พินนริทร์ยืนตัวสั่น อยากตรงเข้าไปกระชากลากผู้หญิงคนนั้นออกมา รวิทย์ขบกรามแน่น มองบุตรชายด้วยความรู้สึกคับแค้นในใจ เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนหน้าด้านขนาดนี้ เหมือนแม่ไม่มีผิด เขาตรงไปหาบุตรชาย เจตนิพนธ์ชะงักรีบปล่อยร่างบางเป็นอิสระ รวิทย์มองมายา
“เธอไม่มียางอายเลยหรือไง หรือแม่ไม่สั่งสอนว่าอย่าแย่งแฟนของคนอื่น!” เขาถามแล้วยิ้มเหยียด
มายาชะงักหน้าชา เหมือนร่างกายมันกำลังสั่น หากเธอต่อปากต่อคำ จะเป็นไรไหม ในเมื่อมันทานทนแทบไม่ไหว
“เรื่องนี้หยาไม่ผิดเลยครับพ่อ ผมผิดเอง”
“แกผิดอยู่แล้วเจต เรื่องนี้ฉันรู้ดีเลย แต่เธอก็ไม่ควรทำตัวไร้ยางอายแบบนี้ นี่มันแฟนของคนอื่น ไม่รู้เลยหรือไง!”
เธอเงยหน้าสบตาอย่างไม่กริ่งเกรง
“หยารู้ค่ะ ว่าพี่เจตเป็นแฟนคุณพิน”
“แล้วเธอยังทำแบบนี้!”
“ก็ยังไม่ได้แต่งงานกันนี่คะ ทำไมหยาจะทำไม่ได้!” เธอย้อนเสียงแข็ง
“ว่าไงนะ!” รวิทย์กำมือแน่น
“พี่เจตยังไม่ได้แต่งงานกับค
