ตอนที่3.จองจำรักจองจำหัวใจ
1717 Words
ตอนที่3.จองจำรักจองจำหัวใจ
ฟ้าใสและกลุ่มเพื่อนนั่งที่ด้านหน้าติดขอบเวที โต๊ะเจ็ดที่หมอเคนโทรจองไว้ นั่งปุ๊ปสิ่งแรกที่ทำคือการสั่งอาหารและเครื่องดื่ม
ระหว่างรออาหาร ตาลที่เป็นพี่ใหญ่สุดจึงเริ่มถามไถ่ถึงเหตุการณ์เมื่อตอนบ่ายที่ฟ้าใสลางานออกมาทำธุระ
"ฟ้า อย่าว่าพี่ยุ่งเรื่องส่วนตัวเลยนะ"
"เรื่องอะไรคะ?"
"เมื่อตอนบ่ายที่ฟ้าบอกว่าจะลางานไปทำธุระที่โรงพักน่ะ"
ฟ้าใสเห็นว่าทุกคนต่างอยากรู้กันมาก เธอเองก็ไม่คิดจะปิดบังเพราะไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไรมากมาย
"คุณนายพิไลโดนจับไพ่ค่ะ แก็งค์ไพ่นกกระจอกแตกรังเรียบร้อย ฟ้าไปประกันตัวมาค่ะ"
แนนนี่เห็นภาพของสว.สูงวัย ตั้งวงเล่นไพ่นกกระจอกไพ่ตองอะไรพวกนี้แล้วแตกกระเจิงเพราะตำรวจบุกจับ คำว่านกกระจอกแตกรังไม่เกินจริงคงเหมือนในละครที่นักเล่นต่างมีวิถีทางเอาตัวรอดต่างๆนานา เธออยากจะขำแต่ไม่กล้าได้แต่กลั้นเอาไว้
"แล้วโดนจับโดยละม่อมหรือเปล่า"
"โดยละม่อมสิแนน นึกถึงเรื่องนี้แล้วยังแค้นอีตาตำรวจหูดำไม่หาย"
หมอท็อปสงสัยเหลือเกินว่าโรงพักนี้ มีตำรวจหูดำตั้งแต่เมื่อไหร่อำเภอเล็กๆแบบนี้ โรงพักกับโรงพยาบาลใกล้กันจนแทบจะเดินชนกันตาย ไม่น่าจะมีอะไรรอดหูรอดตาพวกเขาไปได้ สอบถามหมอเคนที่นั่งใกล้กัน
"ตำรวจที่ว่าหูดำเคยเห็นไหมเคน มาใหม่เหรอ หล่อหรือเปล่า"
หมอเคนนึกถึงคำถามของเพื่อน พยายามจะตอบแต่ไม่รู้จะพูดอะไรดี เพราะเขาไม่รู้จักเหมือนกัน
ฟ้าใสรีบอธิบาย "เห็นเขาว่าเพิ่งย้ายมาใหม่หล่อกับผีน่ะสิ เก่งแต่กับคนแก่จับแต่วงไพ่เล็กๆกระจอกๆนั่นแหละ"
จนถึงตอนนี้ฟ้าใสยังแค้นเขาไม่หาย
แนนนี่ที่เห็นว่าเพื่อนเธออารมณ์บ่จอยจะไม่สนุก พวกเธออุตส่าห์สลัดชุด PPEทิ้งแล้วหยิบชุดเดรสสายเดี่ยวมาใส่ทั้งทีวันนี้ต้องสนุกสิรออะไร พอดีกับอาหารเริ่มทะยอยมาเสิร์ฟพวกเขาจึงเลิกให้ความสนใจตำรวจหูดำ ศัตรูคู่อาฆาตของฟ้าใสไปโดยปริยาย
"แนนว่าเรากินดีกว่านะ จะได้มีแรงเต้น"
แตงกวากับแตงอ่อนเห็นด้วยพูดพร้อมกันว่า
"ใช่...ใช่ กินเถอะ"
ตาลเก็บสายตาแห่งความเป็นห่วงกลับไป คงเหลือแต่นัยน์ตากระจ่างใสกับรอยยิ้มละไม ลิ้มรสกับอาหารรสจัดจ้านของที่นี่
สี่ทุ่มโดยประมาณ นักท่องราตรีทั้งชายทั้งหญิงแน่นขนัดเต็มผับนั่งเต็มทุกโต๊ะไม่มีที่ว่าง ส่วนมากเป็นวัยรุ่นวัยทำงาน เอนจอยกับอาหารและเสียงเพลงของดีเจสาวสวยที่เปิดให้ความบันเทิง
ขณะที่ทุกคนกำลังมีความสุขไฟในผับก็ดับพรึ่บ ดีเจหยุดทำงาน จากนั้นนายตำรวจใหญ่ในชุดนายตำรวจเต็มยศเดินขึ้นไปบนเวที หยิบไมโครโฟนจากเจ้าหน้าที่ของผับที่ยื่นให้ ท่ามกลางเสียงเอะอะโวยวายของนักท่องราตรี
"ตำรวจลง มาทำไมกันวะ"
"เออ...นั่นน่ะสิ"
"....."
