Fiery Collaboration: Inscribed On My Heart (Taglish)

Accidental Kiss I’m currently at a Hollywood wedding reception at sumali ako sa kakaibang Trip to Jerusalem game dahil hinatak lang naman ako ng magaling kong kaibigan na si Kelly, matapos tawagin ang lahat ng mga single ladies. Siya pa talaga itong nagpatiuna, eh, hindi naman siya single! The maidens, including me, have to dance to the music while circling the chairs gathered around in front of the grand ballroom hall of Stella Vista Events Place in Los Angeles, California. Pareho pa namang kaliwa ang mga paa ko kaya naman pasuray-suray lang ako sa pag-ikot sa mga upuan samantalang ‘yung iba eh kuntodo giling pa. Bakit ako napilit? Because there’s a catch. There were bachelors comfortably settled on each chair. At hindi ko maitatanggi na karamihan sa mga lalaking iniikutan namin ay ubod ng tikas at gwapo. Kaunti lang yata ‘yung mga hindi pinagpala rito. Balik tayo sa game. The ladies who unfortunately didn’t get to sit on one bachelor as the music stops, were eliminated. The bachelors responsible for the elimination were also removed each round along with their respective seats. Lahat nang natitira naman na players ay binibigyan ng tig-iisang shot ng kung anu-anong nakalalasing na inumin. Unfortunately, ang bruha kong blonde na kaibigan ay na-eliminate agad matapos niyang itulak ang isang dalaga para lang makaupo siya sa napaka-guwapo na si Waden Pratts, isang indie film actor na bumida sa isang psychological film na pinamagatang I See You. At naglaho na nga si Kelly sa paningin ko matapos ko silang makita na nag-uusap ni Waden. Hindi talaga magpapaawat ang bruha na ‘yon. Mag-e-enjoy na sana ako sa laro, because I’m a very athletic person, kung hindi lang sana ako namamanyakan sa mga titig ng ibang lalaking naupuan ko. Feeling ko akala nila lahat ng babae ay katulad ni Kelly eh—sumakama na sana ang kanyang malantud na kaluluwa. Lalo na ‘yung kalbong Amerikano na huli kong naupuan, malakas ang kutob kong adult film actor siya sa mga galawan niya. Imagine my shock when he suddenly wrapped his arms around my waist. Nang pinandilatan ko siya ay humigpit lang lalo ang pagkakayapos niya sa’kin. Muntik ko na siyang masapak kundi lang nag-ingay bigla ‘yung host. Ngayon ay apat na lang kaming babae na natitira, at tatlo na nga lang ang lalaki, at sa kasamaang palad, naiwan pa ang manyak na Amerikano. Inirapan ko siya nang hindi sinasadyang mapatingin ako sa kanya at kinindatan lang ako ng walang’ya. ‘Di bale nang matanggal ako, basta hinding-hindi na ako uupo sa kanya. Naglakad ako nang kaunti palayo sa kanya. Napalingon ako kay Matthew, ang groom na kasalukuyang nakangisi sa’kin. Nakaupo ang mga bagong kasal sa nakaangat na plataporma sa harapan namin. Ngiwi na lang ang sinagot ko sa kanya para malaman niyang hindi na ako natutuwa, kahit pa pumayag na siya na ako na ang maging casting director ng susunod naming pelikula. Then I threw a glance at the remaining men of the game. One of them was Mexican musician named Juanito Pelaez. Ang isa naman ay Asian na lalaki na hindi ko mawari kung Chinese ba o Korean. I prefer the latter race as I’m a big fan of K-drama, at seryoso, isa siyang real-life oppa! At hindi ko siya kilala. Bakit hindi ko siya mamukhaan, eh halos kilala ko naman ang lahat ng Korean stars? Anyway, he was impressively sporting a dark gray suit with black shirt, bow and shoes. Lalo akong napatitig sa gwapo niyang mukha. He looked reserved and nonchalant. Pakiramdam ko ay mapipikon agad ito kapag biniro mo. Now, I wonder how he got himself into the game. Siguro ay may luko-luko rin siyang kaibigan gaya ni Kelly. I couldn’t help but feel giddy at the thought that I was in the same room with him. Truthfully, I find Korean men better than Hollywood stars— probably because I’m an Asian too, a half-Filipina specifically. While ogling him, I noticed that he has a smooth and fair skin, and his oval face was clean-shaven, and the bangs of his dark brown, under-cut hair were elegantly parted. He has a straight nose and monolid eyes. He wasn’t as buff as the normal men I see here in Hollywood, still, his body exuded strength and somewhat— fervor, kahit pa nakaupo lang siya. How much pa kaya kapag— Wait? What the hell am I thinking? And as if on cue, he turned to look at me. I avoided his gaze just in time. Sana naman