สองพ่อลูกเดินหยอกล้อกันไปถึงบ้าน อาชาพาฝูงวัวไปเข้าคอกไว้เหมือนเดิมก่อนจะพาเจ้าลูกชายเดินเข้าไปทำอาหารเที่ยงกินกันต่อในบ้าน เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นภายในครัว สองพ่อลูกช่วยกันทำอาหารอย่างขยันขันแข็ง
“ว่าแต่อาเดียร์ไม่กลับมาด้วยเหรอ”
“ไม่ครับ มีแต่น้องนุบาลกับพี่ประถมคุณครูให้กลับบ้านครับ”
"คุณครูเลยโทรให้ลุงคมไปรับครับ"ลุงคมที่ลูกชายว่าคือคนขับรถที่เข้าจ้างมาเพื่อให้ไปรับไปส่งลูกชายกับน้องสาวโดยเฉพาะ
“หิวหรือยัง”
“หิวมากครับ ขอเจียวสองฟองนะครับปะป๊า”
“ฟองเดียวก็พอมั้ง ปะป๊ามีแกงจืดหมูสับของโปรดด้วยนะ”
“ฟองเดียวก็ได้ครับ แกงจืดปะป๊าอร่อยที่สุด”
“จริงเหรอ แค่ปากหวานชมปะป๊ารึเปล่า”
“อร่อยจริงๆ ครับ”
เด็กน้อยตักข้าวพร้อมแกงจืดของโปรดเข้าปากคำใหญ่อย่างเอร็ดอร่อย ไม่พอยังเอ่ยชมคนเป็นพ่อไม่ขาดปาก จนอาชาแทบจะตัวลอยติดเพดานบ้านอยู่แล้ว
หลังกลับมาจากกระท่อมหลังนั้นพระพายเอาแต่เดินไปเดินมา
