ถ่านไฟเก่า

วันหยุด

เบียร์...

เช้าวันหยุดที่สดใส ผมตืjนขึ้นมาในห้องของใครบางคนที่ตอนนี้กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่ ผมหลงรักผู้หญิงน่านิ่งแอบหยิ่งเล็กน้อยคนนี้ ผมหลงรักความขี้เก๊กและความไม่สนใจใครของเธอ ผมหลงรักความเรื่องเยอะและนิสัยที่ออกแนวขี้วีนขี้เหวี่ยงของเธอทั้งๆที่ก่อนจะมาเจอกับเธอผมไม่เคยชอบผู้หญิงลักษณะนี้เลย

ภายใต้นิสัยของเธอที่หลายคนมองว่าแย่แต่ผมกลับมองเห็นความน่ารัก ความจริงใจ และความซื่อสัตย์ของเธอ

ตลอดเวลาที่ผ่านมาถึงเราจะคบกันเป็นแฟนและเธอนั้นไม่เคยรักผม แต่เธอก็ไม่เคยคบผู้ชายคนอื่นหรือทำอะไรที่ผมรู้สึกแย่ในฐานะแฟนเลยสักครั้งถ้าไม่รวมกับเวลาที่เธอบอกว่าไม่รักผมอะนะ และเธอเป็นผู้หญิงที่มีความรับผิดชอบต่อการกระทำอะไรหลายๆอย่าง

เธอคบกับผมทั้งๆที่ไม่ได้รักแต่เธอก็ไม่เคยคบหรือสนใจผู้ชายคนไหนนอกจากผม เธอไม่ได้รักผมแต่เธอก็ไม่ได้รักใคร และระหว่างที่เราคบกันถึงเธอจะไม่ได้รักผมแต่เธอก็ให้สิทธิ์ของการเป็นแฟนกับผมเต็มที่ และผมก็หลงรักนิสัยน่ารักแบบนี้ของเธอเพราะไม่เคยเจอนิสัยน่ารักแบบนี้จากผู้หญิงคนไหน

" อื้อ ตื่นแล้วหรอ "

เสียงหวานๆของคนที่นอนอยู่ถามผมที่นอนมองดูเธอหลับอยู่ ก่อนที่เธอจะค่อยๆปรือตาขึ้นแล้วส่งยิ้มหวานๆให้ผม รอยยิ้มที่ผมไม่เคยได้จากเธอตั้งแต่ที่เราคบกันแต่วันนี้ผมกลับได้เห็นรอยยิ้มนี้เป็นครั้งแรก

" อื้มตื่นแล้ว เธอหิวมั้ยอยากออกไปไหนหรือเปล่า "

" หิว แต่ไม่อยากออกไปไหนฉันขี้เกียจ "

" งั้นเธอไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวฉันไปทำอะไรให้กินโอเคมั้ย "

ผมบอกคนตรงหน้าที่ยังคงนอนตะแคงหันมาสบตากับผมอยู่

" ก็ได้ ว่าแต่วันนี้นายมีเรียนมั้ย "

" ไม่มี เธอล่ะ "

" ฉันก็ไม่มี "

" งั้นวันนี้เราอยู่ด้วยกันที่นี่ได้มั้ย "

ผมถามคนที่นอนอยู่เผื่อว่าเธอไม่สะดวกให้ผมอยู่ผมจะได้กลับไปนอนเล่นที่ห้องน้องชายผมเพราะมันพักคอนโดเดียวกันกับเธอ

" ก็ได้ "

" แล้วยังปวดท้องอยู่มั้ย ต้องไปหาหมอหรือเปล่า "

ผมคิดได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับเธอจึงถามด้วยความเป็นห่วง

" ปวดนิดๆ แต่ไม่มากหรอก "

" ฉันไม่ไปหาหมอได้มั้ย ฉันไม่เป็นอะไรมากจริงๆนะ "

เจ้าของเสียงหวานทำหน้างอเล็กน้อยใส่ผม มุมนี้ไม่ค่อยมีให้เห็นบ่อยๆแต่เห็นทีไรผมใจอ่อนทุกที

" ไม่ไปก็ไม่ไปแต่ถ้าปวดมากๆเธอต้องไปหาหมอนะรู้มั้ย "

ผมพูดยิ้มๆพลางโยกหัวคนที่ลุกขึ้นนั่งอยู่ไปมา

" อื้ม "

" งั้นฉันไปทำอะไรให้เธอกิน ไปอาบน้ำได้แล้ว "

ผมว่า

" นายก็ออกไปก่อนสิตอนนี้ฉันโป๊อยู่นะ "

" อ่อลืมไปว่าเมื่อคืนจับแก้ผ้านอนนี่นา "

ผมพูดยิ้มๆแหย่ให้คนหน้าบึ้งหงุดหงิดยามเช้าเล่นๆ

" ออกไปเลยนะ วันหลังฉันไม่ให้นายมานอนด้วยแล้ว "

" แสดงว่าถ้าไม่พูดแบบนี้ก็จะให้ฉันมานอนอีกใช่ม้า "

ผมยิ่งแหย่หนักเข้าไปอีก

" ฉันไม่คุยกับนายแล้วออกไปเลยนะ "

พบรัก...

