Kabanata Labing Siyam: For Real
“Tubig.” Inabot ko ang tubig sa kan’ya at umupo sa gutter.
Dalawang araw na simula noong nangyari iyong sa cafeteria. Nasa plaza kaming dalawa ngayon dahil niyaya ko siyang mag-jogging. Alas siyete na ng umaga at nagpapahinga na kami rito sa gilid ng puno. Pasikat na rin kasi ang araw at pagod na rin ako.
Tinanggap niya ang inaabot ko. “Thanks.”
Pinaypayan ko ang aking sarili pagkatapos kong uminom ng sariling tubig na binili ko. Binilhan ko na rin siya dahil ang rude ko naman kung hindi ko siya bibilhan. Isa pa, baka maki-share pa siya sa akin.
Niyaya ko siyang mag-jogging pero ngayong umaga ko lang din sinabi sa kan’ya, kaninang alas singko ko lang sinabi. Tinawagan ko siya at inakala kong hindi siya sasagot dahil nga maaga pa at baka
