@คอนโดเฌอเบล
แกร็ก!
มาร์วินมองไปที่ประตู “อ้าว! ที่รักทำไมกลับเร็วอาจารย์ยกคลาสเหรอ”
เฌอเบลเดินเข้ามาหาเขาที่ลุกขึ้นนั่งบนเตียงมองมาที่เธอ
“เบลเป็นอะไร”
เฌอเบลโยนที่ตรวจครรภ์ที่ถือติดมือมาด้วยไปบนหน้าตักเขา
มาร์วินมองที่ตรวจครรภ์สลับกับมองหน้าคนตัวเล็ก ที่มองเขาด้วยสายตาที่ปวดร้าวน้ำตาเอ่อคลอเบ้า
“ไม่ใช่ของเบลหรอกนะคะ แต่เป็นของพี่ปันปัน พี่ไม่ต้องอธิบายอะไรเพิ่มแล้วแค่แต่งตัวแล้วออกไปจากคอนโดเบลก็พอ แล้วเราก็จบกันเถอะนะคะ พอแค่นี้เถอะ”
มาร์วินนิ่งอึ้ง เขามองที่ตรวจครรภ์ตรงหน้า อย่างงงงวย และพยายามคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมด รวมถึงเรื่องที่เฌอเบลกำลังขอเลิกกับเขาตอนนี้ ก็ยิ่งจุกแน่นไปหมด
“เบลพี่ไม่ได้…”
“พอเถอะค่ะ พี่ออกไปเถอะ เบลไม่อยากดูโง่ไปมากกว่านี้แล้ว ตอนนี้พี่มีลูกมีเมียแล้ว ใจพี่อยากให้เบลเป็นเมียน้อยจริงๆ ใช่ไหมคะ ถ้าพี่เป็นลูกผู้ชายพอก็กลับไปรับผิดชอบลูกเมียพี่เถอะ อย
