“วินคุยกันหน่อยสิ” ปันปันรีบไปดักรอเจอมาร์วินหลังแข่งฟุตบอลเสร็จ
“มีอะไรเหรอปัน” มาร์วินขมวดคิ้วแล้วก็เดินตามปันปันไป
“ตกลงวินจะคบกับเฌอเบลจริงๆ เหรอ”
“ทำไม”
“วินจะถามอีกเหรอว่าทำไม ก็ปันไม่ชอบเด็กนั้นไง ทำไมวินยังจะคบอีก รึวินไม่สนใจแล้วใช่ไหมว่าปันจะคิดยังไง ไม่แคร์กันเลยใช่ไหม” ปันปันต่อว่าเขาออกมาตรงๆ
“ปันไม่ใช่แบบนั้น แต่เบลเขาก็เคลียร์แล้วไม่ใช่เหรอว่าเขาไม่ได้ยุ่งกับแฟนปัน ถ้าปันยังไม่หายข้องใจให้ฉันเรียกแฟนเก่าปันมาถามให้รู้เรื่องเลยดีไหมมันจะได้จบ”
“วินมันไม่ใช่แบบนั้น แต่ปันเสียความรู้สึกกับเฌอเบลไปแล้ว และวินยังจะมาชอบมันอีก”
“ปันเรียกเบลให้มันดีๆ หน่อย”
“เออ แตะไม่ได้แล้วสินะ เอาเถอะคอยดูแล้วกันว่าวินน่ะเลือกคนผิด ยันนั้นไม่ได้ใสๆ เหมือนที่วินคิดหรอก” ปันปันกระฟัดกระเฟียดเดินออกไป
มาร์วินได้แต่ส่ายหัว เดินกลับไปหาเพื่อนและขอตัวกลับ เขาเลยรีบโทรหาเฌอเบล ให้เธอไปรอที่
