เช้าวันต่อมา....
หลังจากที่ผ่านศึกกับเวย์มาทั้งคืนพายก็ตื่นขึ้นมาในห้องนอนของเขาและวันนี้ก็เป็นวันหยุดของเธอแต่เจ้าของห้องกลับยังนอนหลับไม่ยอมตื่น พายเลยค่อยๆ ก้าวลงจากเตียงเพราะไม่อยากให้เขาตื่นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างเงียบๆ เธอใช้เวลาในการจัดการตัวเองในห้องน้ำไม่นานนักก่อนจะเดินออกมาแล้วเปิดประตูเดินออกจากห้องนอนไป....
หลังจากที่พายออกจากห้องนอนไปได้ไม่นานเวย์ก็ขยับตัวเล็กน้อยพลางเอื้อมมือเพื่อที่จะไปกอดคนที่นอนอยู่ข้างๆ เขาทั้งคืนแต่กลับสัมผัสได้แค่ความว่างเปล่า ร่างสูงดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันทีที่รู้ว่าพายไม่ได้อยู่ในห้องนี้พร้อมกับฝ่ามือที่ขยี้ตารัวๆ พลางกวาดมองไปรอบๆ ห้องนอนแต่กลับไม่เห็นใคร
“พาย... อยู่ในห้องน้ำหรือเปล่า” เสียงทุ้มตะโกนเรียกออกไปแต่กลับไม่มีเสียงตอบรับ
“หนีกลับบ้านอีกแล้วเหรอวะเนี้ย” เวย์บ่นพึมพำอย่างหัวเสียเพราะคิดว่าพายแอบหนีเขากลับบ้านไปแล้ว
“โอ๊ยยย!!”
