ตอนที่22.เสี่ยดนัย
ย้อนกลับไปตอนสายของวันนี้ที่ร้านเจ๊ซูซี่
ซูซี่กำลังแพคข้าวเหนียวใส่ถุงพลาสติกยิ้มรับลูกค้าที่เธอตั้งตารอเมื่อหาญจอดรถที่หน้าร้านแล้วเดินลงมา เธอดึงคอเสื้อให้เห็นร่องอกรำไรชวนค้นหา
"หวัดดีค่ะพี่สุดหล่อ ไปไหนแต่เช้าคะหรือว่าคิดถึงซูซี่"
หาญที่ลงจากรถตู้วีไอพีตรงดิ่งมาที่ร้านส้มตำของแม่ค้าคนสวยที่มองทีไรก็ชุ่มชื่นหัวใจเมื่อนั้น
"พี่หาญของดหอยหนึ่งวัน เอาไก่ย่างหนึ่งตัวสับใส่กล่องข้าวเหนียวสองห่อ"
หาญสั่งอาหารเสร็จแล้วจึงนั่งรอที่เก้าอี้พลาสติกหน้าร้าน ได้แต่มองตามสะโพกงอนงามของซูซี่ที่หมุนไปหมุนมาอยู่ตรงหน้า
"ได้ค่า พี่หาญนั่งรอก่อนนะคะ ซูซี่จะสับไก่ให้เอาหนึ่งตัวเลยนะคะวันนี้ซูซี่ต้องขายดีแน่ๆเลยค่ะเพราะพี่หาญมาเปิด เอ๊ย...ประเดิมเป็นคนแรก"
"อืม..."
หาญรับคำแค่นั้นต้องยอมรับว่าเขาติดใจแม่ค้าคนนี้มาก แต่เขามีนุจรีอยู่แล้วทั้งคนตอนนี้ไม่รู้จะทำอย่างไรดี
ซูซี่