กลิ่นหอมของอาหารมื้อเช้าทำให้ฉันรู้สึกอยากอาหารขึ้นมาจนต้องรีบแต่งตัวแล้วออกมาดูพ่อครัวจำเป็นที่กำลังเตรียมอาหารใส่จานอยู่ ตั้งแต่คบกันมาฉันก็เพิ่งรู้นะว่าเขาน่ะทำอะไรแบบนี้เป็นด้วย

" นี่เสร็จยัง ฉันหิวแล้ว "

ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆพ่อครัวจำเป็นพลางชะโงกมองมื้อเช้าในจานที่เขากำลังตักมันออกมาวางอย่างบรรจง

" เสร็จแล้ว เธอกินก่อนเลยนะเดี๋ยวฉันจะไปอาบน้ำก่อน "

คนตรงหน้าบอกพลางถือจานอาหารมาวางบนโต๊ะก่อนจะเดินออกไป ให้กินก่อนหรอบ้าน่าถึงฉันจะหิวแต่ฉันก็มีมารยาทนะ รอก่อนก็ได้

" ยังไม่กินอีกหรอ เย็นหมดแล้วมั้ง "

คนตัวสูงที่มีกลิ่นสบู่หอมคลุ้งลอยออกมาจากตัวพูดขึ้นพลางนั่งลงตรงข้ามฉันก่อนจะบอกให้ฉันรีบกินมื้อเข้าที่เขาเตรียมให้

" นายไม่ไปไหนหรอวันนี้ "

ฉันเงยหน้าถามคนตรงหน้าพลางหันมาสนใจอาหารในจานต่อ

" ไม่อะอยากอยู่กับเธอ "

คนตรงหน้าพูดยิ้มๆ

" พูดดีนี่ "

" พูดดีขนาดนี้แล้วรักบ้างหรือยังล่ะ "

" .......... "

" พูดแค่นี้ทำเป็นนิ่ง รีบกินได้แล้วฉันอยากนอนตักเธอ "

คนตรงหน้าพูดยิ้มๆพลางยื่นมือมาบีบจมูกฉันแรงๆก่อนจะส่ายหัวไปมา จะว่าไปฉันก็คิดว่า...ฉันอาจจะรักเขาขึ้นมาบ้างแล้วก็ได้มั้ง

" ทำไมไม่ไปนอนห้องน้องชายนายล่ะ อยู่ชั้นล่างนี่เอง "

ฉันว่า

" ไม่อะเผื่อมันพามายด์มานอนกกฉันไม่อยากขัดจังหวะมัน "

" วันไหนที่มายด์ไม่มาฉันก็เห็นนะว่าน้องชายนายอะพาคนอื่นมา "

ฉันย้ำไปอีก น้องชายเขาน่ะร้ายตัวพ่อกะล่อนตัวพี่เลยล่ะ

" เห็นน้องชายเป็นแบบนั้นแต่พี่ชายไม่เป็นนะ รักใครรักจริงซื่อสัตย์อีกด้วย "

" แหวะ "

" อ้าวแค่จับแก้ผ้าเองนะแพ้ท้องแล้วหรอ ให้ไปขอเลยมั้ย "

" นี่เงียบไปเลยนะ ฉันอิ่มแล้วล้างจานให้ด้วย "

ฉันทำเสียงดุแต่ก็อดอมยิ้มตามเขาไม่ได้ บ้า

" นายจะนอนอยู่แบบนี้หรือไง บ้านช่องไม่รู้จักกลับ "

ฉันมองหน้าคนที่นอนกินขนมอยู่บนตัก นี่มันก็นามมากแล้วนะเขาไม่กลับบ้านกลับช่องหรือไง

" ไม่กลับอะจะนอนนี่ "

คนบนตักตอบหน้าตาเฉยพลางหยิบขนมในจานที่วางอยู่บนท้องของเขาขึ้นมาป้อนฉันบ้าง

" ฉันไม่ชอบกินขนมนะ ป้อนอยู่ได้ "

ฉันบุ้ยหน้าให้คนบนตักแต่ก็ยอมรับขนมเข้าปากอยู่ดี ไม่ว่าจะก่อนหน้านี้หรือตอนนี้ฉันก็ไม่เคยปฏิเสธเขาสักครั้งอาจเป็นเพราะฉันอยากให้เกียรติเขาในฐานะแฟนก็ได้ ก็เลยไม่ค่อยขัดอะไรที่มันดูเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ

" ไม่ชอบกินแต่ก็กินทุกครั้งที่ฉันป้อนนิ "

