เปลวเพลิงจอมมาร

น้องศิ ๆ ตื่น ๆ อย่ามานอนหลับทิ้งกันแบบนี้สิ” ชายหนุ่มเดินเข้ามาเขย่าร่างของศิริยาด้วยความไม่พอใจ

“อื้อ!" โดนเขย่าแรงเท่าไรศิริยาก็ไม่ยอมตื่นขึ้นมาสักที จนทำให้แดเนียลทนไม่ไหวช้อนอุ้มเธอขึ้นมาเพื่อเดินไปยังเตียงกว้างที่รออยู่

"หึหึ ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น แบบนี้ต้องลักหลับซะแล้วไอ้แดเนียลเอ๊ย...แบบนี้น้องไม่ต้องพี่ทำเอง หึหึ" เขาพึมพำในขณะวางศิริยาลงบนเตียงกว้างด้วยความเจ้าเล่ห์

หลังจากวางศิริยาลงบนเตียงเรียบร้อยแล้ว แดเนียลก็จัดการกับตัวเองโดยดึงผ้าเช็ดตัวของตัวเองออกทิ้งไปให้เหลือแต่กายล่อนจ้อน อวดโชว์ร่างกายกำยำสมชายของตัวเอง แต่น่าเสียดายที่เธอหลับไปจึงไม่มีโอกาสได้มองเห็นมัน แต่ไม่เป็นไร อีกสักพักศิริยาก็จะได้ชื่นชม ครอบครองกายนี้แต่เพียงผู้เดียวอย่างสมใจอยากที่เขาจะมอบให้

เมื่อจัดการกับตัวเองเสร็จแล้วก็โน้มตัวเข้าไปปลดเปลื้องเสื้อผ้าของศิริยาออกด้วยความร้อนรน ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งอยากสัมผัสจนตอนนี้ลูกชายเขาตื่นตัวกู่ไม่กลับเสียแล้ว

“อื้อ!" ศิริยาร้องครางปัดป่ายมือของแดเนียลออกด้วยความรำคาญ

“หึหึ ขนาดหลับนะเมียจ๋า หลับยังป้องกันตัวเลย" ตุ้บ! แดเนียลพูดยังไม่ทันขาดคำก็โดนเท้างาม ๆ ของหญิงสาวถีบตกเตียง

"โอ๊ย! เมียใครวะ ทำไมตีนหนักแบบนี้วะ นี่มันสองครั้งแล้วนะที่โดนถีบแบบนี้ ครั้งที่แล้วก็หลังจากร่วมรักกัน พอมาครั้งนี้ก็มาโดนตอนที่จะลักหลับอีก เมียฉันเก่งใช่ย่อยเลย ตีนหนัก ปากหนักก็อยู่กับเมียจ๋า" แดเนียลบ่นพึมพำด้วยความตลกตัวเอง เมื่อคิดย้อนถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา

เชอะ! คิดจะลักหลับฉันมันไม่ง่ายหรอกพี่แดเนียล ฝันไปเถอะ

ศิริยาได้ยินทุกคำพูดของแดเนียล แต่ก็แกล้งนอนหลับตาต่อไป เพื่อคอยดูว่าเขาจะทำยังไงต่อ

“เอาวะ แค่ถอดชุดเสร็จเราก็จะได้เห็นสวรรค์รำไรแล้วเว้ย!" พูดก่อนจะขึ้นมาทาบทับศิริยาและปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธออีกครั้ง และเหตุการณ์ก็ซ้ำรอยอีกครั้ง

ตุ้บ!

“โอ๊ย! เอาอีกแล้ว กว่าฉันจะถึงสวรรค์มิตกเตียงตายก่อนเหรอวะ เอ๊ะ หรือว่าน้องศิไม่ได้นอนหลับจริง ๆ อย่างที่เราคิดวะ ต้องใช่แน่ ๆ เธอต้องแกล้งหลับหนีเราแน่เลย” แดเนียลถามเองตอบเอง เมื่อรู้แจ่มแจ้งแล้วว่าตัวเองโดนหญิงสาวตบตา

หึหึ ให้มันรู้ไปว่าคนอย่างแดเนียลจะยอมแพ้อะไรง่าย ๆ หึหึ ครั้งนี้เขาบ่นในใจก่อนจะขึ้นไปทาบทับศิริยาบนเตียงอีกครั้งและมันก็เป็นอย่างที่เขาคิดจริง ๆ เมื่อเธอจะยกเท้าถีบอีก มือหนาก็คว้าหมับไว้ทันทีด้วยความรู้ทัน

“ไม่ได้กินพี่อีกครั้งหรอกน้องศิจ๋า...”

