สองวันต่อมา…
“สู้ ๆ นะคะ เดี๋ยวน้องก็หาย” เฟิงหวงพูดให้กำลังใจน้องสาวที่กำลังรอเข้ารับการรักษา
“วันนี้คุณไทเป็นยังไงบ้างคะ” คนตัวเล็กไม่นึกห่วงตัวเองด้วยซ้ำ เธออยากรู้ความเป็นอยู่ของอดีตสามีมากกว่า
“มันสบายดี มีผู้หญิงคนนั้นคอยดูแลไม่ห่าง ส่วนน้องสาวของพี่ก็ต้องอดทนนะ พี่ยังไม่ได้แกล้งอะไรน้องมากนักเลย รีบหายแล้วมาอยู่ให้พี่แกล้งนะคะ”
“ค่ะ” ไม่นึกว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นห่วงเป็นใยเธอแบบนี้ ความสัมพันธ์พี่น้องคนละแม่ถูกสานต่อหลังจากที่เธอเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้หนึ่งเดือน ในช่วงนั้นไทเกอร์เริ่มไม่ว่าง จึงมีหลายเรื่องที่น้องหนูไม่ได้บอกไทเกอร์ เธอไม่อยากให้เขาเครียดเรื่องของเธอ
“สู้ ๆ นะคะ เดี๋ยวก็หาย” เฟิงหวงย้ำอีกครั้งเมื่อบุรุษพยาบาลกำลังเข็นน้องสาวเข้าห้องไป เขาเป็นห่วงน้องสาวเพียงคนเดียวของเขาไม่น้อย แม้จะคนละแม่กัน แม้เพิ่งสนิท แต่เด็กคนนี้น่าสงสารและน่ารักจนเขารู้สึกเอ็นดู
เวรกรรมอะ
