Chapter 15
1509 Words
JENNY'S POV:
AFTER eating our dinner, I help ninong to wash the dishes. Hindi naman pala siya mahirap gawin. But you have to be extra careful. Dahil kapag may sabon na ang mga hinuhugasan mo, madulas na sila. Madali silang mabitawan at mabasag.
“Inaantok ka na ba, sweetheart?” ninong asked me.
“Hindi pa po e. Manood na muna ako sa laptop mo, ninong.” Sagot ko.
Tumango-tango naman ito. “Sure, sweetheart. Kung gano'n, maliligo na muna ako, hmm?”
“Sige po.”
Pumasok siya sa silid kaya binuksan ko na rin ang laptop nito. It's already eight o'clock in the evening. Wala naman akong kakwentuhan dito maliban kay ninong. Hindi ko rin gusto sa hacienda niya. Bukod sa walang internet, ayoko ngang maging kaibigan ang mga maids niya doon. Lalo na 'yong Bell ang pangalan.
Humiga ako sa sofa habang nasa mesa ang laptop at nanood ako ng c-drama. Mabuti na lang, malakas ang internet dito sa bayan. Kaya makakanood ako ng mga gusto kong panoorin. Hindi katulad sa hacienda na mabibilang lang ang palabas. Ayoko talaga doon. Maliban na lang siguro kung kasama ko ang ninong at ipasyal niya ako sa malawak niyang lupain.
"Ilang weeks pa kaya ako dito bago maayos ng daddy ang issue ko?" usal ko na maalala ang scandal ko sa Manila.
Napahilot ako sa noo. Naiinis na maalala na naman kung paano binaliktad ni Alex ang kwento. That bastard. Once I saw him, I'm gonna break his eggs! Ang kapal ng pagmumukha niyang ibentang sa akin ang kasalanan niya!
"Kapag naayos na ang gusot ko doon, ibig sabihin-- aalis na ako dito. Iiwan ko na ang ninong. Imposible naman kasing sasama ang ninong sa akin sa Manila. Isa pa, sa susunod na buwan ay enrollment na naman. Hindi pa ako nakakapagtapos sa pag-aaral. Kaya hindi ako pwedeng manatili dito sa Davao para makasama ang ninong.
"Kapag bumalik na ako ng Manila. . . maiiwan ang ninong dito. Magkakalayo na kaming dalawa. Maaalala niya pa kaya ako kapag wala na ako sa tabi niya? Mamimis niya kaya ako? O matutuwa siya kasi wala na siyang sakit sa ulo." Usal ko na naiisip ang pag-alis ko dito.
Napabuntong hininga ako nang malalim. Napailing na winawaglit sa isipan ang mga naiisip. Nasasaktan lang ako sa hindi ko malamang dahilan.
"Ayokong malungkot na naman ang ninong pag-alis ko. Pero ano'ng gagawin ko? Magbabakasyon lang naman ako dito. Hindi lilipat dito kay ninong," usal ko na nakatulala sa kisame.
Habang nanonood, wala sa palabas ang isipan ko. Naiisip ko ang sitwasyon namin ng ninong. Akala ko magpapalamig lang ako ng issue sa pag-stay ko dito sa probinsya. I never thought that maraming magbabago sa pananatili ko dito sa poder ng ninong. Unti-unti, nagugustuhan ko na rin dito. Dahil nandidito ang ninong. Inaalala ko siya. I don't want him to be sad and alone again once I go back to Manila.
Kung bakit kasi ayaw niyang mag-asawang muli e.
Napalunok ako sa sumagi sa isipan ko. Mag-aasawa si ninong? Napahawak ako sa aking dibdib. Bigla kasing nanikip ang dibdib ko sa naiisip. Parang pinipiga ang puso ko sa kaisipang magpapakasal ang ninong. Nasasaktan ako.
Hwag na lang pala siyang mag-asawa.
“Sweetheart, are you okay?”
Nanumbalik ang ulirat ko na marinig ang ninong. Nakapatay na ang ilaw dito sa opisina. Tanging sa silid na lamang ang nakabukas kaya medyo madilim dito. Napatingala ako sa kanya. He's standing in front me. Nakapantulog at tinutuyo ng puting towel ang kanyang buhok.
“What's wrong? Nahihirapan ka bang huminga?” nag-aalala niyang tanong.
Napatitig ako sa kanya. Puno ng pag-aalala ang mga mata niya na nakatitig sa akin. Lumuhod na nga siya sa harapan ko at basta na lang inilapag sa mesa ang towel.
“Ninong, I can't breathe,” mahinang wika ko.
Lalo siyang nataranta. “I'll bring you to the nearest hospi–”
“No, ninong. Can you hug me? Masikip lang po ang dibdib ko,” sagot ko na ikinalamlam ng mga mata nito.
“Just a seconds, sweetheart. I'll just get some water, hmm?” aniya na ikinatango ko.
Tumakbo siyang nagtungo sa kusina. Kumuha ng tubig na lihim kong ikinangiti. Nakatitig ako sa kanya na halatang nag-aalala.
“He's worried. Mahalaga na rin ba ako kay ninong? Or he's just worried dahil nandito ako sa poder niya?” I murmured.
Napahimas ako sa aking dibdib. Mas nakakahinga na ako nang maluwag. Nanikip lang talaga siya dahil sa mga naiisip ko. Pero– bakit naman sumasakit ang dibdib ko sa kaisipang magpapakasal muli ang ninong?
