ช่วยด้วยผมรักภรรยาตัวเอง (ภาคต่อ นางร้ายของท่านประธาน)

ชีวิตนี้เธอจะได้แต่งงานเหมือนผู้หญิงคนอื่นไหม ในเมื่อคนที่แอบชอบไม่เคยหันมามองเลย อลิซ ณรงค์ฤทธิ์กิติพงษ์ หรือ คุณหนูอลิซ  คิดด้วยความเศร้าใจหลังจากได้อ่านข้อความบนการ์ดเชิญงานแต่งงานของ แสนปิติ กับ เอรีน่า สองสามีภรรยาที่มีลูกด้วยกันถึงสองคนแล้ว แต่เพิ่งได้ฤกษ์จัดงานแต่งงาน เธอหวังว่าชีวิตรักของตนเองจะสมหวังเหมือนเอรีน่าบ้าง ที่แอบรักแสนปิติจนเกิดเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย แต่สุดท้ายทั้งสองคนก็ได้ครองรักกันและได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข มีโซ่ทองคล้องใจซึ่งกำลังอยู่ในวัยซนถึงสองคน  ลูกคนแรกชื่อ ‘วันพิเศษ’ หรือพี่พิ เป็นพี่ชาย ลูกคนที่สองชื่อ  ‘วันวิเศษ’ หรือน้องวิ เป็นน้องสาว เด็กทั้งสองคนน่ารักน่าชังมากช่างพูดช่างเจรจาใครเจอเป็นต้องหลงรัก Rrrr Rrrr Rrrr อยู่ ๆ โทรศัพท์สีสวยราคากว่าครึ่งแสนของอลิซที่วางอยู่ข้าง ๆ ตัวก็ส่งเสียงร้อง เธอยกขึ้นมาดูเมื่อเห็นว่าใครโทร. มาก็ไม่รอช้าที่จะกดรับสายและกรอกเสียงหวาน ๆ ทักทาย “ฮัลโหล สวัสดีค่ะพี่รีน่า” “สวัสดีจ้ะน้องอลิซ หนูว่างไหม คุยได้ไหม”  คุณแม่ลูกสองสอบถามก่อนจะหันไปยิ้มให้ลูกสาวที่กำลังรอจะคุยกับคุณอาคนสวยด้วยความคิดถึง  “ว่างค่ะ คุยได้ พี่รีน่ามีอะไรคะ” “พี่ไม่มี แต่เด็กอะมี บ่นคิดถึงอาอลิซ” “ใครเอ่ยที่คิดถึงอาอลิซ” อลิซยิ้มหน้าบานหลังจากรู้ว่ามีหลานคิดถึง เอรีน่าจึงยกโทรศัพท์ให้ลูกสาวเป็นคนคุยเอง เด็กหญิงวันวิเศษไม่รอช้ากรอกเสียงสดใสทักทายคุณอาคนสวยทันที “น้องวิเองค่าอาอลิซคนสวย” “น้องวิคนเดียวเหรอ อานึกว่าพี่พิด้วย” “พี่พิก็คิดถึงค่ะ แต่น้องวิคิดถึงเยอะกว่า”  “จริงเหรอคะ อาก็คิดถึงน้องวิกับพี่พิเหมือนกันค่ะ”  ไม่เจอกันหลายวันเธอก็คิดถึงหลาน ๆ เหมือนกัน เด็กอะไรก็ไม่รู้อ้อนเก่งคุยเก่ง เวลาไปเที่ยวหรือไปห้างสรรพสินค้า เธอจึงไม่เคยลืมซื้อของมาฝากสองพี่น้อง ทั้งของเล่น เสื้อผ้า และอีกหลายอย่างจนโดนมารดาของหลาน ๆ บ่นให้เพลา ๆ ลงบ้าง แต่เธอไม่ฟังเวลาเจอของถูกใจก็จะซื้อมาให้หลานเสมอราคาเท่าไหร่ไม่เคยสนใจ ขอแค่หลานชอบอาอลิซพร้อมเปย์ “น้องวิโทร. มาบอกอาอลิซ อย่าลืมไปงานแต่งงานของพ่อกับแม่นะค้า” เด็กน้อยกลัวคุณอาคนสวยลืม “ฮ่า ๆ ๆ ๆ อาไม่ลืมหรอกลูก น้องวิแต่งตัวสวย ๆ ด้วยนะคะ อย่าลืมบอกแม่ให้แต่งหน้าทำผมให้น้องวิด้วย”  อลิซขำเล็กน้อยกับความคิดความอ่านของหลานสาวที่กลัวเธอจะลืมไปงานแต่งงานของแสนปิติกับเอรีน่า “ค่า น้องวิจะแต่งตัวสวย ๆ ให้เหมือนนางฟ้าเลยค่ะ” “ดีมากค่ะลูก” สองอาหลานคุยกันอยู่สักพักก็วางสายไป อลิซยิ้มหน้าบานด้วยความสุขใจ รู้สึกอยากมีลูก ๆ ฉลาด ๆ เหมือนวันวิเศษบ้าง พูดเก่ง ฉอเลาะ อยู่เป็น เก่งกว่าพี่ชายอีก รายนั้นพอเริ่มโตก็เริ่มพูดน้อยลง ชอบวางหน้านิ่ง ๆ เหมือนคุณอาอินทิวาของตนเองไม่มีผิด ไม่รู้หลานชายเลียนแบบคุณอาหรือคุณอาแพร่เชื้อให้กันแน่ เธอค้อนปะหลับปะเหลือกให้กับผู้ชายที่ชื่อ อินทิวา มหาโชคดำรงวรกุล ลูกชายบุญธรรมของตระกูลมหาโชคดำรงวรกุล ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานบริษัท MDK Group ผู้ชายเนื้อหอมที่สาว ๆ จ้องตาเป็นมัน  อินทิวาเป็นผู้ชายหน้าตาดีออกไปทางเกาหลี