ay hindi niya nakita ang malagkit kong pagtitig sa kanya. Fine! Target Locked: Juanito “We’re on to the last three pairs! As for the final round, the seats will now be removed,” the host announced. Nalukot ang mukha ko sa sinabi niya. Now what? May lumapit na mga staff sa mga lalaki at pinatayo ang mga ito at inalis na nga ang mga upuan. Hindi ko pa rin ma-gets. “Now, gents, it’s your turn to snatch the lady you want as they dance around you. When the music stops, make sure to grab the lady you like and carry her in your arms. The lady whose feet remain on the floor will be eliminated.” The crowd gasped in shock. Nalaglag naman ang panga ko sa narinig. What the hell! Awtomatiko akong napatingin sa Amerikano, nanlilisik na pala itong nakatingin sa’kin, at isang mala-demonyong ngiti ang pinakawalan nito. I just smirked at him, and gave him an over-my-dead-body glare. Sa liksi kong ito, asa naman siyang makuha niya ako. Tumugtog na nga ang sariling kanta ni Juanito na This Paquito. Hindi na ako nagpanggap pa at talagang naglakad na lang ako paikot sa mga lalaki. Then, the song stopped. Meanwhile, kaming apat na babae ay napahinto lang sa paglakad na para bang hindi kami sure kung practice lang ba 'yon o game na talaga. Kumabog nang bongga ang puso ko nang makitang nasa tapat ako ng kalbong Amerikano. Mabilis siyang kumilos at akmang hihilahin niya ako, so I had no choice but to dash to his right and quickly throw myself at the man who just stood there on his feet, frozen. Walang iba kundi ang pinagnanasahan kong Koreano. Mabuti at mabilis din ang reflex niya at sinalo naman niya ako. Naramdaman ko pang dumaplis ang kamay ng Amerikano sa'kin pero ang katawang tao ko nga ay bumagsak na sa mga bisig ng Koreanong lalaki. Sakto pang pabukaka ang pagkakaupo ko sa kanya at mabilis akong napakapit sa leeg niya at ang mga binti ko naman ay kusang pumulupot din sa baywang niya. Sh*t! Ang kaso ay nasobrahan yata ako sa lundag, nakita kong bahagyang nanlaki ang mga singkit na mata ng Koreano. Pakiramdam ko ay nag-slow-motion effect ang buong paligid dahil nakita ko pa ang pamumula ng maputing niyang mga pisngi. I can also feel the violent pounding of his heart at alam kong ramdam din niya ang tripleng pagkabog ng dibdib ko, as my literal, medium-sized chest were pressed against his. At para ngang hindi pa nakuntento ang tadhana— no, blame the gravity, because of that heck of a force, my lips were accidentally brushed against his. I don’t think I can do anything to avoid the fall— and the kiss so I just closed my eyes. Saka pa kami tuluyang sumadlak sa sahig. Good thing I had the presence of mind to remove my legs from being entwined to him, kaya naman ay hindi ako nasaktan sa pagbagsak namin. However, due to the impact of our fall, sumagi ang ilang ngipin ko sa ibabang labi niya. He groaned in pain, so I opened my eyes and looked at him. “Oh, my God! You’re bleeding!” pagpansin ko sa ibabang labi niya. Bumitaw ako sa pagkakahawak ko sa leeg niya para sana haplusin ang dumudugo niyang labi. However, he grabbed my wrist before I could even touch him. “You might want to get up now,” pagsita niya, obvious ang inis sa tono ng boses niya kahit mahina lang ang pagsalita niya. Then he stared deeply into my eyes. His gaze felt like skewers piercing my soul. Para tuloy akong nahi-hypnotize. However, I won’t deny that he looked so good while he was lying on his back. The sudden flashes of cameras and the scandalous cheering of the crowd brought me back to reality. I’m f*cked! Imagine the media capturing our humiliating situation. At talagang wala pang nakaisip na tumulong sa’ming dalawa. I quickly rose to my feet. Mabilis din siyang nakaupo pagkatayo ko. Tapos ay dumukwang ako para tulungan siyang tumayo. “Are you okay?” I worriedly asked him. Pero hindi niya na inabot ang kamay ko at tumayo siyang mag-isa. Wow. I felt so disregarded. “Jungwon, are you okay?” Nakita ko ang bagong kasal na si Luna na lumapit sa amin, kasunod niya si Matthew. Ang bilis nilang nakababa sa entablado nila, mabuti pa sila. Samantalang ‘yung ibang nilalang na malapit sa’min ay ngumanga lang. “I’m fine,” matipid na sagot ni Jungwon kay Luna at nginitian niya pa ang babae nang pagkatamis. So Koreano nga siya, pero bakit pakiramdam ko ay may tumusok-tusok sa puso ko nang makita ko kung paano nila tignan ang isa’t-isa?