ฟ้าใสทิ้งช้อนด้วยความตกใจ ครั้งแรกในรอบปีที่ออกมาเที่ยวก็เกิดเรื่อง ซะแล้ว มองไปรอบๆผับเห็นว่ามีเจ้าหน้าที่ตำรวจมากกว่ายี่สิบนายเห็นจะได้ ในมือถือไฟฉายคนละกระบอก แต่งชุดนายตำรวจเต็มยศสวมทับด้วยเสื้อกั๊กสีดำเหน็บอุปกรณ์ไว้ในกระเป๋าเยอะแยะมากมาย
"อะไรน่ะพี่ตาล หมอเคน หมอท็อป"
"ใจเย็นๆ เราไม่ทำอะไรผิดอยู่เฉยๆแล้วดีเอง"
ตาลเคยได้ยินจ่าแหลมแฟนเธอพูดบ่อยๆว่า ถ้าหากมีการขอตรวจจากเจ้าหน้าที่ตำรวจ ไม่ว่าที่ไหนก็ไม่ต้องกลัวถ้าไม่ทำอะไรผิด ตำรวจจะดูอะไรก็ให้ เขาดู
นายตำรวจใหญ่รีบกรอกเสียงบนไมโครโฟน ก่อนที่จะเกิดความไม่พอใจขึ้น
"ผมสารวัตรชาญ รบกวนเวลาซักครู่นะครับ"
"เจ้าหน้าที่เปิดไฟให้ตำรวจหน่อยครับ จะได้เห็นว่าสาวๆผับไหนสวยกว่ากัน เมื่อตะกี้ผมเพิ่งตรวจเสร็จมาแล้วสองผับ แหม...ที่นั่นสวยสับไม่หลับใน ขาวจนตาผมแทบบอด"
พูดจบก็ได้เสียงเฮฮาสมใจคุณสารวัตรเขาแหละ แต่เขายังยิงมุกอีก เพื่อไม่ให้นักเที่ยวเครียดจนเกินไป
"ถ้าผู้หญิงคนไหนใส่เสื้อขาว ขอให้มีผัวตำรวจทุกคนนะครับ"
เมื่อท่านนายตำรวจใหญ่หน้านิ่งยิ้มแย้มแย่งอาชีพดีเจ จึงได้รับเสียงปรบมือเป่าปากเกรียวกราว
ไฟสว่างพรึ่บพรั่บไปทั้งห้อง แก็งค์นางฟ้ากับคนอื่นๆยังงงอยู่ดีว่ามันเกิดอะไรขึ้น นายตำรวจต่างแยกย้ายกระจายตัวตามโต๊ะต่างๆ จนกระทั่งถึงโต๊ะของเธอ
จ่าแหลมรีบเปิดเผยตัวตนต่อหน้าแฟนสาว ตาลถึงกับเหวอเพราะเธอมาเที่ยววันนี้ไม่ได้บอกเขา อุตส่าห์โกหกว่าเข้านอนแต่หัวค่ำก็มาเจอเขาที่นี่
อะไรมันจะซวยขนาดนี้
"พี่จ่าแหลม มาได้ไง"
"พี่จ่ามาทำงาน" เขาไม่โกรธแต่เขางอน กลับไปคงต้องมีเรื่องคุยกันยาว
การปรากฏตัวของจ่าแหลมทำให้แก็งค์นางฟ้าเบาใจไปอีกเปราะ อย่างน้อยก็เป็นคนรู้จัก แต่ที่ทำให้ฟ้าใสหนักใจคือเสียงนี้ต่างหาก
"รบกวนหยิบบัตรประชาชนขึ้นมาให้ตรวจหน่อยครับ"
