พบรัก...
" เบียร์ เบียร์ ตื่นได้แล้ว "
ฉันเขย่าตัวคนที่นอนกอดฉันอยู่ให้ลุกขึ้น พอฉันตื่นขึ้นมาตอนนี้ก็เย็นมากแล้วและฉันก็ต้องเข้าไปตรวจงานที่ผับคืนนี้ แต่คนที่หลับอยู่ตอนนี้สิกลับไม่ยอมกระดิกตัวลุกขึ้นมาเลย อะไรจะขี้เซาขนาดนั้น
" เบียร์ เบียร์ ตื่นเลยนะนายต้องพาฉันไปตรวจงานนะรู้มั้ย "
ฉันยิ่งเขย่าแรงเท่าไหร่วงแขนแข็งแรงของคนที่หลับอยู่ก็เหมือนจะกอดฉันแน่นขึ้นเท่านั้น
" สรุปนายจะไม่พาฉันไปใช่มั้ยเบียร์ งั้นก็ปล่อยฉันเลยนะฉันจะไปเอง "
ฉันทำเสียงดุใส่คนที่ยังไม่ขยับตัวตอนนี้
" ก็ได้ๆ แกล้งแค่นี้ทำเป็นคนแก่ขี้น้อยใจไปได้ "
คนที่นอนกอดฉันอยู่พูดขึ้นพลางกดจมูกลงมาบนแก้มของฉันแรงๆ
" ไม่ต้องมาหอมเลยนะ ได้ทีแล้วเอาใหญ่เลยเดี๋ยวนี้ "
ฉันยู่หน้าใส่คนข้างๆพลางลุกขึ้น
" ยังไม่ได้เอาซะหน่อยแค่หอมเฉยๆ "
" เบียร์!! "
" โอเคๆยอมแล้วคร้าบบบ "
" ฉันจะไปอาบส่วนนายก็กลับไปอาบน้ำห้องน้องชายนายได้แล้ว "
ฉันไล่คนที่ยังนั่งปรือตาอยู่บนโซฟา นี่เขาจะนอนอีกหรือไง
" โอเค ว่าแต่เราจะไปหาอะไรกินกันก่อนมั้ยแล้วค่อยไปที่ผับเธอกัน ฉันเริ่มหิวแล้วน่ะ "
คนบนโซฟาพูดพลางหาวนอนไปด้วย
" อื้มก็ดีเหมือนกัน ฉันจะซื้อขนมไปฝากเด็กที่ร้านด้วย "
ฉันใช้เวลาในการอาบน้ำแต่งตัวไม่นานนักก่อนจะมานั่งดูทีวีรอคนบางคนที่ป่านนี้ก็ยังไม่มา ปกติผู้ชายเขาต้องอาบน้ำแต่งตัวเร็วกว่าผู้หญิงป่ะแต่นี้ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จหมดแล้วแต่เขายังไม่มาอีก ไปผับครั้งนี้ฉันใส่แค่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ขาสั้นเท่านั้นชิวเกินใช่มั้ยล่ะ ฉันขี้เกียจแต่งตัวน่ะวันนี้
" พบฉันเสร็จแล้ว เราไปกันเถอะ "
เสียงคนที่เดินเข้ามาในห้องพูดขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาถือกระเป๋าฉันเดินพาดไหล่ออกไป มืออีกข้างของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนฉันตอนนี้โอบเอวฉันเอาไว้ให้เดินตามไป
" เยอะเกินไปแล้วนะ "
ฉันหันไปยู่หน้าใส่แต่ก็ยอมให้เขาทำอยู่ดี
" ปกติก็เป็นแบบนี้ป่ะ "
คนข้างๆพูดยิ้มๆ
" ปกตินายแค่ถือกระเป๋า ไม่ได้เข้าใกล้ฉันแบบนี้สักหน่อย "
" ไม่ได้เข้าใกล้ที่ไหน จับมือแล้วก็โอบแบบนี้แหละ มีหอมแก้มด้วยนะถ้าอยู่ในที่สาธารณะอะ "
คนข้างๆเถียงกลับ
" ตอนนั้นฉันไม่อยากให้นายหน้าแหกเพราะโดนแฟนห้ามไม่ให้ทำนู่นนี่นั่นต่างหาก ฉันก็ปล่อยเลยตามเลย "
