“ปะป๊า น้องแบร์ไปโรงเรียนแล้วนะครับ”
“รู้แล้วครับคนเก่งของป๊า ตั้งใจเรียนนะ อ๋อ…ตอนเย็นไม่ต้องวิ่งไปหาปะป๊าที่กระท่อมนะ”
“ทำไมครับ??” เด็กน้องเอียงคอถามด้วยความมึนงง ปกติหลังเลิกเรียน พอตกเย็นเขาก็วิ่งเล่นไปหาผู้เป็นพ่อที่กระท่อมได้
“เอาหูมา” อาชากระซิบเอ่ยบอกลูกชายถึงเรื่องที่เขาเตรียมการเอาไว้
“ปะป๊าจะทำให้พี่สาวเป็นหม่ามี้น้องแบร์ได้จริงๆ เหรอครับ”
“แน่นอนปะป๊าซะอย่าง แต่ลูกต้องให้ความร่วมมือด้วยนะ”
“ครับ”เด็กน้อยที่ติดความเจ้าเล่ห์ของผู้เป็นพ่อมาเต็มๆ เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“คุยอะไรกันสองพ่อลูกจริงจังเชียว” หญิงสาวที่มีหน้าตาละม้ายคล้ายกับอาชาเดินออกมาจากห้องนอน เธอมีอายุเพียงสิบแปดปีตอนนี้กำลังศึกษามัธยมปลายเทอมสุดท้ายอยู่
“ปะป๊าจะพาพี่สาวมาเป็นหม่ามี้ให้น้องแบร์ครับ”
“พี่สาว?”
“อย่าบอกนะว่าเป็นพี่สาวที่เจอกันร้านป้าดา”
“ใช่ครับอาเดียร์”
“พี่ชอบเธอเหรอ” น้องสาวเค้นเอาค
