Ep. 5
("จีน่า")
"วันนี้เราก็มาเรียนตามปกติจ่ะ เเยกย้ายกับน้องเราก็มาหาเพื่อนเราที่นั่งกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนนั่นเเหละ ปรายฟ้า ณดา กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ ใช่ใกล้สอบละเรายังไม่อ่านสักตัวเลยจ้า "ว
เรา : จ๊ะเอ๋
ปรายฟ้า : อ่าว นั่งก่อน
เรา : จ้า
ณดา : จีน่าเธอว่าวันนี้มินจะมารุมพวกเราป่ะ
เรา : นางมีพวกเยอะขนาดนั้นเลยหรอ
ปรายฟ้า : เราไม่น่าหาเรื่องเลยเฮ้อ
เรา : ไม่ต้องโทษตัวเอง อะไรจะเกิดก็เกิด ไปจ้ะ เรียนจ้าเรียน ไม่ซีเรื่องนั้น มาไม่ดีเราต่อยหน้าหงายเอง
ณดา : ป่ะ
"นั่นเเหละเรียนจนหมดคาบ เเล้วก็พากันออกมา พอออกมาหน้าห้องปุ้บเจอมินยืนอยู่ กับเพื่อนสามคนกะเทย1คน เเหมมจะมาหาเรื่องหรอเดี๋ยวจีน่าจะทำไห้ลืมไม่ลงเลยคอยดู "
มิน : เราต้องการคุยด้วย จีน่า
เรา : ไม่มีปัญหาพร้อมลบตลอดเวลา
มิน : ดีงั้นเย็นนี้เราเจอกัน หลังอาคาร4
เรา : กรุณาตัวต่อตัว ถ้าหมาหมู่มี อย่าหาว่าไม่เตือน ไปปรายฟ้า ณดา
"ใช่ไง ก็มีความคิดนิดหนึ่งถ้ามันเอาพวกรุมเรานี่เเย่นะ ไม่ได้ถูกตบเเย่เเต่จะเเย่ตรงคุณพ่อคุณเเม่จะรู้นี่เเหละ "
ปรายฟ้า : จีน่าเราว่าไม่ต้องไปหรอก
ณดา : นั่นสิ่
เรา : เเต่เราชอบการถ้าทาย ณดาช่วยอะไรหน่อยสิ่
ณดา : ว่า
เรา : อะไปจ้างผู้ชายมาสิ่ สักสามสี่คนเขาไปขู่พวกมัน. ที่อยากไปก็อยากเครียร์ให้จบ เธอปรายฟ้าเธอต้องเครียร์ให้จบไปเลย ถ้าแบบนี้มินมันก็จะมาทำร้ายเธออีก .
ปรายฟ้า. : โอเคเรายืนยันคำเดิมว่าเราไม่ได้ยุ่งกับเเฟนมินเลย
ณดา . : เรามีรุ่นน้องอยู่เดะไลน์บอกมาช่วยสมทบ
เรา : ดี!!!!!!
"เห็นใหมมินมันเล่นไม่ซื่อมันพาเพื่อนมาเยอะ เป็นสิบคนเลยผู้หญิง เราเองก็มีจ้า พร้อมถ้ามันกล้าก็เอาสิ่"
เรา : จะเอาไงว่ามา
มิน : ขอโทษฉันสิ่ที่เธอไปตบฉัน
เรา : ขอโทษเธอขอโทษสุนักดีกว่า
มิน : อยากออกจากโรงเรียนก่อนกำหนดใหม เธอ
เรา : อย่าคิดว่ามีพ่อเป็นเจ้าของโรงเรียนเเล้วจะขู่ใครได้ง่ายๆ
มิน : ปากดีขอหน่อยเถอะ!!!
"เดินเข้ามาหาเราเเล้วตบเราคือเรายังไม่ทันตั้งตัว เราก็จะรออะไรละกะตุกหัวมินเเล้วต่อยที่เบ้าตาเเม่ง ทำกูหรอ พ่อเเม่เรายังไม่เคยตีเราเลย บอกเลยว่าตอนนี้เรากับมันฟัดกันเหมือนหมาเลย ไม่มีคนอทฝื่นยุ่งหรืแห้าม เราออกจะเตี้ยเเต่ล่ำกว่าเเล้วเราก็เเรงเยอะกว่าด้วย เราคร่อมมินเเล้วตบ ซ้ำๆ จนมันร้องให้เราก็ลุก เราบอกเเล้วเราไม่ทำใครก่อน เเละก็คนที่ไม่มีทางสู้ "
มิน : ฮึ้กมึง
เรา : เธอเริ่มก่อนนะมิน เราเองก็เจ็บหายกันเเล้วจบเคนะ
มิน : กูจะให้พี่กูจัดการมึง ฮึ้ก
"มาเถอะ. จีน่าจะต่อยให้เหลือเลยเเหละ เรากับเพื่อนก็ออกมาเเล้วเเยกย้ายกันกลับบ้านซึ่งตอนนี้เราควรทำไงกับลอยตบบนหน้าดีวะ! ถ้าคุณพ่อคุณเเม่เห็นมีเรื่องเเน่เรา..
เจ้!!!!!
บอยมันเดินมาเราเอามือปิดเเก้มไว้ บอยมันจับมือเราออกพร้อมกับมองหน้าเรา
บอย : อย่าบอกนะที่เขาลือว่ามีคนตบกันหลังอาคารเป็นเจ้
เรา : อืม เดะเล่าใหเฟังตอนนี้ช่วยเจ้คิดก่อน ทำไงไมให้คุณพ่อเห็นรอยตบนี่ดี
บอย : แม๊ตไง
เรา : เออช่ายเเล้วหาซิ้อที่ไหนไปซื้อมาไป
บอย : เหอะลำบากผมตลอด
เรา :.ช่วยพี่สาวคนสวยคนเดียวไม่ตายหรอกน่าไปซื้อมาก่อนป๊าจะมารับ
บอย : เดะผมไปเอาที่ห้องพยาบาลของโรงเรียนให้แปปนะเจ้
"นั้นเเหละนางก็วิ่งไปแปปหนึ่งแล้ววิ่งกลับมาพร้อมกับเเม็ตให้เราปิดปากนั่นเเหละ คุณพ่อก็มารับ เราถามเราว่าเป็นไรเราบอกเหม็นควัน แต่ป่าวหรอกหนูไปตบกับเขามาคะคุณพ่อ "
#แอดอ้วน