ผิวขาวใส รูปร่างสูงโปร่ง หากไปทำอาชีพนายแบบหรือพระเอกละครต้องรุ่งอย่างแน่นอน “คอยดูนะ อลิซจะทำให้พี่อินรักอลิซให้ได้”  เธอเอ่ยด้วยความมุ่งมั่นหลังจากคิดถึงผู้ชายปากร้ายที่ชื่อ  อินทิวา แต่แล้วเธอก็ต้องถอนหายใจออกมาเพราะไม่รู้จะทำอย่างไรแค่หาเวลาเข้าไปคุยกับเขายังยากเลย อินทิวาออกจะงานยุ่งในขณะที่เธอนั่งกินนอนกินไปวัน ๆ ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แม้จะเรียนจบปริญญาโทจากเมืองนอกเมืองนาแต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าอยากทำอะไรอยู่ดี ธุรกิจของครอบครัวเธอก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งวุ่นวายเดี๋ยวมีคนหาว่าอยากได้สมบัติของตระกูลอีก การเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะก็ใช่ว่าจะดี ถ้าต้องมานั่งปวดหัวกับการแก่งแย่งมรดกซึ่งเธอไม่ชอบเลย ก๊อก ก๊อก ก๊อก  “คุณหนูขา ป้าขอเข้าไปได้ไหมคะ” “ได้ค่ะ ประตูไม่ได้ล็อก”  แม่บ้านคนสนิทเปิดประตูเข้าไปในห้องของคุณอลิซ เห็นเธอนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงจึงไม่รอช้าที่จะบอกจุดประสงค์ของการมาขัดจังหวะพร้อมด้วยสีหน้าไม่สบายใจ เพราะคุณผู้หญิงดูเครียด ๆ เหมือนคนอารมณ์ไม่ดี เดี๋ยวคุณหนูอลิซจะโดนดุอีก  “คุณผู้หญิงให้มาตามค่ะ”  “คุณแม่ให้ไปหาทำไมเหรอคะป้าสุ” “ป้าก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ แต่เห็นหน้าเครียด ๆ คุณหนูอย่าไปเถียงกับท่านนะคะ” “ค่ะ อลิซก็ไม่ได้อยากทะเลาะกับคุณแม่หรอกค่ะ” อลิซแสดงสีหน้าเหนื่อยหน่าย เธอกับมารดาไม่สนิทกันไม่เหมือนแม่ลูกคู่อื่น ตั้งแต่เด็กจนโตเธอมักจะโดนทอดทิ้งให้อยู่กับพี่เลี้ยง เห็นหน้าพ่อแม่นับครั้งได้  เธอไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมเวลาคุยกับมารดาถึงมีปากเสียงกันตลอด จนบางครั้งเธอก็แอบคิดว่าตนเองไม่ใช่ลูกของท่าน เพราะแม่ที่ไหนจะทำตัวเย็นชาใส่ลูกของตนเองได้ขนาดนี้  บ้างเวลาก็ทำเหมือนลูกเป็นคนไร้ตัวตน หรือพอมีตัวตนก็ชอบบังคับให้ทำในสิ่งที่เธอไม่อยากทำ ส่วนบิดาไม่ต้องถามถึงด้วยความเป็นนักธุรกิจท่านแทบจะไม่มีเวลาอยู่บ้านด้วยซ้ำ  ความรัก ความอบอุ่น ของคนในครอบครัวคืออะไร อลิซไม่รู้จัก แต่ก็ยังดีที่มีครอบครัวมหาโชคดำรงวรกุลเป็นที่พึ่ง เวลาเธอไม่รู้จะปรึกษาใครก็มีคุณแสนดีนี่แหละคอยช่วยเหลือ  แสนปิติเองก็เป็นพี่ชายที่น่ารักคอยดูแลเธอมาตั้งแต่เด็กจนโต ส่วนอินทิวาเป็นไม้เบื่อไม้เมามากกว่า แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ ๆ หญิงสาวก็เกิดหลงรักชายหนุ่มขึ้นมา รักถึงกับอยากได้มาเป็นคู่ชีวิต “คุณแม่ให้ป้าสุไปตามอลิซมา มีธุระอะไรรึเปล่าคะ” อลิซเดินเข้ามาในห้องรับแขกที่มารดานั่งรอเธออยู่ เห็นท่านนั่งไขว่ห้างเชิดคอราวกับนางพญาก็ถอนหายใจออกมาเบา ๆ แม้จะเป็นภาพที่เห็นจนชินตา แต่เธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดีทำไมท่านต้องวางมาดทุกครั้งที่เจอหน้ากัน “คิดเรื่องงานหรือยัง เรียนจบปริญญาโทแล้วนี่จะไม่คิดทำอะไรเลยเหรอ” น้ำเสียงของคนเป็นแม่คล้ายกระแนะกระแหนคนเป็นลูกสาว “ก็คิดค่ะ แต่ไม่รู้จะไปทำอะไร” อลิซตอบตามตรง ตอนนี้เธอยังไม่รู้จะทำอะไรจริง ๆ ชีวิตเหมือนไม่มีจุดหมายปลายทาง