Sibel'den
İçimden söylemek istediklerimi dışıma vuran ağzımı kapattım. Bu adamın yanında sürekli saçmalar olmuştum. Sessizce minderin üstünden kalktı. Ben de kalkmam gerektiğini düşünüp panikle kalkmaya çalışırken eteğimin ucuna takıldım. Dengemi sağlamaya çalışırken. Tam o sırada kolundan tutundum ağzından minik bir inleme çıktı. Hızla elimi çekerken. Onun sağlam elini belimde hissettim. Kolunu belime sarmış bedenimi, bedenine yaslamıştı.
O bana dokunurken kalbim maratona çıkmış gibi, büyük bir gümbürtü ile atmaya başlamıştı. Kalp krizi geçiriyorum galiba diye geçirdim içimden.
Ben geri çekilirken " iyi misin ?" Diye sordu.
Bir süre dikkatle yüzüne baktım.
" İ-iyi- iyim, ben özür dilerim yaralı kolunuza dokundum. Gidelim bakalım, kanamış ol... "
Sözümü kesip " Sibel, iyiyim ben
