“พายไปส่งฉันที่มหาลัยหน่อยไม่ได้หรือไง เธอก็รู้ว่าฉันเจ็บขาอยู่”
“เวย์...อย่าเรื่องมากได้ไหม ขานายใกล้หายแล้ว แล้วอีกอย่างนะนายก็ถอดเฝือกแล้วด้วย และก่อนหน้านี้นายก็ไปเองได้นี่!”
“แต่วันนี้ไม่อยากไปเอง อยากให้เธอไปส่ง”
“ก็บอกว่าไม่ได้ไง ฉันต้องรีบไปทำงานเข้าใจไหม! แล้วนายเป็นเด็กหรือไงต้องให้ไปส่งเรียนเนี้ย!”
“แค่ไปส่งผัวตัวเองเนี้ยมันยากตรงไหนฮะพาย!”
“เวย์! อย่าพูดแบบนี้นะ!”
“ทำไมจะพูดไม่ได้ก็ฉันเป็นผัวเธอ หรือจะเถียง??”
“เวย์!!”
“หยุดโวยวายพาย ไปกันได้แล้ว”
“โอ้ยยย นายเป็นแฟนหรือเป็นลูกเนี้ย วุ่นวายจริงๆ เลย!”
“ฉันเป็นลูกเธอไม่ได้หรอก....แต่ถ้าให้ทำลูกน่ะพอได้ มาทำกันไหม หื้ม? หึหึ”
“เวย์!!”
“ฮ่าๆๆๆ”
เสียงหัวเราะสลับกับเสียงเถียงกันดังลั่นห้อง และเช้านี้ก็เริ่มต้นด้วยความวุ่นวายแบบสุดๆ เมื่ออยู่ดีๆ เวย์ก็งอแงขอให้พายไปส่งเขาที่มหาวิทยาลัยจนเกิดการเถียงกันแต่สุดท้