คนบนตักพูดยิ้มๆพลางยื่นมือมาบีบจมูกฉันอีกจนฉันต้องถลึงตาใส่

" นายเลิกกวนประสาทฉันแล้วหรอ ก่อนหน้านี้กวนดีจัง "

ฉันว่า

" ก็ตอนนั้นตามง้อเธออยู่ไง ตอนนี้กลับมาเป็นตัวของตัวเองแล้ว "

คนบนตักพูดยิ้มๆ

" พรุ่งนี้ฉันต้องไปตรวจงานที่ผับแทนพ่ออะ นายเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ "

" ไม่อะ "

" นี่!! "

ฉันพาดแขนคนบนตักแรงๆ ปกติไม่ปฎิเสธฉันนี่

" จะไปเป็นเพื่อนได้ไงตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะอย่าลืม "

คนบนตักพูดยิ้มๆจนฉันนึกหมั่นเขี้ยวเลยหยิกเข้าที่หัวนมแรงๆไปเลย

" โอ๊ยพบฉันเจ็บนะ "

คนบนตักรีบปัดหัวนมตัวเองรัวๆ ก็หมั่นเขี้ยวนี่

" เจ็บก็ดี ออกไปนอนที่อื่นเลยฉันปวดขาแล้ว "

ฉันว่าพลางดันคนบนตักออก

" งั้นมานอนด้วยกันดิ จะได้ไม่ปวดขาหรือถ้าอยากให้ฉันนวดให้ก็ได้นะ "

พูดจบคนที่นอนอยู่ก็ดึงฉันลงไปนอนข้างๆเขาด้วย ดีหน่อยที่โซฟาตัวนี้กว้างมากพอที่จะนอนสองคนเราถึงไม่เบียดกันมาก

" มองอะไร อยากนอนก็นอนไปสิเดี๋ยวจะไปเมื่อไหร่ฉันปลุกนายเอง "

ฉันว่าคนที่นอนตะแคงกอดฉันอยู่

" เมื่อกี้เธอหยิกนมฉันใช่ป่ะ "

" แล้วไง นายมีปัญหาอะไร "

" ไม่ได้มีปัญหา...แต่จะหยิกคืน "

พรึ่บ!!

" ว๊ายเบียร์ นี่อย่านะปล่อยเลยนะเบียร์!! "

ฉันร้องเสียงหลงเมื่อคนข้างๆพลิกตัวมาคร่อมฉันเอาไว้ก่อนจะกดใบหน้าลงบนเนินอกฉันแรงพลางส่ายดุ๊กดิ๊กไปมาจนฉันรู้สึกจั๊กจี้

" เบียร์อย่า!! ปล่อยนะอย่า!! "

" ไม่อยากหยิกคืนล่ะ อยากกัดมากกว่า "

" เบียร์อย่า!! อื้อ "

ฉันดิ้นจนสุดแรงแต่ก็สู้สองแขนที่ใหญ่กว่าไม่ได้ ตอนนี้ริมฝีปากหนาของคนที่คร่อมร่างฉันอยู่กำลังขยีริมฝีปากอย่างไปมาจนฉันอ่อนแรงและรู้สึกเคลิ้มตามเขาไปด้วย

" แค่นี้แหละ ถ้านานกว่านี้เดี๋ยวอดใจไม่ไหว "

คนที่ผละออกจากจูบฉันพูดยิ้มๆก่อนจะกดริมฝีปากมาจูจุ๊บฉันอีกครั้งแล้วรั้งเอวฉันไปกอดเอาไว้แทน

" ทำไมล่ะ "

อยู่ๆฉันก็ถามขึ้น

" เพราะฉันรู้ว่าเธอยังไม่รักฉันไง ไว้เธอรักฉันเมื่อไหร่วันนั้นฉันจะไม่ปล่อยให้เธอรอดจากฉันเลยพบ "

" ขอโทษนะเบียร์ แต่ตอนนี้ฉันก็รู้สึกดีกับนายมากๆแล้วล่ะ "

" ไม่เป็นไรฉันรอได้ มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอบอกว่าไม่ได้รักฉันซะหน่อย "

" ถ้าฉันมั่นใจเมื่อไหร่ นายจะรอฉันอยู่ใช่มั้ย "

" รอสิ "

" ฉันกลัวนายรอไม่ไหว "

" งั้นก็รีบๆรักฉันซะสิ "

คนที่นอนกอดฉันอยู่พูดเบาๆพลางกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นไปอีก

" ฉันขอเวลาอีกนิดนะเบียร์ "

ฉันพูดกับเขาเบาๆเพราะยังไม่มั่นใจ ฉันไม่รู้หรอกว่าอะไรทำให้ฉันไม่รักเขาทั้งๆที่ฉันก็รู้สึกดีกับเขานะ แต่ฉันอยากพยายามอีกสักครั้ง หวังว่าเขาจะรอฉันจนถึงวันนั้นนะ...