นางฟ้าของพิง

ตอนที่4 งานวันเกิดของพิง NC 25+++

งานวันเกิด

บ้านฤตินาฏวรนันท์

งานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดของพิง ฤตินาฏวรนันท์ถูกจัดขึ้นแบบส่วนตัวโดยมีมารดาเป็นผู้จัดแจง คนสนิทเท่านั้นถึงจะได้มีโอกาสมาร่วมงาน

หม่อมหลวงสรันตรีเดินเข้ามาในงานพร้อมกับหม่อมราชวงศ์แพรวดาว ความโดดเด่นของหญิงสาวทำให้แขกเหรื่อในงานจับจ้องไปยังเธอ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าสวยสง่างามเพียงน้อยนิดเมื่อมีแสงแฟลชจากกล้องส่องมา

ไม่กี่นาทีต่อมาก็มีบุรุษคนหนึ่งเดินตามหม่อมหลวงสรันตรีเข้ามาในงาน คุณดุจดาริกาเดินออกมารับสองหนุ่มสาวแทนบุตรชายซึ่งกำลังพูดคุยกับเพื่อนคนอื่นๆอยู่

"สวัสดีค่ะคุณพี่" หม่อมราชวงศ์แพรวดาวและสองหนุ่มสาวยกมือไหว้คุณดุจดาริกา

"ยินดีต้อนรับจ๊ะ พ่อหนุ่มคนนี้..."

"ดริสไงคะ บุตรชายท่านรัฐมนตรีที่เป็นเพื่อนของคุณทรงพล คุณทรงพลน่าจะเคยเจอนะคะ" หม่อมราชวงศ์แพรวดาวแนะนำ

"อ๋อ จ๊ะ ยังไงก็คนกันเองทั้งนั้น" ทันใดนั้นพิงก็เดินเข้ามาร่วมวงสนทนา

"สวัสดีครับ" พิงยกมือไหว้หม่อมราชวงศ์แพรวดาวและปลายตามองหม่อมหลวงสรันตรีเพียงน้อยนิดก่อนจะจ้องมองไปยังบุรุษที่ติดสอยห้อยตามนางฟ้าของเขามาด้วย

"คุณพิงคะ นี่พันตำรวจโทดริส ดำรงค์กุล เป็นพี่ชายคนสนิทของหนูฟา ส่วนนี่คุณพิง บุตรชายคนที่สองของคุณพี่ดุจ เจ้าของวันเกิดวันนี้ค่ะ" พิงได้ยินชื่อนั้นยิ่งรู้สึกคุ้นหูเข้าไปใหญ่

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ" พิงทักทายนายตำรวจหนุ่มในขณะที่ดริสก็ตอบกลับมาเช่นเดียวกัน

งานเลี้ยงถูกดำเนินไปด้วยความสนุกสนาน ส่วนใหญ่จะพบปะพูดคุยและดื่มกันเสียมากกว่า พิงซึ่งเป็นหนุ่มรักความสงบไม่ค่อยชอบงานสังสรรค์เช่นนี้เท่าไหร่จึงปลีกตัวมานั่งจิบไวน์ในมุมสงบของบ้าน

ทันใดนั้นหม่อมหลวงสรันตรีก็เดินเข้ามา เธอชะเง้อซ้ายทีขวาทีคล้ายกำลังมองหาอะไรบางอย่าง พิงได้ทีจึงเดินออกจากมุมสงบและตรงเข้าไปขวางทางเธอไว้

"คุณ...คุณพิง มายืนทำอะไรตรงนี้คะ" เธอหลบตาเขา

"ไม่ชอบคนเยอะ วุ่นวาย" พิงตอบสั้นๆและกระดกไวน์จนหมดแก้ว

"ดิฉันเข้าใจค่ะ"

"ปกติเวลาผมคุยกับคนอายุน้อยกว่าผมไม่เคยแทนตัวเองว่าผม แต่เพราะผมให้เกียรติคุณถึงแทนตัวเองแบบนี้ ไม่ทราบว่าคุณจะเรียกชื่อของคุณแทนตัวเองได้หรือเปล่า?" พิงจ้องมองคนตรงหน้าไม่วางตา เพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์ทำให้เขาพูดมากขึ้น

"แต่เรา...ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นนะคะ"

"ต้องสนิทขนาดไหน ขนาดกับคุณสารวัตรนั่นหรอ สนิทกันไปถึงไหนแล้วล่ะ!" พิงถามเสียงประชดประชันอย่างลืมตัว

"ดิฉันว่าท่าทางคุณจะเมา ขอตัวก่อนนะคะ" หม่อมหลวงสรันตรีไม่อยากสบตาเขาจึงพยายามเดินเลี่ยงออกห่าง ทว่ามือหนากลับรั้งข้อมือเรียวไว้ไม่ให้เดินหนี

"อ๊ะ ปล่อยนะคะ" เธอพยายามดึงมือของตนเองออกจากการเกาะกุม

"คุณเป็นแฟนกับไอ้สารวัตรนั่นหรอ!?" เขาอดใจไม่ไหวที่จะถามออกไป ความวาบหวามและความรู้สึกที่มีต่อเธอมันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆเมื่อได้ใกล้ชิดกัน

