa matapos si Mattheo ay hindi kami nag iimikan. Seryoso ito ng ipaliwanag sa akin ang lagay ni Liway. May ibinigay din itong mga gamot sa akin at sinabi kung anong oras ang inom.

Hanggang sa maihatid ko ito sa labas ng gate ay seryoso pa rin ito.

"Kapag nalaman ng Mama at Papa mo ang ginagawa mo. Ewan ko nalang Gabriel." Iiling iling na sabi ni Matt sa akin. I smirked.

"I don't care." Pinakatitigan ko ito. And it hits me.

"Bakit ba concern na concern ka sa kanya? Don't tell me you remem-" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng unahan ako nito.

"Yes! So, shut the f**k up Gabriel! Don't you dare!Dont. You. Dare!" He hissed. I just grinned.

Walang sereseremonya na umalis ito. Napailing nalang akong bumalik sa loob ng bahay.

Walang makakapigil sa plano ko. Kahit ang mga kaibigan ko. She will going to be mine.

________________

Nagising akong mabigat na mabigat ang pakiramdam ko. Parang pinupukpok ng martilyo ang ulo ko. Babangon sana ako ng may umalalay sa akin.

"Hey! Don't forced yourself too much. Hindi ka pa magaling."

I stiffened for a moment. Biglang bumilis ang pintig ng puso ko. Parang hindi ako makahinga. Pero baka nagdedeliryo lang ako katulad kanina na mapagbuksan ko ito ng pintuan ng bahay.

Nanginginig na nilingon ko ito. Naumid ko yata ang dila ko ng malingon ko ito. It was really him! It's Gabriel!

His face was only inch away from me. I swallowed hard. Lalo na ng mapatutok ang tingin ko sa mga mata nito. I blinked five times.

"S-sir Gabriel?" Paninigurado ko. He smiled at me.

Confirmed! It was not just a hallucination! It's real for Pete's sake! Bigla akong natauhan at napalayo ng bahagya dito. Napakapit ako ng mahigpit sa kumot ko.

"A-ano pong ginagawa nyo dito?"

"Three days ka ng absent. Kaya pinuntahan na kita dito."

"Paano nyo po nalaman ang bahay ko." Nagkibit lang ito ng balikat at hindi sumagot.

May kinuha itong isang mangkok na may lamang pagkain.

"You need to eat para makainom ka na ng gamot." Sabi nito sa akin at inuumang ang kutchara na may lamang lugaw sa bibig ko.

"Ako na po." Sabi ko dito at inabot ko ang bowl na may lamang lugar. Pero itinaas lang nito iyon at umiling pa.

"Nah. Let me take care of you. This is the only thing that I can do for my very efficient secretary. Just eat Liway. I don't want to repeat myself." Seryosong sabi nito.

Kaya kahit naiilang ako ay wala akong nagawa ng subuan ako nito. Nang makakain ay pinainom ako nito ng gamot.

"Salamat Sir Gabriel." Nahihiyang sabi ko dito.

"It's nothing Liway. And you can call me Gab. No need to be formal. Wala naman tayo sa opisina." Sabi nito

"Pero Sir." Apila ko.

He just made a face at lumapit ito sa akin at hinaplos ang muka ko.

Hindi ko alam kung sa init ba na hatid ng palad nito kung bakit ganito ang pakiramdam ko o dahil lang sa sakit ko? Napalunok ako. I saw a burning desire on his blue eyes.

"You will call me Gab pag walang ibang taong nakakarinig at nakakakita sa atin." Sabi nito habang pababa ang kamay nito sa paghaplos papunta sa leeg ko. Nagtaasan lahat ng balahibo ko sa batok.

"Ayokong maririnig ko ang Sir sayo pag nasa labas tayo ng opisina. Maliwanag ba Liwayway?" Wala sa sariling tumango ako.

"If you did wrong. I will funished you. Nagkakaintindihan ba tayo?"

"Opo Sir---I mean. Y-yes G-Gabriel" itinaas nito ang hintuturo sa labi ko.

"Tsk..Tsk..Tsk.. be carefull. Nagkamali ka na agad." Napapailing na sabi nito.

My eyes widen when I felt his lips on the side of my lips. And then he whispered in my ear.

"That was your punishment." He grinned at me. "You need to take a rest now." Pagkatapos ay parang walang nangyari na lumabas ito ng silid ko.

Nagtatakang napatingin nalang ako sa nakasarang pinto. Hindi ko maiwasang kabahan sa ikinikilos nito. Para kaseng may mali. Parang ang bait bait nito sa akin. Inalagaan pa ko nito ngayon.

Knowing him he won't be the Blue Eyed Womanizer of the Big Five for nothing. Napahawak ako sa muka ko. I sighed. Mukang alam ko na kung bakit ito mabait sa akin ngayon.

Ayokong isipin na may kapalit ang kabaitang ipinapakita nito ngayon sa akin. Pero kung ano man siguro ang hingin nitong kapalit sa akin ibibigay ko hanggat' kaya ko.

Because I was really inlove with him.