เมื่อได้ยินแดเนียลพูดออกมาแบบนี้ ศิริยาก็ลืมตาขึ้นมาทันทีด้วยความเสียศูนย์ เมื่อรู้แล้วว่าเขารู้ทันเธอ

“ไม่ได้กินเหรอคะ ถ้างั้นเอานี่ไป” เอ่ยขึ้นพร้อมกับยกเท้าอีกข้างที่ว่างเพื่อหวังจะถีบแดเนียลอีกครั้ง แต่ก็ไม่เป็นอย่างตัวเองหวังเมื่อโดนรู้ทัน

“อย่า ๆ อย่าทำแบบนี้เลยเมียจ๋า อยากโดนผัวทำโทษนักก็ไม่เห็นต้องลงทุนทำแบบนี้ บอกผัว ผัวก็ยอมทำให้ถึงใจทั้งคืนทั้งวันแล้ว หึหึ” แดเนียลพูดกำกวมอีกครั้งให้ศิริยารู้สึกเกรงกลัวในตัวเขาบ้าง

“อย่ามาพูดบ้า ๆ แบบนี้กับศินะพี่แดเนียล” หญิงสาวเอ่ยกล้า ๆ กลัว ๆ

“หึหึ ไม่เอาน่า...น้องศิเป็นเมียพี่แล้วนะ อย่ามาเล่นตัวหน่อยเลยคนดี พี่รักน้องศินะถึงได้ทำแบบนี้” แดเนียลพยายามพูดหว่านล้อมให้หญิงสาวคล้อยตาม แต่พูดยังไง ศิริยาก็ไม่ยอมอ่อนให้เขา

“แต่ศิไม่ได้ระ...อุ๊บ!"

คำว่ารักของศิริยากลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อโดนปากหนาของแดเนียลประกบปากอย่างรวดเร็ว

“อื้อ!" หญิงสาวได้แต่ครวญครางเมื่อโดนแดเนียลฉวยโอกาสแบบนี้ เธอทั้งดิ้นทั้งทุบตีชายหนุ่มแต่ก็ไม่เป็นผล ยิ่งทุบตีมากเท่าไร เขาก็ยิ่งบดจูบรุนแรงมากขึ้น

“อย่าดิ้นสิน้องศิ อีกไม่นานเราก็จะมีความสุขแล้วคนดีของพี่” เขาผละออกมาเอ่ยกับหญิงสาวแป๊บเดียวก็ก้มกลับลงไปบดจูบหญิงสาวอีกครั้งด้วยความรัญจวนใจ ส่วนมือหนาก็ไม่ปล่อยให้อยู่เฉย ๆ รีบใช้มือที่ว่างอยู่ของตัวเองปลดเปลื้องเสื้อผ้าของหญิงสาวออก เมื่อเห็นว่าตอนนี้ศิริยามัวแต่ทุบตีเขาจนลืมสนใจจุดนี้ไป จึงถือโอกาสนี้ปลดพันธนาการพวกนี้ออกให้พ้นทางเสียที เพื่อจะได้สัมผัสเนื้อนวลได้อย่างถนัดถนี่

“อย่านะ...” เมื่อปากของตัวเองเป็นอิสระ ศิริยาก็ร้องท้วงออกมาได้นิดเดียวก็โดนปากหนาของแดเนียลประกบลงมาอีกครั้ง ตอนนี้ร่างบางปราศจากเสื้อผ้าแล้ว เหลือแต่ชุดชั้นในลายโดเรมอนเท่านั้นที่เขายังไม่ได้ปลดออก

“อื้อ! น้องศิจ๋า...ยอม ๆ พี่เถอะ ไหน ๆ ก็เป็นเมียพี่แล้ว จะยอมพี่อีกหลาย ๆ ครั้งจะเป็นไรไป” แดเนียลผละออกมาเอ่ยกับศิริยาด้วยเสียงแหบพร่า

“ไม่! ยังไงศิก็ไม่ยอม ศิจะสู้จนกว่าจะหมดแรง..." เผียะ! พอเอ่ยเสร็จศิริยาก็ยกมือของเธอฟาดที่หน้าสากอย่างจัง จนหน้าของชายหนุ่มชาไปชั่วขณะ

“ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก” เมื่อโดนหญิงสาวตบมาแบบนี้ก็ไม่คิดที่จะทะนุถนอมศิริยาแล้ว ไหน ๆ ก็ไม่ยอมดี ๆ แล้วใช้กำลังขืนใจให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คนเขารัก คนเขาอยากได้ยังจะมาเล่นตัวอีก แถมยังมาตบหน้ากันแบบนี้อีก เขายอมไม่ได้

“อย่านะ อย่าทำศิเลยพี่แดเนียล ศิขอโทษที่ตบพี่เมื่อกี้นี้ ศิขอโทษจริง ๆ” ศิริยาร้องขอโทษด้วยความสำนึกผิด เมื่อตอนนี้แดเนียลกระชากชุดชั้นในของเธอออกจนเหลือแต่เนื้อตัวเปลือยเปล่าเหมือนกันทั้งสองฝ่าย

“หึหึ มาร้องขอโทษตอนนี้มันก็สายไปแล้วน้องศิ ตอนพี่ขอดี ๆ ทำเป็นสะดีดสะดิ้ง พอพี่ทำแบบนี้ทำมาเป็นร้องขอความเห็นใจ ฝันไปเถอะ หึหึ”

“ไหนพี่บอกว่ารักศิไง ทำไมพี่ทำแบบนี้” ศิริยาร้องท้วงอย่างมีหวัง

“ใช่! พี่รักศิมากถึงต้องทำแบบนี้ไง แต่ศิต่างหากเคยคิดเห็นใจพี่บ้างไหม เคยมีใจให้พี่สักเล็กน้อยไหม นั่นไง เงียบแบบนี้แสดงว่าไม่มีใจให้พี่ ถ้างั้นก็ยอมเป็นของพี่อีกครั้งเถอะนะคนดีของพี่” แดเนียลถามเองตอบเอง