บ่ายสามโมงครึ่ง
"หม่อมหลวงสรันตรี ภูรินทราธร ธิดาของหม่อมราชวงศ์ศิขัณฑ์ ทายาทเจ้าของโรงแรมดังของไทย และยังเป็นเจ้าของร้านขนมไทยตั้งแต่อายุยังไม่ถึงยี่สิบด้วยซ้ำ"
"รู้ขนาดนี้เป็นคนรับใช้ที่วังเขาหรอยะ!"
"แหม! ประวัติก็เต็มอินเทอร์เน็ตซะขนาดนั้น"
"แว่วๆมาว่าแต่งงานเพราะครอบครัวบังคับให้แต่งไม่ใช่หรอ?"
"ฉันก็คิดแบบนั้นแหละ ผู้ชายอย่างท่านรองไม่มีทางหยุดที่ผู้หญิงคนไหนง่ายๆหรอก"
"เชื่อ! เพราะถ้าจะหยุดจริงคงไล่แม่เลขาคู่นอนคนนั้นออกไปแล้ว"
"บอสอาจจะชอบจริงๆก็ได้ แต่ไม่เกินสองเดือนก็คงเบื่อ ผู้หญิงสวยแค่ไหนก็เอาผู้ชายเจ้าชู้ไม่อยู่หรอก!"
"ใช่! พนันเลย แต่งไปก็ไม่เกินสามเดือน"
"เรื่องอื่นไม่รู้ รู้แต่ว่านมใหญ่และตูดงอน เซ็กซี่ชะมัด'
บรรดาพนักงานต่างพากันซุบซิบนินทาเมื่อหม่อมหลวงสรันตรีเดินผ่านไปและขึ้นลิฟท์ไปยังชั้นผู้บริหาร เสียงซุบซิบเหล่านั้นราวกับจงใจพูดให้เธอได้ยิน ทว่าหญิงสาว