“Tama nga kaya si MacKenzie? That I'm falling in love with my ninong?”
I closed my eyes and leaned my back on the armrest of the couch. Ilang beses akong huminga nang malalim. Kinakalma ko ang sarili at ramdam kong bumibilis na naman ang pagtibok nito.! Kaagad namang bumalik si ninong dala ang tubig.
“Sweetheart, uminom ka na muna ng tubig,” aniya na siya na ang naglapit ng baso sa labi ko.
Masunurin akong uminom ng tubig. Inubos ko ang dala niya at mas nakahinga na ako nang maluwag matapos makainom. Naupo siya sa gilid ko. Inilapag sa mesa ang baso na malamlam ang mga matang tumitig sa akin.
“Are you sure you're okay ha? Nag-aalala si ninong para sa'yo,” aniya na nangungusap ang mga mata.
I stared at him. Our eyes met. Sabay kaming napalunok na mapatitig sa mga mata ng isa't-isa. Hindi ko alam pero-- para akong nahihipnotismo. Nakakalunod mapatitig sa mga mata ng ninong. Nagniningning ang mga iyon at may kasingkitan. Idagdag pang makapal ang malantik niyang pilikmata na pinaresan ng itim at may kakapalan niya ring kilay!
"Ninong, you have a beautiful eyes." Wala sa sariling papuri ko.
Tila may sariling pag-iisip ang kamay ko. Umangat ito na napasapo sa kanyang pisngi. Hindi naman ito umangal. Napalunok siya na hinayaan lang ako. I gently caress his cheeks. I smiled at him that makes him swallowed again. Parang kinakabahan siya na pilit pinapatatag ang loob sa harapan ko.
"You too, ang ganda ng mga mata mo, Jenny," pabulong wika niya na may halong lambing.
Parang kumislot ang aking tinggil sa kanyang sinaad. Napaka-sexy at ang sarap sa tainga na sinambit niya ang pangalan ko. Na parang nangungusap siya at may halong paglalambing. Ibang-iba ang dating no'n sa puso ko. Bagay na kay ninong ko lang naramdaman.
Am I really falling in love with my ninong?
"Mga mata ko lang po?" I asked that makes him smile.
"Maganda ka, sweetheart. Napakaganda mong bata. Medyo pilya at sakit sa ulo ka lang pero. . . alam kong mabait kang bata," aniya pa na may ngiting naglalaro sa mga labi.
Napalapat ako ng labi. Nag-init ang pisngi ko sa papuri niya. Na pati puso ko ay napapatalon na sa saya na pinuri ako ng ninong! Gusto ko siyang kurutin pero nagpipigil lang ako. Dapat ko ba siyang kurutin? He is my ninong. Kinukurot ko naman ang daddy at mga tito ko pero syempre-- iba si ninong. Hindi ko siya kadugo.
"Damn, this is torture," he murmured.
Napakurap-kurap akong napatitig dito. Saka ko lang napansin na nakakalong na pala ako sa kanyang lap. Mabibigat ang paghinga niya at namumungay ang kanyang mga matang bakas ang halo-halong emosyon.
"Ninong, are you okay?" tanong ko na halos pabulong at magkalapit ang aming mukha.
Nagkakapalitan na nga kami ng hanging nalalanghap. Malamig dito sa opisina. Pero biglang uminit ang katawan ko. Na parang napakasikip ng espasyo namin ng ninong. Nagsimulang bumigat ang paghinga ko at tila may gustong maabot ang katawan ko!
"Yeah, I'm okay, sweetheart." Pabulong niyang sagot na pinaglapat ang aming noo.
He closed his eyes. Trying to calm himself. Pero ako na nakatitig sa kanya, lalong namigat ang paghinga at mas uminit pa ang aking nadarama!
"N-ninong, may nauupuan po ako e. What's that po? Matigas kasi," I asked.
Kanina ko pa napapansin ang matigas na bagay na nauupuan kong nakatutok sa aking kaselanan. At first, naiilang ako. Pero habang tumatagal, nagugustuhan ko na siya. Hindi ko mapigilan ang balakang ko na kusang gumalaw at masarap siyang damhin!
"Fvck-- stop moving your hips, sweetheart. I might lost my self control," nahihirapang bulong niya na niyakap ako!
Napalunok akong niyakap siya pabalik. Pero naroon pa rin ang matigas na bagay na nauupuan ko. Hindi ko alam pero-- gusto kong idiin pa iyon sa akin! Parang nasasabik ako na maramdamang mas nakadiin iyon sa akin.
"Fvck, my bestfriend's might kill me," pabulong anas niya na mabibigat ang paghinga.
Napalunok ako na marahan niyang napisil ang baywang ko. Parang may libo-libong kiliting nagmula doon na umagos sa aking ugat! Wala naman sigurong dalang bote si ninong o something na matigas. Pero ano itong nauupuan ko?
"Oh my God -- he's hard! It's his manhood! Pero hindi ba't sabi nila. . . nabubuhayan lang ang isang lalake kapag gusto niyang isex ang babaeng kasama?!" piping usal ko na namimilog ang mga mata sa kaisipang--
Gusto akong maka-s*x ng ninong?! For real?! Gusto niyang mag-s*x kami?!
- Writer