จอมทัพโผล่พรวดที่ด้านหลังหญิงสาว แอบหวงแผ่นหลังนวลเนียนถึงแม้รู้ดีว่าไม่มีสิทธิ์ ตอนนี้เขาอยากกลับไปที่รถเอาเสื้อคลุมมาสวมทับให้ใจแทบขาด
"คุณฟ้าฟาดคนสวย ผมขอดูบัตรประชาชนหน่อยครับ"
"นี่ค่ะ คุณผู้ตำรวจหูดำ"
ฟ้าใสรีบยื่นบัตรประชาชนให้เขาดู เขาเรียกเธอว่าฟ้าฟาดได้เธอก็เรียกเขาว่าตำรวจหูดำได้ ก็ใช่ว่าจะดำแต่ที่หูนะส่วนอื่นคงไม่แพ้กัน
"นางสาวทิฆัมพร เกิดวันที่"
ฟ้าใสกลัวว่าเขาจะรู้วันเกิด เธอจึงรีบดึงบัตรประชาชนกลับแล้วรีบยัดลงกระเป๋าสะพาย
"ตรวจเสร็จแล้วขอคืนค่ะ ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมคะ"
จอมทัพกระตุกยิ้มที่มุมปาก รู้สึกสนุกที่ได้ต่อปากต่อคำกับหญิงสาว เห็นท่าทีกระฟัดกระเฟียดนี้แล้วฮอร์โมนเพศชายมันพลุ่งพล่าน กระซิบที่ข้างใบหูของหญิงสาว
"วันนี้คุณเซ็กซี่มาก ผมชอบ"
"บ้า...คุณไปตรวจคนอื่นบ้างเหอะ"
"ก็ได้...สาวๆโต๊ะนั้นก็น่าสนใจ"
จอมทัพจากไปพร้อมกับลูกน้องคนสนิท จ่าแหลมกับดาบไอติมที่เงอะงะอยู่กับสองแฝด ที่มีใบหน้าเหมือนกันอย่างกับแกะ
จากนั้นเสียงจากไมโครโฟนดังขึ้นอีกครั้ง
"ชูบัตรประชาชนไว้เลยนะครับ รบกวนชูบัตรประชาชนให้ตำรวจดูหน่อยครับ"
"ชูเลยครับ ขอเสียงคนไม่มีแฟนหน่อยเร้ว"
เฮ...เสียงโห่ร้องดังขึ้นอีกครั้ง สารวัตรคนนี้น่าจะเป็นขวัญใจของชาวผับ
"วันนี้ตำรวจไม่ได้จับใคร ตั้งใจมาดูแลความปลอดภัยให้กับประชาชนโดยเฉพาะ ผับปิดแล้วรีบกลับบ้านเดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ"
จิตวิทยาชั้นยอดคุณตำรวจเอาใจไปเลย สาวสวยหลายคนชอบใจจึงส่งมินิฮาร์ทให้พอหอมปากหอมคอ
เจ้าหน้าที่ตำรวจทำงานรวดเร็ว ผู้กองจอมทัพตรวจที่โต๊ะเธอและอีกหลายโต๊ะจนครบ แล้วกลับมายืนข้างๆฟ้าใสอีกครั้งเห็นสายเส้นเล็กที่ไขว้กันแล้วรู้สึกคันไม้คันมือ
"หมอท็อป..."
