“ถ้ามึงรักเขาจริง ๆ ทำไมไม่ลองพูดกับเขาตรง ๆ ไปเลยวะ” เสียงของเติ้งหนิงเฉิงดังขึ้นอย่างตรงไปตรงมา ขณะเพื่อนทั้งกลุ่มยังคงรุมล้อมโม่โฉวที่โดนจับตัวมานั่งอยู่กลางห้องดนตรี โม่โฉวสบตากับเติ้งหนิงเฉิงนิ่ง ก่อนจะพูดขึ้นด้วยเสียงต่ำ
“แล้วมึงรู้ไหม...ว่าถ้าเขาไม่แต่งงานกับมึง เขาจะต้องเจอกับอะไรบ้าง” คำพูดนั้นทำเอาเพื่อนทั้งกลุ่มเงียบกริบ สายตาทุกคู่หันมาจ้องเขาเป็นตาเดียว
“เจอกับอะไรเหรอ?” เติ้งหนิงเฉิงถามกลับด้วยความสงสัย โม่โฉวนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ
“ไม่มีอะไรหรอก...แค่เขาขอให้เรื่องของเราเป็นความลับก็เท่านั้น” เสียงของเขาเบาลง ราวกับซ่อนบางอย่างเอาไว้ เขาก้มหน้าลงอย่างหนักใจ
ทันใดนั้น เพื่อนคนหนึ่งก็พูดขึ้น
“งั้นเอางี้เลย เย็นนี้มีงานเลี้ยงต้อนรับผู้ปกครองพอดีไม่ใช่เหรอ?” ทุกคนหันมามองหน้ากันอย่างรู้ใจ รอยยิ้มซุกซนปรากฏบนใบหน้า เหลือเพียงโม่โฉวที่ยังคงนั่งนิ่ง ไม่เข้าใจว่าเ
