รักล้มโต๊ะ EP.22
1045 Words
“หึย...!”
“ปวดหัวมั้ย”
“ม ไม่ปวด”
“งั้นไปกัน เดี๋ยวรถติด”
“ฮะ...?”
เช้าวันถัดมาแคชเชียร์ประจำร้านโปรคลับแต่งชุดนักศึกษาเตรียมออกไปมหาวิทยาลัยตามปกติ แต่มัคนนั่งรอเธออยู่
“ก็นัดกันแล้วไง ลืม?”
“นัดกันแล้วเหรอ”
“ใช่สิ เร็ว!!”
คนเจ้าเล่ห์แกล้งดึงสายกระเป๋าผ้าใบโตที่บ่าเล็กของขิม เพื่อให้เธอเดินตาม
“ม ไม่เป็น ร ไร”
“ขี้เกียจพูดบ่อยวะ ขึ้นรถ”
“...”
ขิมเหมือนโดนดุด้วยน้ำเสียงและสายตา เธอไม่อยากเป็นคนเรื่องมาก พูดยากและเล่นตัว
โซ่ว่าไงก็ว่ากันตามนั้น จะได้สิ้นเรื่องสิ้นราวกันไป
แต่ทว่าอีกคนกลับคิดสวนทาง
เขาชอบเวลาหญิงสาวเมามากกว่าตอนมีสติ เพราะขิมจะนั่งเกร็งตัวแข็งและไม่พูดไม่จาสักคำ
ถามอะไรก็ตอบไปงั้น บทสนทนาจบลงแห้งๆ แทบทุกที
“นี้...”
“ห๊า..?”
“กลับกี่โมง”
“ทำไมเหรอ”
“ก็...”
เมื่อคืนเขาพลาดเองที่ลืมถาม เป็นเพราะนั่งชนแก้วดื่มเบียร์เย็นๆ ด้วยกันจนลืมว่าขิมจะกลับร้านตอนไหน
“คืนนี้ฝากร้านด้วยนะ มีธุระ”
“อ้อ...”
“ถ้ามีไรก็โทรมานะ”
“อืม...”
อีกครั้งที่บทสนทนาจบลงง่ายๆ ขิมลงรถ ปิดประตูแล้วเดินหายเข้าไปในตึกของคณะโดยไม่หันกลับมามอง ขณะที่อีกคนมองตาละห้อยตามแผ่นหลังน้อยๆ จนขิมหายเข้าไปด้านในตัวอาคารถึงจะเคลื่อนรถซีดานสุดหรูออกจากหน้าตึกคณะสถาปัตยกรรม
“เชี่ย!”
“เอ๋...” มะนาวเอียงหัวงงกับคำสบถของชายหนุ่มที่เธอเฝ้าคอยติดตาม ตั้งแต่วันก่อนที่ดอดไปหาที่ร้าน โซ่ก็หนีหาย หลบหน้า เจอเธอเหมือนเจอขยะเปียก ไม่ยิ้มไม่พอยังแสดงอาการไม่ยินดี
“มะนาวตามหาโซ่จนทั่ว”
“หาทำไม”
“ก็คิดถึงอะ”
“หลบดิ่! รำคาญ”
หนุ่มหล่อรวยเจ้าสำราญไม่สบอารมณ์แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ยิ่งนางชะนีน้อยตามวอแวก็รู้เซ็งแบบสุดๆ
“โซ่เป็นอะไร เบื่อมะนาวเหรอ”
“เออ”
“แต่มะนาวชอบโซ่นะ ชอบมากด้วย”
“มะนาว...”
“ไม่ต้องคบกันเป็นแฟนก็ได้ มะนาวยอมทุกอย่าง ขอแค่โซ่เย็นชากับเาแบบนี้” ในวันนี้ศักดิ์ศรีมันอาจทำให้คนเพียบพร้อมทุกอย่างอย่างโซ่มองข้ามมะนาว แต่พริตตี้สาวจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อจับเขาให้อยู่หมัด
ร้อยทั้งร้อยผู้ชายก็ต้องพ่ายให้กับลูกอ้อนของผู้หญิงอยู่ดี
“มะนาวยินดีทำทุกอย่าง เป็นคู่นอน คู่ซ้อมหรือที่ระบายก็ได้ ขอแค่โซ่ต้องการ ยี่สิบสี่ชั่วโมงมะนาวพร้อมบริการถึงเตียง”
“เสนอเองนะ”
“ใช่! มะนาวเสนอเอง”
และแล้วก็เข้าทาง จากสายตาและท่าทางทอดสะพานทำให้มะนาวได้ไปต่อกับโซ่ในตอนกลางคืน เธอมายังร้านเดิมที่เคยมา
“ไงมึง”
“ไง”
หุ้นส่วนนั่งทำหน้าเป็นตูดบอกบุญไม่รับในขณะที่โซ่เองก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน สองหนุ่มนั่งกระดกแก้วเหล้าไปเงียบๆ โดยมีมะนาวนั่งร่วมโต๊ะเหมือนเสาหลักกิโล
“โซ่...”
...
“โซ่ค่ะ...”
...
“โซ่จ๋า...”
“มีไร!!”
อุ้ย!
คนหน้านิ่งละสายตาจากมือถือแล้วหันมาตาดุใส่ เจ้าของร้านโปรคลับเช็กความเรียบร้อยของกิจการตู้เกมไม่วางตา แต่คนน่ารำคาญก็เรียกอยู่นั่นแหละ
“มะนาวอยากเข้าห้องน้ำอะ”
“จำทางไปไม่ได้รึไง”
“เปล่า! แต่คนที่นี่มันเยอะ”
“แล้วไง”
“มึงพาเขาไปทีสิกูรำคาญ อยากอยู่เงียบๆ หนวกหู”
“มึงเปิดร้านเหล้าไงไอ้ยิม มึงอยากอยู่เงียบๆ ไปเข้าวัดป้ะ”
“ไปๆ” ยิมโบกมือไล่อย่างรำคาญ
เขามีเรื่องให้คิดให้จัดการแต่มันยากกว่าทุกครั้ง เหตุเพราะลูกหนี้หน้าหวานเกินมาติดกับดักแล้วแต่ตัวเองดันจับไม่ได้สักที
เครดิตห้าแสนอุตส่าห์ปล่อยให้เล่นฟรีๆ แต่ซิมก็ยังหาเงินมาจ่ายได้ แล้วนี่ก็หายหน้าไปแทงกับโต๊ะอื่น ทั้งที่พวกนั้นไม่ให้เครดิตเหมือนโต๊ะยิมแท้ๆ
‘แม่ง..!! พลาดตรงไหนวะ’ เป็นคำตอบที่ไม่มีใครรู้
“โซ่จ๋า...”
“มีอะไร”
“ดูอะไรอยู่เหรอ ที่ร้านมีปัญหาเหรอ” มะนาวเห็นบนหน้าจอมือถือของโซ่ เขาดูกล้องวงจรปิดออนไลน์ที่ร้านตลอดเวลาเหมือนว่ากำลังจับผิดพนักงาน
“จะเข้าห้องน้ำไม่ใช่ไง” แต่โซ่ไม่ได้ตอบ
เขาเพียงยืนพิงกำแพงแล้วกดเลือกช่องไปที่ห้องแคชเชียร์ที่ขิมทำงานอยู่ในนั้น
“มะนาวมีอะไรจะให้ดู”
“อะไรอีก...”
“มาดูใกล้ๆ สิ จะได้เห็นชัดๆ” มะนาวสอดซองสีเงินเล็กๆ ไว้ที่กลางร่องอกเบียดแน่นล้นชุดเดรสรัดรูปที่เว้าบนและอวดล่าง
พร้อมกับดึงมือชายหนุ่มให้เดินตาม เธอตรงนำเขาเข้าไปในให้ห้องน้ำชายเสียด้วย
ห้องสุดท้าย ในสุดท่ามกลางสายตาผู้ชายคนอื่นๆ ที่กำลังยืนปลดทุกข์
ปัง!!
หญิงสาวฟาดประตูปิด ลงกลอนและคว่ำฝาชักโครกลง
“มะนาวเพิ่งซื้อชุดชั้นในมาใหม่ สวยมั้ย” เธอรูดซิปที่ซ่อนอยู่ในตะเข็บข้างลำตัวลง ร่นมันไปกองกับพื้นอวดบราเซียสีดำขับผิวให้ยิ่งขาว
แพนตี้ตัวจิ๋วปิดส่วนสำคัญไว้ด้วยผ้ารูปสามเหลี่ยมเล็กๆ
“ก็ดี...” สิ่งเร้าตรงหน้าพาให้โซ่ปิดหน้าจอมือถือตัวเองทิ้ง ขอจัดการตรงนี้ก่อน เรื่องอื่นไว้ที่หลัง
“ไหนดูดิ” มือหนาคีบซองสีเงินที่คาอยู่ในร่องอกอวบ มันคือถุงยางตามขนาดของเขาเป๊ะ
“มะนาวใส่ให้นะ” หญิงสาวใช้ไรฟันคมฉีกซองถุงยางขาด เธอคาบมันไว้ในปากแล้วย่อตัวลงคุกเข่ากับพื้น
อ๊าส์...
เสียงครางซี๊ดซ๊าดของหนุ่มรอดเล็ดออกมาต่อจากนั้น ตามด้วยเสียงกรีดร้องและประตูสั่นเหมือนคนถูกผีเข้า
กรี๊ด!!!
.
.
.
แกร๊ก!
หลังจากเสร็จกิจชายหน้านิ่งจัดทรงกางเกงเรียบร้อยแล้วก็ผลักประตูเปิดเดินนำออกมา และสองสามนาทีต่อจากนั้น สาวชุดเดรสเกาะอกเสื้อผ้ายับย่นก็วิ่งตามเขาออกไป
- Writer
