บทที่7บุรุษใจทรามที่ไม่วางความแค้น

1973 Words

หนึ่งเดือนให้หลัง ต่อให้เฝิงหน่วนไม่อยากพาตัวไปเกี่ยวข้องกับหลินจื่อหยางแต่ยังหลีกหนีไม่พ้น ปลายยามซื่อ[1]รถม้าของจวนเฝิงกั๋วกงหยุดตัวลงที่หน้าจวนหลินป๋อ วันนี้จวนหลินป๋อมีการจัดงานครบรอบวันเกิดฮูหยินผู้เฒ่าตระกูลหลิน เจียงซื่อในฐานะหลานสาวผู้หนึ่งจากบ้านเดิมย่อมต้องมาร่วมอวยพรให้ท่านป้า ของตน ข้างกายเจียงซื่อมีเฝิงหน่วนและเฝิงเหลียนตามประกบ ซ้ายขวา แต่ไรมาเจียงซื่อเป็นคนกว้างขวางคบค้าสมาคมกับฮูหยิน ขุนนางหลายจวน ตั้งแต่เข้ามายังจวนสกุลหลินหากไม่ใช่เจียงซื่อเป็นฝ่ายทักทาย ก็จะถูกฮูหยินเหล่านั้นเข้ามาถามไถ่แทน กว่า พวกนางจะผ่านด่านเข้าไปคารวะฮูหยินผู้เฒ่าหลินได้ เฝิงหน่วนที่ถูกฮูหยินพวกนั้นรุมลูบคลำผิวพรรณจนคิดว่าเนื้อหนังของตนแทบจะติดนิ้วพวกนางไปแล้ว ฮูหยินผู้เฒ่าหลินเห็นว่าหลานสาวตนมาแล้ว รีบสั่งสาวใช้จัดแจงที่นั่งให้และทักทายพวกนาง “เจ้ามาแล้ว” “คารวะท่านป้า” เจียงซื่อพาพ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD