ตอนที่5. จีน่าผู้กล้าหาร

762 Words
Ep. 5 ("จีน่า") "วันนี้เราก็มาเรียนตามปกติจ่ะ เเยกย้ายกับน้องเราก็มาหาเพื่อนเราที่นั่งกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนนั่นเเหละ ปรายฟ้า ณดา กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ ใช่ใกล้สอบละเรายังไม่อ่านสักตัวเลยจ้า "ว เรา : จ๊ะเอ๋ ปรายฟ้า : อ่าว นั่งก่อน เรา : จ้า ณดา : จีน่าเธอว่าวันนี้มินจะมารุมพวกเราป่ะ เรา : นางมีพวกเยอะขนาดนั้นเลยหรอ ปรายฟ้า : เราไม่น่าหาเรื่องเลยเฮ้อ เรา : ไม่ต้องโทษตัวเอง อะไรจะเกิดก็เกิด ไปจ้ะ เรียนจ้าเรียน ไม่ซีเรื่องนั้น มาไม่ดีเราต่อยหน้าหงายเอง ณดา : ป่ะ "นั่นเเหละเรียนจนหมดคาบ เเล้วก็พากันออกมา พอออกมาหน้าห้องปุ้บเจอมินยืนอยู่ กับเพื่อนสามคนกะเทย1คน เเหมมจะมาหาเรื่องหรอเดี๋ยวจีน่าจะทำไห้ลืมไม่ลงเลยคอยดู " มิน : เราต้องการคุยด้วย จีน่า เรา : ไม่มีปัญหาพร้อมลบตลอดเวลา มิน : ดีงั้นเย็นนี้เราเจอกัน หลังอาคาร4 เรา : กรุณาตัวต่อตัว ถ้าหมาหมู่มี อย่าหาว่าไม่เตือน ไปปรายฟ้า ณดา "ใช่ไง ก็มีความคิดนิดหนึ่งถ้ามันเอาพวกรุมเรานี่เเย่นะ ไม่ได้ถูกตบเเย่เเต่จะเเย่ตรงคุณพ่อคุณเเม่จะรู้นี่เเหละ " ปรายฟ้า : จีน่าเราว่าไม่ต้องไปหรอก ณดา : นั่นสิ่ เรา : เเต่เราชอบการถ้าทาย ณดาช่วยอะไรหน่อยสิ่ ณดา : ว่า เรา : อะไปจ้างผู้ชายมาสิ่ สักสามสี่คนเขาไปขู่พวกมัน. ที่อยากไปก็อยากเครียร์ให้จบ เธอปรายฟ้าเธอต้องเครียร์ให้จบไปเลย ถ้าแบบนี้มินมันก็จะมาทำร้ายเธออีก . ปรายฟ้า. : โอเคเรายืนยันคำเดิมว่าเราไม่ได้ยุ่งกับเเฟนมินเลย ณดา . : เรามีรุ่นน้องอยู่เดะไลน์บอกมาช่วยสมทบ เรา : ดี!!!!!! "เห็นใหมมินมันเล่นไม่ซื่อมันพาเพื่อนมาเยอะ เป็นสิบคนเลยผู้หญิง เราเองก็มีจ้า พร้อมถ้ามันกล้าก็เอาสิ่" เรา : จะเอาไงว่ามา มิน : ขอโทษฉันสิ่ที่เธอไปตบฉัน เรา : ขอโทษเธอขอโทษสุนักดีกว่า มิน : อยากออกจากโรงเรียนก่อนกำหนดใหม เธอ เรา : อย่าคิดว่ามีพ่อเป็นเจ้าของโรงเรียนเเล้วจะขู่ใครได้ง่ายๆ มิน : ปากดีขอหน่อยเถอะ!!! "เดินเข้ามาหาเราเเล้วตบเราคือเรายังไม่ทันตั้งตัว เราก็จะรออะไรละกะตุกหัวมินเเล้วต่อยที่เบ้าตาเเม่ง ทำกูหรอ พ่อเเม่เรายังไม่เคยตีเราเลย บอกเลยว่าตอนนี้เรากับมันฟัดกันเหมือนหมาเลย ไม่มีคนอทฝื่นยุ่งหรืแห้าม เราออกจะเตี้ยเเต่ล่ำกว่าเเล้วเราก็เเรงเยอะกว่าด้วย เราคร่อมมินเเล้วตบ ซ้ำๆ จนมันร้องให้เราก็ลุก เราบอกเเล้วเราไม่ทำใครก่อน เเละก็คนที่ไม่มีทางสู้ " มิน : ฮึ้กมึง เรา : เธอเริ่มก่อนนะมิน เราเองก็เจ็บหายกันเเล้วจบเคนะ มิน : กูจะให้พี่กูจัดการมึง ฮึ้ก "มาเถอะ. จีน่าจะต่อยให้เหลือเลยเเหละ เรากับเพื่อนก็ออกมาเเล้วเเยกย้ายกันกลับบ้านซึ่งตอนนี้เราควรทำไงกับลอยตบบนหน้าดีวะ! ถ้าคุณพ่อคุณเเม่เห็นมีเรื่องเเน่เรา.. เจ้!!!!! บอยมันเดินมาเราเอามือปิดเเก้มไว้ บอยมันจับมือเราออกพร้อมกับมองหน้าเรา บอย : อย่าบอกนะที่เขาลือว่ามีคนตบกันหลังอาคารเป็นเจ้ เรา : อืม เดะเล่าใหเฟังตอนนี้ช่วยเจ้คิดก่อน ทำไงไมให้คุณพ่อเห็นรอยตบนี่ดี บอย : แม๊ตไง เรา : เออช่ายเเล้วหาซิ้อที่ไหนไปซื้อมาไป บอย : เหอะลำบากผมตลอด เรา :.ช่วยพี่สาวคนสวยคนเดียวไม่ตายหรอกน่าไปซื้อมาก่อนป๊าจะมารับ บอย : เดะผมไปเอาที่ห้องพยาบาลของโรงเรียนให้แปปนะเจ้ "นั้นเเหละนางก็วิ่งไปแปปหนึ่งแล้ววิ่งกลับมาพร้อมกับเเม็ตให้เราปิดปากนั่นเเหละ คุณพ่อก็มารับ เราถามเราว่าเป็นไรเราบอกเหม็นควัน แต่ป่าวหรอกหนูไปตบกับเขามาคะคุณพ่อ " #แอดอ้วน
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD