Kabanata 4

1844 Words
Hindi na hinintay ni Marriane ang iba pang hakbang ng mga lalaking nasa harapan niya. Nakakuha siya kaagad ng tiyempo para tumakbo palabas. "Hoy, saan ka pupunta?!" Rinig pa niya ang tawag sa kaniya ng lalaking akala niya ay makatutulong sa kaniya. Hingal siyang tumakbo hanggang nakaabot siya ng kalsada. Hindi na siya babalik sa Redcross. Pinagpawisan na siya at muli na namang tumulo ang kaniyang mga luha. "Diyos ko po. Ano po ba ang gagawin ko? Paano na ang anak ko? Sino ba ang maaari kong mahingan ng tulong?" Muling sumagi sa isip niya si Froilan. Ang lalaking una niyang minahal at pinagkatiwalaan ng kaniyang pagkatao. Ang bumuo sana ng kaniyang mga pangarap ngunit bigla itong gumuho. "A-ano ang gagawin natin dito, Froilan?" Nginig ang boses niyang naitanong sa nobyo nang alalayan na siyang pababa ng binata mula sa kotse nito. Hindi na sumagot si Froilan. Kahit may kunting tampo ay buong ingat pa rin niyang hinawakan ang kamay ng dalaga at dumeretso na sa loob ng lobby ng hotel. "Good morning, Sir," bati ng nasa receptionist at tila si Froilan lang ang nakita nito at hindi na pinagkaabalahang batiin si Marriane. Hindi na umimik ang dalaga, nasanay na siyang mababa ang tingin ng nasa paligid niya. Marahil kahit maganda at maamo ang mukha niya, natatakpan pa rin ng lumang damit ang kaniyang sarili. Walang make up at sadyang natural ang kagandahan nito. Nasanay na marahil ang mga taong mababa ang tingin sa sarili niya sa pakipagsalamuha sa nakasuot ng magagarang damit at makakapal na make up para mapansin ang kagandahan ng mga ito. "You can proceed to Room thirty-eight, Sir." Malapad pa rin ang pagkakangiti ng babaeng receptionist at ni minsan ay hindi tinapunan ng pansin si Marriane." "Thank you." Agad na kinuha ni Froilan ang susi at hawak-kamay pa rin siya kay Marriane. Hindi maiwasang marinig ni Marriane ang kunting bulungan mula sa counter at marahil ay pinagtsismisan siya ng mga magagandang babae at natiyak niyang nanghihinayang ang mga ito at sa katulad lamang niya mapupunta si Froilan. Pumasok na sila sa loob nang makatapat na sila sa pintuan ng Room thirty-eight. "F-Froilan..." Hindi pa rin maunawaan ni Marriane ang kaniyang nararamdaman. Lalo siyang kinakabahan dahil hindi pa rin nagsasalita ang binata. Alam niyang may galit ito sa kaniya o kaya'y may tampo. Lumantad sa harapan ni Marriane ang magarang kuwarto. Napakaganda at napakaelegante. Binuksan ni Froilan ang malamlam na lampshade na nasa gilid ng malapad na kama at saka pinatay ang maliwanag na ilaw. Ang puting telang bumabalot sa kama at may kasamang naka-design na dalawang swan na nakapatong sa ibabaw nito at may nakapalibot na pulang rosas ay nakadagdag ng aroma sa loob. Tila pinaghandaan. Mayroon ding round table na may dalawang nakahandang upuan na tila sadyang para sa kanilang dalawa. Nakapatong ang mamahaling red wine at dalawang kopita. Mayroon ding kandila sa gitna na nakapatong sa eleganteng gold plated candle holder. So sweet...parang gustong isipin iyon ni Marriane. Napatingin siya sa binata. Sinalubong naman siya nito ng mapupungay na mga mata at tila nagungusap. "A-ano 'to, Froilan?" Mahina ngunit nakabalot ang pangamba at excitement. Ilang beses na niyang isinuko ang kaniyang sarili sa kaniyang nobyo subalit iba ang nararamdaman niya sa ganoong oras. "Marriane...do you really love me?" Anong klaseng tanong 'yon? Hindi ba nararamdaman ng binata kung gaano siya nito kamahal? "F-Froilan...m-mahal kita. Mahal na mahal, subalit-" Hindi na hinayaang dagdagan ni Froilan ang sasabihin ng dalaga. Bigla niya itong siniil ng halik. Halik ng pagmamahal. Masidhi, mapaghanap, mapang-angkin. Napakapit nang mahigpit si Marriane sa braso ng nobyo. Gusto niyang kumawala. Gusto na niyang tapusin kung ano ang mayroon sila dahil natatakot