เขาหันมามองคนตัวเล็กปล่อยมือจากคอเสื้อคนของเธอ แล้วเดินเข้ามาหาเฌอเบล มุมปากเขามีรอยช้ำและรอยเลือดซิบๆ
“คุยกันหน่อยเถอะนะเฌอเบล” มาร์วินจับมือเล็กมากุมไว้
“พี่มาร์วิน คนที่พี่ต้องไปคุยด้วยตอนนี้คือพี่ปันปัน ไม่ใช่เบล พี่ปล่อยให้เบลอยู่คนเดียวก่อนเถอะนะคะ อย่ามาตามระรานเบลแบบนี้” เธอพยายามดึงมือออกจากมือใหญ่ที่เกาะกุมไว้
“เบลพี่กลายเป็นคนระรานไปแล้วงั้นเหรอ พี่แค่ขอโอกาสได้อธิบายบ้างได้ไหม”
“เบลฟังจากพี่ปันปันมามากพอแล้วค่ะ พี่ไปตกลงกันเองเถอะนะคะ อย่ามายุ่งกับเบลเลย ปัญหานี่เบลไม่ได้ก่อด้วย อย่าเอาเบลเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย พี่แค่ลองคิดดูว่าถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในตอนที่พี่ไม่มีเบลพี่จะจัดการเรื่องนี้ยังไง เอาตามนั้นเถอะนะคะ” เฌอเบลดึงมือเธอออกจากมือเขาอีกครั้ง แต่มาร์วินก็ไม่ยอมปล่อย
“เบลพี่ว่าพี่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ มันเป็นไปไม่ได้ถ้าพี่ทำอะไรแบบนั้นโดยที่พี่จะเมาขาดสติแล้วจำอะไรไม่ไ