ฟ้าใสเรียกเพื่อนเธอที่ตัวใหญ่น่าเกรงขาม แม้ใบหน้าจะขาวใสแบบเกาหลีเกาใจ เสียอย่างเดียวคือเพื่อนเธอไม่แมน
แต่เขาก็ทำเสียงเข้มยื่นมือลูบที่หลังมือเพื่อน
"ว่าไงฟ้า แตงอ่อน แตงกวา โอเคใช่ไหม"
ฟ้าใสหลิ่วตาให้เขาดูว่ามีตำรวจมายืนอยู่ข้างๆจ้องจะแต๊ะอั๋งเธอ เขาจึงยื่นแขนโอบไหล่บางไว้หลวมๆ ทำเสียงทุ้มนุ่มน่าฟังเลียนแบบมาจากผู้พันพี่วิน
แต่กระนั้นจอมทัพก็ดูออก ก่อนที่เขาจะไปตรวจที่ผับอื่นต่อแกล้งเธอต่ออีกหน่อยจะเป็นไรไป ทำทีหยิบกุญแจมือออกมาจากเอว
"คุณฟ้าใสยื่นมือมาผมจะจับคุณ"
ฟ้าใสรีบเอนตัวหนีใกล้หมอท็อปเพื่อหวังเป็นที่พึ่ง ตอนนี้เธองงไปหมดว่าเธอทำผิดอะไร
ท็อปจึงยื่นมือดันอกเขาไว้ ข่มใจต่อกล้ามแน่นๆของคุณตำรวจ
"เพื่อนผมทำอะไรผิดฮะคุณตำรวจ"
"ทำผิดข้อหาละเมิด"
"ฉันไปละเมิดบ้าบออะไร ตอนไหน อย่างคุณนี่สมองน่าจะมีปัญหาต้องโดนเข็มฉีดยาจิ้มปากซักทีจะได้หาย"
จอมทัพไม่ให้เธอจิ้มเข็มที่ปากหรอก เขาแอ่นอกแมนๆ ต่อหน้าเพื่อนเธอ ต่อหน้าทุกคนในผับที่จ้องมองมา
"จิ้มที่หัวใจได้ไหมสี่ห้องเลยนะ พี่จอมขอร้อง"
"บ้า...ไอ้ตำรวจบ้า"
จอมทัพยิ้มแก้มปริวันนี้เขาโคตรมีความสุขได้จีบแบบเปิดโล่งแบบนี้
เขานี่แม่งโคตรหน้าด้านเลยว่ะ
สุดท้ายสารวัตรคนดังเรียกนายตำรวจให้ไปปฏิบัติหน้าที่ต่อเมื่อเห็นว่าจอมทัพครึกครื้นมากกับสาวๆโต๊ะนี้
"คุณตำรวจครับเก็บไฟฉายแล้วเลิกจีบสาวได้แล้ว คนแก่อิจฉา เราต้องไปกันอีกหลายที่"
นั่นแหละเขาถึงได้ยอมจากไป
สุดท้ายสารวัตรยังกล่าวทิ้งท้ายอีกว่า
"พรุ่งนี้หวยออก ขอให้ถูกหวยกันทุกคนนะครับ ถ้ามีเลขบอกกันบ้างโยนโพยหวยมาให้หน่อย ผมจะจับ"
ตำรวจเขาเป็นแบบนี้กันเยอะเหมือนกันฟ้าใสคิดในใจ เมื่อตำรวจไปแล้ว ดีเจเปิดเพลงปลอบใจให้โยกกันเบาๆ
ส่วนผู้กองและคณะที่ตรวจเร็วไปเร็ว ไม่ใช่อะไรจะได้จบภารกิจเพราะต้องไปตั้งด่านตรวจอยู่หน้าผับนั่นแหละคาดว่าคืนนี้คงสว่างคาตาแน่ๆ
- Writer