siya. Natatakot siyang baka sa isang iglap, bigla na lamang mawala si Froilan dahil ramdam niyang hindi siya tanggap ng kapatid nito. Ano pa kaya kung malaman ng Mommy ni Froilan? "T-tama na Froilan, iuwi-" Muling sinakop ng binata ang kaniyang maninipis na labi. Lalong uminit ang pakiramdam nito habang lasap na lasap ang tamis ng halikan nilang dalawa. Pinulupot ni Froilan ang kaniyang kamay sa buong beywang ng dalaga at para bang ayaw nitong kumawala pa siya. Tutol man ang isipan ni Marriane subalit ayaw ding magpatigil ng kaniyang puso. Mahal na mahal niya ang binata at tanging siya lang ang mamahalin niya habambuhay. Ipinikit niya ang kaniyang mga mata at unti-unting nilalabanan ang bawat halik ng nobyo. Muling gumapang ang mga kamay ni Froilan sa maseselang bahagi ng katawan ng dalaga lalo na nang maramdaman niyang natatangay na ito sa mga halik niya. "Marriane...I love you..." Sapat na ang mga katagang iyon para sumabay ang pag-indayog ng kaniyang katawan sa tuwing limasin ng binata ang kaniyang malulusog na dibdib. "F-Froi...ooh..." Napaungol na rin siya at hindi na niya mapigilan kung ano ang tumatanggi sa kaniyang isipan. Nakababaliw. Nakatatakam ang init ng haplos ng kaniyang mahal. Hinagod ni Froilan ng kaniyang dila ang leeg ni Marriane. Sinipsip nito nang bahagya kaya lalong napaungol ang dalaga. Pumaibaba ang mainit na dila nito hanggang umabot sa malulusog na dibdib na kanina pa naghihintay na sipsipin. Napaliyad sa kaniyang kinatatayuan si Marriane habang napayuko ang binata upang abutin ang pagsipsip sa kaniyang nips. Bumalot ang ilang boltahe sa buo niyang pagkatao. Hindi niya maikaila. Si Froilan ang bumuo ng buhay niya. Hindi niya kakayanin kong mawawala ang binata. Hinding-hindi. Napaatras si Marriane nang ibalik ni Froilan ang paghalik sa kaniyang labi. Ipinasandal siya ng binata sa puting wall. Ibinilanggo siya nito ng mga braso ng binata. Nakipaglaban ang kaniyang dila sa dila ni Froilan. Muling pumaibaba ang halik ni Froilan at kusa nitong hinubad ang suot nitong palda. Umabot hanggang puson ang paghalik niya. Bahagya nitong ipinatong ang paa ng dalaga sa maliit na silya sa gilid at saka ipinasok ang daliri sa b****a at mamasa-masang ari ni Marriane. Napapikit ang dalaga at napahawak sa balikat at ulo ni Froilan. Nakaluhod na ang binata sa harapan ng nobya habang dinidilaan ang puson at pusod nito. Hinagop nang mariin ni Froilan ang b****a ni Marriane at pinisil ang malambot nitong nakausling c**t. Napakagat-labi si Marriane. Para siyang manginginig sa sobrang sarap. "Ooh, Froilan...Froilan..." Parang kinikiliti rin ang puso ng binata habang inuusal ng nobya ang kaniyang pangalan. Ramdam nito ang pagmamahal ng dalaga dahil ilang beses ding ipinagkaloob nito ang kaniyang kasarinlan. Ilang saglit lang ay pinangko na siya ni Froilan at dahan-dahang pinahiga sa malambot na kama. Doon ay ubod ng pagmamahal na sinisid ni Froilan ang perlas ng silanganan. Amoy na amoy niya ang natural na bango ng kasarinlan ng dalaga. Ganiyan niya kamahal si Marriane. Gustong-gusto niya ang natural na amoy ng dalaga mula ulo hanggang sa kasinlan nito. Nakaramdam naman ng hiya si Marriane kahit ilang beses nang kinain ng nobyo ang kaniyang kepyas. Minsan ay sinasadya niyang itikom ang kaniyang mga hita subalit buong ingat pa rin itong ibinuka ni Froilan para muling sisirin. Habang pumapasok ang dila at daliri ni Froilan sa kaniyang kasarinlan, hindi na mapigilan ni Marriane ang kakaibang sarap na naramdaman. May gusto nang kumawala mula sa kaniyang loob. Napakapit siya sa buhok ng binata nang maramdaman nitong nasa kalagitnaan na siya ng pag-release ng kaniyang katas. "Ayan na, Froi...ayan na..." Sinipsip pa ni Froilan ang katas na lumabas mula sa nobya. Ilang saglit lang ay pumatong na siya sa ibabaw para ipasok ang kanina pang