"เขาเพิ่งขอดิฉันเป็นแฟนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วค่ะ ปล่อยได้หรือยังคะ" หม่อมหลวงสรันตรีเกรงกลัวแววตาของพิง มันดุดันเกินกว่าที่เธอจะกล้าสบตาเขาอีก

"หึ! ได้กันไปถึงไหนต่อไหนแล้วเพิ่งจะขอเป็นแฟนงั้นหรอ!?" สิ้นเสียงของชายหนุ่ม ฝ่ามือเรียวอีกข้างก็ฟาดลงบนใบหน้าหล่อเหลาคมคายอย่างแรง ใบหน้าของพิงหันไปตามแรงของฝ่ามือเล็กน้อย เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาที่ถูกผู้หญิงตบหน้า

พิงหันขวับกลับมาด้วยความโกรธ ริมฝีปากอวบอิ่มสีกลีบกุหลาบถูกบดจูบในไม่กี่วินาทีถัดมา เรียวลิ้นสากอาบไวน์รสชาติหวานรุกล้ำเข้าไปในโพรงปากกลิ่นหอมอย่างเอาแต่ใจ เขาดูดดุนเรียวลิ้นรสหวานของเธออย่างหนักหน่วง เป็นครั้งแรกที่หัวใจของพิงเรียกร้องให้ตนเองจูบผู้หญิงเช่นนี้ แม้เขาจะไม่ช่ำชองแต่สำหรับหม่อมหลวงสรันตรีแล้วมันคือจูบแรกของเธอ

"อื้อออ ปล่อยนะ!" ร่างบางผลักแผงอกแกร่งให้ออกห่างจนพิงยอมถอนจูบออกมาอย่างเสียดาย

"ทำไม! ผมจูบไม่เร่าร้อนเท่าผัวคุณหรือยังไง?"

"หยาบคาย ผู้ชายหยาบคาย ไร้มารยาท! น่ารังเกียจ" เธอด่าเขาในขณะที่มือเรียวกำลังเช็ดน้ำลายของเขาออกจากริมฝีปากของตนเองด้วยความรังเกียจ

"ใช่! ผมไม่ใช่คนดีอะไรหรอก"

"คุณทำแบบนี้ทำไม มายุ่งกับฉันทำไม เราไม่เคยรู้จักกันและคุณก็ปฏิเสธการแต่งงานกับฉันไปแล้ว!"

"หรือจะให้ผมรื้อฟื้นเรื่องการแต่งงานใหม่ดีล่ะ พ่อคุณแม่ผมคงรีบหาฤกษ์ใหม่โดยเร็วเลยแหละ!"

"อย่านะ อย่าคิดทำอะไรบ้าๆแบบนั้นนะ! ฉัน... ฉันเกลียดคุณ! อย่ามายุ่งกับฉันอีก" หม่อมหลวงสรันตรีรีบกลืนก้อนน้ำตาที่เหมือนจะไหลออกมาเพราะการกระทำสุดแสนดูหมิ่นดูแคลนของเขา เธอสะบัดหน้าเเละเดินกลับออกไปทางเดิมด้วยความโกรธ

"หึ! โธ่เว๊ย!" พิงสบถ เขาไม่เข้าความรู้สึกของตนเองว่าทำไมถึงโหยหาผู้หญิงคนนี้ทั้งๆที่เธอมีเจ้าของแล้ว

คอนโดของพิง

พิงไม่ยอมนอนที่บ้านหลังจากงานเลี้ยงเลิกรา เขากลับมาถึงคอนโดก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว

"สุขสันต์วันเกิดค่ะ งานเลี้ยงไม่สนุกหรอคะ ทำไมถึงทำหน้าอารมณ์เสียแบบนั้น" เรือนกายเปลือยเปล่าเผยให้เห็นจุดสงวนทุกสัดส่วนของอันนานอนอยู่บนเตียงของพิง วันนี้เขาเป็นคนอนุญาตให้เธอมาหาเองเพราะไม่ได้มีเซ็กส์มานานนับเดือนแล้ว

"ไม่ชอบงานแบบนั้น" พิงตอบสั้นๆ อันนาจัดการถอดเสื้อผ้าให้ชายหนุ่มโดยที่เขาไม่ได้ขัดขืนอะไร

"จะอาบน้ำก่อนหรือจะมีความสุขกันก่อนคะ" มือเรียวลูบไล้ลงไปตามแผงอกแกร่งจนถึงแก่นกายแข็งชันอันใหญ่มหึมาของพิง ร่างบางคุกเข่าลงตรงหน้าเขาทำให้ใบหน้าของหล่อนอยู่ในระดับเดียวกันกับแท่งเนื้อที่โอบล้อมด้วยเส้นเลือดปูด

"อ่าส์" พิงครางออกมาเบาๆเมื่ออันนาครอบดูดดุนปลายหัวเห็ดของตน ใบหน้าสวยทั้งที่มีรอยยิ้มสดใสและอารมณ์ที่บูดบึ้งของหม่อมหลวงสรันตรีผุดขึ้นมาในหัวเขา พิงกำลังจินตนาการถึงเธอหาใช่คนที่กำลังทำให้เขามีความสุขตอนนี้!