EP : 01 เจ้าสาวจำยอม
มือบางสองข้างกุมเข้าหากันแน่น เด็กสาววัยยี่สิบปีต้องมารับหน้าที่เป็นเจ้าสาวในงานแต่งงานของพี่สาวตัวเอง ทว่าบิดาติดหนี้การพนันเลยต้องยกลูกสาวคนโตให้เจ้าของบ่อน แต่พี่สาวของเธอนั้นได้หายตัวไปอย่างกะทันหัน เธอเลยต้องยอมทำตามที่บิดาร้องขอ เพื่อช่วยชีวิตของทุกๆคน
“ถึงเวลาออกไปแล้ว วันนี้ลูกของพ่อสวยมาก”
ทรงพลเดินมาหาบุตรสาวคนเล็ก ก่อนจะลูบศีรษะด้วยความอ่อนโยน
“พ่อคะ แล้วถ้าคุณเพชรกล้าเห็นว่าอ้อมไม่ใช่พี่อุ้ม เราจะทำยังไงดีคะ”
อ้อมใจน้ำตาระรื่น เธอกลัวคนอย่างเพชรกล้าเป็นที่สุด ข่าวลือต่างต่างนานา ที่บอกว่าเขานั้นทั้งดิบเถื่อน และโหดเหี้ยมอำมหิต ฆ่าได้ทุกคนที่ขวางทางหรือทำอะไรให้เขาไม่พอใจ
“พ่อเชื่อว่าคุณเพชรกล้าต้องชอบอ้อมไม่แพ้อุ้มรักแน่นอน อย่าเป็นกังวลไปเลย พ่อจะอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน”
คนเป็นพ่อหัวใจแทบแตกสลาย เมื่อความผิดพลาดในครั้งนี้ต้องแลกด้วยชีวิตของลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน
เมื่อลูกน้องของเพชรกล้าผ่านมาได้ยินเข้า จึงรีบนำเรื่องนี้ไปรายงานผู้เป็นนาย ซึ่งทำให้เพชรกล้าโกรธมากที่อุ้มรักหนีไป
“มึงไปสืบมาให้ได้ว่าอุ้มรักอยู่ที่ไหน”
เขาหลงเสน่ห์หญิงสาวทั้งที่ได้เห็นแค่รูปถ่าย หากเป็นอุ้มรักเขายินดีจะยกหนีห้าสิบล้านให้ทรงพลอย่างไม่มีเงื่อนไข
“ได้ครับนาย”
ลูกน้องคนสนิทรับคำสั่ง ก่อนจะเดินหายออกไปจากห้อง
“อ้อมใจ ลูกสาวคนเล็กงั้นหรือ”
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นหน้าของอ้อมใจ แต่เด็กอายุยี่สิบปีก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ คนละคนจะเอามาทดแทนกันไม่ได้
ในระหว่างที่รอเวลาอยู่ ก็มีคนเดินมาบอกกับเธอว่าเพชรกล้ายกเลิกงานและพิธีแต่งงานทั้งหมด แล้วเปลี่ยนเป็นเข้าหอแทน ทำเอาเธอถึงกับต้องอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
“อ้อมไม่อยากเข้าหอ”
เธอหันไปพูดตัดพ้อกับบิดา ในขณะที่ยืนอยู่ในลิฟต์ ที่กำลังเคลื่อนตัวขึ้นไปยังชั้นสิบสิงของตึกโรงแรมหรูระดับห้าดาว
“ไม่เป็นไรนะลูก คุณเพชรกล้าเขาจะดูแลอ้อมอย่างดี เชื่อพ่อนะ”
คำปลอบโยนของบิดาในเวลานี้ไม่สามารถดับความกลัวของเธอได้เลย
และแล้วเธอก็ต้องมายืนอยู่หน้าห้องหอที่ถูกจัดในโรงแรมที่เพชรกล้าเป็นเจ้าของ
“เข้าไปเถอะลูก ไม่มีอะไรต้องกลัว”
“ค่ะพ่อ”
ไม่มีทางเลือกอื่นสำหรับเธออีกแล้ว นอกจากรับบทแทนอุ้มรัก และช่วยบิดา ถึงแม้ว่าจะไม่อยากทำ แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ต้องทำอยู่ดี
ร่างบางในชุดเจ้าสาวสีขาวนวลอร่ามตา ก้าวขาเข้ามาในห้องอย่างกล้าๆกลัวๆ เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ กระทั่งเห็นคนตัวสูงยืนอยู่นอกระเบียง ถึงแม้เธอจะไม่เคยเห็นคาดตาหน้าเพชรกล้ามาก่อนทก็พอจะรู้ว่าเขานั้นหล่อเหลาเพียงใดจากคำบอกเล่าของบิดา
ทว่าทั้งหมดนี้ มันกลับไม่ใช่ประเด็น ตอนนี้ชีวิตของเธอกำลังแขวนอยู่บนเส้นด้าย หากเขารู้ว่าพี่สาวเธอหนีไป เขาจะทำยังไง
“ไม่คิดจะกล่าวคำทักทายกันหน่อยหรือ”
เพชรกล้าเปล่งเสียงในขณะที่ยังหันหลังให้เธอ เขายืนล้วงกระเป๋าในท่าทางสบาย
“สะ...สวัสดีค่ะ คุณเพชรกล้า”
เสียงเล็กตะกุกตะกัก บ่งบอกถึงความเกรงกลัวในตัวของบุรุษตรงหน้า
“เธอไม่ใช่อุ้มรัก”
เขาเอ่ยปากถามเธออย่างตรงไปตรงมา เพราะไม่อยากเสียเวลา
“คือว่า...คือดิฉันไม่ใช่พี่อุ้มรักค่ะ ดิฉันชื่ออ้อมใจเป็นน้องของพี่อุ้มรักค่ะ”
คนขี้กลัวรีบแนะนำตัว ก่อนจะหลับตาแน่นไม่กล้ามอง
“ออกไปจากห้องนี้ซะ เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ฉันต้องการ”
น้ำเสียงของเพชรกล้าเยือกเย็น ไร้ความเห็นใจ
“แต่ว่าดิฉันก็เป็นลูกสาวของคุณพ่อเหมือนกัน ขอให้ดิฉันได้ทำหน้าที่แทนพี่อุ้มรักเถอะนะคะ”
อ้อมใจเดินเข้าไปใกล้ร่างใหญ่ หวังจะให้เขาหันมาเผชิญหน้า และมันก็ได้ผลเกินคาด เมื่อเพชรกล้าดึงตัวเธอเข้าหา แล้วกดลงกับขอบระเบียงที่เป็นเหล็กแข็ง
“หน้าตาอย่างเธอ ฉันให้เป็นได้แค่นางบำเรอ”
เสียงราบเรียบที่เขาเปล่งออกมา มันทำให้คนฟังถึงกับหน้าชา และเธอก็ได้เห็นใบหน้าที่แสนหล่อเหลาในระยะประชิด หัวใจก็ยิ่งเต้นแรงเสียงดังโครมครามอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
เพชรกล้ามองสำรวจดวงหน้าหวาน เธอสวยหยาดเยิ้มไม่แพ้คนเป็นพี่สาว แต่ทว่าอุ้มรักกลับเซ็กซี่ขยี้ใจชายกว่าคนน้องเป็นไหนๆ
“ว่าไงล่ะ ตกลงไหม”
เขาทวนคำถามจากเธอ เมื่อเธอเงียบไปนานหลายวินาที
“แต่ว่าหนี้ของคุณพ่อ คุณจะยกให้ไหมคะ”
ดวงตากลมสั่นระริก เธอไม่มีทางอื่นให้เลือกอีกแล้ว
“มันก็ขึ้นอยู่กับเธอ ว่าจะสามารถทำให้ฉันพึงพอใจได้มากแค่ไหน”
มือใหญ่ม้วนเส้นผมสีดำเล่น ไล่ระดับสายตามองสำรวจเรือนร่างอย่างเปิดเผย
“ตกลงค่ะ”
อ้อมใจกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ประสบการณ์เรื่องอย่างว่าเธอก็ไม่มี ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนด้วยซ้ำ
“งั้นก็เริ่มเลยสิ จะมัวรออะไร”
เพชรกล้าผลักคนตัวเล็กออกห่าง ก่อนจะมองเด็กสาวแล้วยืนในท่วงท่าสบาย
อ้อมใจมองไปรอบๆซึ่งเป็นระเบียงห้อง เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะให้เธอเริ่มทำอะไรตรงไหน จึงถามออกไปในความไม่ประสีประสา
“ทำตรงนี้เลยเหรอคะ”
“ใช่ ฉันชอบความตื่นเต้น เธอก็รู้ไว้ซะ”
เขาเปลี่ยนท่าจากวางมือเท้าราวระเบียงมาเป็นกอดอกแทน
“...”
อ้อมใจเม้มริมฝีปากด้วยความเป็นกังวล ครั้งแรกของเธอเพื่อแลกกับเงินห้าสิบล้านบาท ต้องต้องทำมันจริงๆแล้วใช่ไหม
“มัวชักช้าอยู่ได้ หรือจะรอให้ฉันเปลี่ยนใจก่อน”
คนใจร้อนเริ่มชักสีหน้าหงุดหงิด เขาคิดว่าเด็กสาวที่มาเสนอตัวให้ผู้ชายถึงที่ คงผ่านประสบการณ์มาโชกโชนแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะยังบริสุทธิ์อยู่ ซึ่งเธออาจจะแค่ดึงเวลาเพื่อโก่งค่าตัวเพิ่มเท่านั้น
อ้อมใจไม่มีทางเลือก เธอจึงต้องเดินเข้าไปใกล้ร่างใหญ่ แล้วลูบไล้เรือนกายกำยำสะเปะสะปะไปทั่ว ทำเอาเพชรกล้ายิ่งต้องกัดฟันแน่นด้วยความขัดใจ
“อ๊ะ”
มือบางโดนมือหนาจับแล้วบีบ ทำให้เธอชะงักไป
“เธอคิดจะทำอะไร”
เขาหรี่ตามองเด็กสาว
“กะ...ก็บริการคุณไงคะ”
เธอตอบเขาด้วยเสียงตะกุกตะกัก เพราะความเกรงกลัวที่มีอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
“หึ! ฉันเสียเวลากับเธอมามากพอละ”
พูดจบเขาก็ก้มลงปิดปากจิ้มลิ้มด้วยริมฝีปากหนา ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้เอื้อนเอ่ยวาจาอีกต่อไป
“อุ๊บ! อื้อออ...”
พอเธอขยับปากออกจากกัน ลิ้นร้อนก็แทรกเข้ามาในโพรงปาก อีกทั้งยังกวัดแกว่งควานหาไปจนทั่ว จูบแรกของเธอทำไมมันถึงได้น่ากลัวถึงเพียงนี้ ราวกับโดนเขาสูบกลืนวิญญาณ
เพชรกล้ารู้สึกขัดใจที่เธอไม่จูบตอบเขา แถมยังเงอะงะไม่เป็นงาน เขาจึงสอนเธอโดยการค่อยๆดูดปลายลิ้นเล็กเบาๆ หลอกล่อให้เธอคล้อยตาม
มือใหญ่เคลื่อนขึ้นประคองใบหน้าสวยให้เงยแหงนรับรสจูบที่แสนจะเร่าร้อน ส่วนมืออีกข้างก็ลูบไล้เรือนร่างอรชรไปทั่ว ไม่เว้นแม้กระทั่งเนินสามเหลี่ยม และหน้าอกอวบอิ่ม
“อืม...”
เพชรกล้าส่งเสียงคำรามในลำคอ บ่งบอกถึงความพอใจในสรีระร่างกายเธอ ที่เต็มไปด้วยส่วนเว้าส่วนโค้ง แถมปทุมถันยังใหญ่ล้นฝ่ามือ ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างเธอ จะซ่อนรูปได้ถึงขนาดนี้
“อื้อ...อือ”
อ้อมใจไหวตัวทัน พยายามขัดขืนตามสัญชาตญาณ แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงคนตัวใหญ่ได้ เธอเกือบลืมหายใจ เมื่อความเป็นสาวโดนเขารุกรานด้วยฝ่ามือหยาบกร้าน ชายกระโปรงยาวสวยโดนถกขึ้นมาอยู่เหนือสะโพก เหลือเพียงแพนตี้สีชมพูที่ปกปิดเนินนาง
“อืม...อืมมม”
เขาตะโบมจูบปากเธออย่างกระหายเหี้ยน กดนิ้วกลางคลึงร่องกุหลาบอูม สัมผัสได้ถึงน้ำปรารถนาจากกายสาวที่เริ่มซึมออกมาจากเนื้อผ้า
อ้อมใจขยับสองขาบดเบียดเข้าหากัน กลับยิ่งทำให้หนีบมือของเจาเข้าใกล้ความเป็นสาวมากยิ่งกว่าเดิม
เพชรกล้าถอนริมฝีปากออก เพื่อให้เธอได้พักหายใจ แต่เขาก็ไม่ว่างเว้นเอียงใบหน้าซุกไซร้ซอกคอหอม ดอมดมเนื้อตัวเธอด้วยความหลงใหล มังกรที่เคยนอนหลับใหลอยู่ภายใต้กางเกงเนื้อดีตื่นขึ้นมาชูชันชวนให้เขาอึดอัดแทบจะทนไม่ไหว
อ้อมใจกัดริมฝีปากแน่น ไม่กล้าส่งเสียงที่อับอายออกมาให้เขาได้ยิน เธอต้องกลั้นอารมณ์และความรู้สึกเสียวซ่าน เพราะไม่เคยได้เจอกับตัวเอง เลยไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง
“ไม่ต้องเกร็ง รับรองว่าเธอจะติดใจลีลาของฉัน มากกว่าคนไหนๆที่เธอเคยผ่านมา”