naghumindig na may malaking ugat na litaw na litaw na. Kanina pa gustong pumasok para maibuga rin ang katas ng kalikasan. Nakailang urong-sulong din siya habang nakahawak pa rin ang kaniyang kamay sa malulusog na dibdib ng dalaga habang nililimas. Kahit pagod na sa pagbigay ng lakas si Marriane ay buong-puso niyang sinabayan ang indayog ng katawan ng nobyo para maabot din nito ang tugatog ng tagumpay. "I am very near, Swetie..." Lalong lumakas ang pagbaon niya sa kasarinlan ni Marriane kaya napapikit siya nang maramdamang sasabog na ang katas sa loob. "Ohhh, Marriane...uhmm..." "Froilan..." Niyakap niya nang mahigpit ang dalaga nang pumutok na ngang tuluyan ang katas sa loob. Nasa loob pa rin ang kaniyang nanlupaypay na ari na wari'y ayaw nitong kumawala sa dalaga. Ilang beses niyang hinalikan sa noo at labi si Marriane. "I love you. Hindi ako magsasawang mahalin ka, Marriane." Muling bumalot ang lungkot sa mga mata ni Marriane. Hanggang kailan nga ba talaga siyang mamahalin ng binata? Hanggang kailan siya nitong ipaglaban, hindi lamang ang pamilya nito ang tutol sa kaniya kundi halos ang lahat ng tao ay hindi sang-ayon sa kaniya para sa binata. "Happy five months anniversary to us. Are you not happy being with me today?" Ngumiti na lamang si Marriane sa pagbati at tanong ng binata. Masayang-masaya siya kapag magkasama sila ng kasintahan ngunit sa kabila nito ay may tumututol. Naliligalig ang kaniyang puso. "Froilan... hanggang kailan mo ako mamahalin?" "Hanggang may hininga, mamahalin kita." "P-pero, ayaw nila sa akin para sa 'yo. Ayaw ng kapatid mo sa akin. Siguradong ayaw din ng Mommy mo kapag malaman niyang ako ang kasintahan mo." "Why are you bothering yourself from others' opinion and attention? Hayaan mo sila. Ang mahalaga, mahal kita, Marriane. Nandito ako, mamahalin kita sa abot ng makakaya ko." Niyakap na siya ng binata. Ayaw na ni Froilan marinig ang iba pa nitong pangamba. "Make it sure na ipaglalaban mo rin ako. Huwag mo akong iwan, Marriane. Maging matapang ka rin sana sa pagharap sa mga pagsubok sa ating pagmamahalan. Hintayin mo akong maiayos ang lahat after ng graduation ko. Gusto kong bumuo ng pamilya kasama ka at sa mga magiging anak natin balang araw." Napalunok ng laway si Marriane. Alam niyang buntis siya ng oras na 'yon. Nag-aalangan siyang sabihin sa binata ang kaniyang kalagayan. Inalayan siya ng binata pababa ng kama. Nakapulupot na ang puting tuwalya sa buo niyang katawan at ganoon din si Froilan. Pinaupo siya ng binata sa malambot na silya at saka magkaharap silang nakangiti kahit bakas pa rin ang pangamba sa mukha ni Marriane. Bunuksan ni Froilan ang isang bote ng mamahaling wine at saka nilagyan ang kopita ng dalaga. "This is for you. Let us wait for a while, ihahatid na rin ang order nating pagkain. I am very much happy to celebrate our anniversary na magkasalo ang init ng ating katawan. Mahal kita, Marriane. Mahal na mahal. Your presence makes me super special and happy." Habang hinawakan ni Froilan ang kamay ng nobya panay naman ang lunok ni Marriane. Hindi niya masikmura ang amoy ng wine kakaiba ang amoy nito para sa kaniya. "Are you okay? Ayaw mo ba ng wine? Light lang 'to. Only three percent contained of alcohol. Do not worry, hindi ka malalasing nito." Napatawa pa nang bahagya ang binata. Tamang-tama dahil nakarinig sila ng mahinang katok mula sa labas ng kuwarto. Marahil nandiyan na ang advance order na pagkain kanina ni Froilan kaya nakakuha ng tiyempo si Marriane para pumasok sa loob ng comfort room at doon ay himpit niyang ibinuga ang gustong kumawala sa kaniyang lalamunan. Hininaan niya ang kaniyang boses para hindi siya mahalata ng binata. Sinadya rin niyang e-lock ang pintuan para malaya niyang maibuhos ang kaniyang nararamdaman.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD