Sibel'den
Gizlice gittğim doğum günün ardından 15 gün geçti.O günden sonra evden pek çıkamadım.
Ağır ağır odamdan mutfağa geçip bir çay suyu koydum.
Babam vardiyalı çalışıyor daha uyanmazdı hızlıca kahvaltı hazırlamaya giriştim.Kapı açılıp kapanma sesinden sonra annem girdi mutfağa.
"Ooo! Sibel erken kalkmışsın? aman da aman benim kızım, birde kahvaltı hazırlıyor.tüü tüü"
Annemin yüzüme tükürmesine ters ters bakıp işime geri döndüm.
"Bak artık erken kalk şurda ne kaldı el. kapısına gidince zorlanmazsın hem."
Hayır hatırlatmasa olmaz.Konuyu açtı madem merak ettiğim soruyu sordum." Neden anne? "
"Ne, neden Sibel"
Anlaması için devam ettim." Şevki'yi bildiğin, gördüğün halde neden evlenmem için bukadar uğraşıyorsun? "
"Kız! sesinin tonunu alçat, koca kız oldun. Sen dayak yiyorsun ben utanıyum valla baban duyarsa bu sefer bacaklarını kırar. "
Ben ne diyorum kadın ne diyor kime konuşuyorsam.Sert bir soluk alıp tekrar konuştum.
"Anne ben o Şefika'nın yetiştirdiği ev köpeği ile evlenmek istemiyorum."
"Sus kız sus! şimdi uyanacak gelecek baban, gene delirtirsin adamı sus."
Bir yandan konuşup bir yandan da tek eliyle ağzımı kapatıyordu. Elini sertce ittirdim.Anne ne olur o Şevki, ne anlasın evlilikten, karıdan, kocadan. Sesim biraz sert çıkmıştı. Ama şuan bunu umursamadım.
Baban duyacak diyordu sadece bana verecek tek mantıklı cevabı yokmuydu?
"Kızım bizimkinin aklı vardı da ne oldu, bak halimize kumar masalarından topladı babası düzeldi mi sanıyorsun?. Hayır! düzelmedi, düzelmez dört dörtlük kim var.Rahat edersin para düşüncen olmaz borç geldi,dert geldi düşünmezsin, aklını başına al sus baban da kalkar şimdi."
Kimden yardım istiyorsam, annem değil mi?babamın aklına Şevki'yi sokan. Daha söyleyeceklerim vardı ama koridor dan kapı kapanma sesi gelince sustum.
Sesizce kahvaltımı yapıp yine kendimi odama attım.Ne dersem diyeyim boş artık. Kabullenmeye karar verdim.Biraz ders çalışıp kafa dağıtmak için kitaplarımı alıp masama geçtim, telefonumun ışığı yanıp sönüyordu.
Bir sürü mesaj ve arama birazı Tuğba diğerleri de Soner'den. Doğum gününden sonra numaramı Tuğba dan almış, hergün birşeyler yazıp duruyor.Ağzı da iyi laf yapıyor.
"Gece buluşsak mı? yazmış bi kahkaha attım
hayır benim normal bir insan olduğumu sanıyor.Başka bir sürü mesaj, çoğuna cevap bile veresim gelmedi. Telefonu masaya bırakıp ayaklandım gidip içecek bir çay, may doldurayım bari odamdan çıkıp mutfağa girecektim ama konuşmalar dikkati mi çekti durup dinledim.
" Sibel'in gönlü yok gibi biraz ha soğuk davranıyor. Bak buraya geldim odasından bile çıkmadı."
Şefika teyze bize gelmiş, birde annemle benim dedikodumu yapıyor.Biraz daha kapıya yaklaşıp annemin ne diyeceğini duymak istedim.
"Olurmu Şefika kız evi, naz evi olur. Şevki'yle daha bir araya pek gelemediler, nikahta keramet vardır.Merak etme sen olur bu iş."
Tam yaa siz ne diyorsunuz? diye dalacaktım.
Şefika ne yumurtlicak, onun merakından dinlemeye devam ettim.
"Sami'yi kazım abiyle konuşurken duydum. Nikahı kıyalım, evin tapusunu da aynı gün hallederiz diyordu."
"TAPU MU? NE TAPUSU BU...!"
Sesim mutfakta yankılandığında annemle Şefika irkildi.Sesimin tonunu ayarlamakta zorlanarak iki şeytana bakıp sordum.
"SİZE DİYORUM? NE TAPUSU BUU? "
"Kızım sesini alçalt, bak ayıp oluyor kayın Validene".
Annem kolumdan tutmuş hala kayın validen deyordu.Madem muhattabım bu kadındı bende gerekeni yapardım.
"BEN SENİN OĞLUNLA EVLENMEK" "İSTEMİYORUM ŞEFİKA HANIM!. "
İşaret parmağımı önce ona sonra anneme çevirdim.
"BEN SATILACAK BİR EŞYA DEĞİLİM!BEN SATIN ALINACAK MAL DEĞİLİM!
İNSANIM LANN BEN! "
Sinirle bağırarak söyleyemediğim ne varsa haykırasım vardı. Ama anlayacak insan yotu,yeniden anneme döndüm.
"Sen nasıl bir annesin yaa? haa ANNEE SEN NASIL BİR ANNESİN!."
Çığlık atarak sormuştum soruyu.Annemden beklediğim cevap sektirmeden de geldi zaten.
"Terbiyrsizlik etme Sibel"
Bu sefer sevgili kayınvalideme döndüm. pardon sahibim.Satın alıyo ya beni.
"Ya sen sende bir anasın!" kelimelerim hıçkırığıma takılıyordu.Ama umursamadım. konuşmak benim için normalde çok kolay bireylemdi.Ama şuan iki kelimeyi bir araya toplamakta zorlandım.İkisi birden birşeyler söylemeye yeltenmiyordu bile.O yüzden ne dersem diyeyim duvardan bana geri sekip geldiği için, uğraşma Sibel dedim.Ve beni yıllardır saklayan, sarmalayan yere odama koştum.
Yatağa oturdum yastığı ağzıma tutup hıçkırdım bu zamana kadar ağlamama yemini etmiştim.Ama bu bu başka türlü nasıl aşılır, nasıl atlatılır.Nasıl yaaa nasıl, neden!.
Ne kadar odamda öylece durdum bilmiyorum. Akşam yemeğine çağrılmamıştım.Yemek yiyecek durumda da olmadığım için umursamadım Eren okul işleri için gitmişti.
Evde sadece annem ve ben vardık.
Babamın sesi giriş kapısında koridora doğru yankı yapıtığında babamın geliş saati olduğunu anladım.
"NERDE OO!"
Odanın kapısını öyle şiddetle açtı ki kapı arkadaki duvara çarpıp, geri döndü.
"SEN NE YAPTIN HAA! NE YAPTIN! ABLAN GİBİ KAFAMI YERE Mİ EĞECEKSİN? İNSAN İÇİNE ÇIKMAZ ETTİNİZ LAN BENİ...! "
Elini saçıma geçirip olduğum yerden kaldırdı, bir yandan da bağırarak konuşuyordu.
Ablam ne yapmıştı ki hiç birşey, Ahmet abi Eren'in arkadaşının abisi bize kardeşini almaya geldiğinde görmüş ablamı.Babam nerde gördüğünü öğrenince kuyruk salladın diye dövdü ablamı.
Ben saçlarımı elinden kurtarmaya çalışırken yanağımda hissettiğim keskin acı ç gözlerimden yaş getirdi.Tokatın etkisiyle bedenim yere savruldu.Kafamı çevirip gözlerine baktım. Ondan korkmadığımı görünce kırmızı görmüş boğa gibi öfkeyle bir tokat daha diğer yanağıma vurdu.
Kafamı kaldırdığımda annem babamın önüne geçmiş engel olmaya çalışıyordu.İşte bu şaşırttı beni.Annem beni korumazdı ki, demekki bir yerini kırarsa düğün uzar, tapuda geç kalır diye düşündü. Bende artık canımı hiçe sayıp konuştum.
"İstediğin kadar vur baba parmaklarımı da kırsan, kafamı da koparsan o nikah defterini imzalamicam."Annem babama daha bir direnmeye başladı.
"Dur Allah'ım aşkına bak konuşur, hallederiz öldüreceksin!."
" O KAFANA SOK O DÜĞÜN OLACAK EŞŞEK GİBİ İMZAYI ATACAKSIN O, DEFTERE HADİ ATMA DA GÖR! "
Babamın bağırarak söylediğine güldüm.Benim bir canım vardı onuda alırlar biterdi.Kim bilir, bedel olarak başka ne aldı, kızını bir eşya diyetine verirken pazarlıkta yaptımı?
Annem babamı odamdan dışarı çekip kapımı kapattı.Sürünerek yatağın yanına çöktüm, kafamı yatağa dayayıp göz yaşlarımın akmasına izin verdim.Dışardan babamın bağırma, tehdit sesleri geliyordu.Gözlerimi kapattım burada ölümü bekleyebilirdim.