ฉันว่า
" รู้งี้ตอนนั้นทำมากกว่านี้ดีกว่า "
" เดี๋ยวเหอะ "
" แต่งตัวแบบนี้บ่อยๆนะพบ วันหลังเปลี่ยนจากขาสั้นเป็นขายาวก็ดี "
" ทำไม "
" ฉันไม่ชอบให้เธอแต่งตัวอะ โชว์เนินอกงี้ โชว์แผ่นหลังงี้ โชว์ขางี้ หวง "
" ไม่ต้องหันมามองเลย "
ฉันว่า
" มีแต่เธอนั่แหละที่ไม่เคยหวงฉัน "
" เงียบเลยนะฉันไม่อยากคุยกับนายแล้ว "
ฉันกับเบียร์เดินเถียงกันไปเรื่อยๆจนถึงลานจอดรถ กระทั่งเราสองคนเข้าไปนั่งในรถเราก็ยังคงเถียงกันและพูดคุยเรื่องนี้กันอยู่
เมื่อก่อนถึงฉันจะไม่ได้รักเขาแต่ฉันก็ให้เกียรติเขาในฐานะแฟนเหมือนที่ฉันเคยบอกไปนั่นแหละ ฉันไม่เคยแหกหน้าเขาต่อหน้าผู้คนและฉันก็ทำดีกับเขาเป็นแฟนที่น่ารักของเขาเวลาอยู่ต่อหน้าคนเยอะๆด้วยนะ สาเหตุก็เพราะอะไรไม่รู้ฮ่าฮ่า
ไม่นานเราสองคนก็เดินทางมาถึงร้านอาหารก่อนทางเข้าผับ นับว่าเป็นโชคดีของเราสองคนที่ถึงแม้จะเป็นเวลาเย็นมากแล้วคนในร้านก็ยังน้อยอยู่เลยดูไม่วุ่นวายเท่าไหร่ ปกติร้านนี้ลูกค้าจะเต็มร้านช่วงเย็นๆแต่ก็ดีแล้วล่ะวันนี้จะได้ดูเป็นส่วนตัวหน่อย
ร้านนี้เป็นร้านที่ฉันกับเบียร์เราจะแวะมาบ่อยๆเวลาที่ฉันให้เขาตามมาช่วยงานที่ผับ หรือถ้าจะพูดให้ถูกก็คือเขาตามมาเองนั่นแหละถึงไม่บอกเขาก็จะมา ก็เลยกลายเป็นร้านประจำของเราไปเลย
" พบเธอสั่งอาหารไปก่อนเลยนะ ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อน "
คนตรงหน้าวางกระเป๋าฉันลงบนโต๊ะแล้วพูดขึ้นพร้อมกับรับสมุดเมนูจากพนักงานมาเปิดให้ฉัน
" นายจะกินอะไรล่ะฉันจะได้สั่งให้ "
" เธอสั่งของที่เธออยากจะกินเถอะ ฉันรู้ว่าเธอชอบสั่งของมาเยอะๆแล้วก็กินไม่หมด ฉันต้องคอยตามเก็บให้ตลอดเลย "
" ก็ตอนสั่งฉันหิวนี่ "
ฉันเถียงกลับ
" งั้นเดี๋ยวฉันมานะ "
" อื้ม "
ฉันพยักหน้าให้คนตรงหน้าพลางมองตามแผ่นหลังกว้างใหญ่ค่อยๆห่างออกไปจนลับตา ฉันเป็นคนประเภทที่ว่าอยากกินอะไรหลายๆอย่างพร้อมกันแต่จะกินแค่อย่างละนิดอย่างละหน่อย เหมือนแค่อยากลองชิมก็แค่นั้น พอฉันรู้ว่ามันเป็นรสชาตประมาณนี้นะฉันก็จะไม่กินต่อแล้ว แต่จะกลับไปกินเมนูเดิมๆที่ชอบสั่งมาไว้เป็นเมนูหลักเพราะตั้งใจอยากจะกินจริงๆ ทำให้เบียร์ต้องคอยเก็บกวาดตลอด รายนั้นชอบเสียดายของกิน แต่ก็แปลกนะกินเท่าไหร่เขาก็ไม่อ้วนสักทีสงสัยเข้าฟิตเนสบ่อย
" ไงจ้ะพบรัก ไม่ได้เจอกันนานเลยนะได้ข่าวว่าเธอกับเบียร์เลิกกันแล้วหรอดีจังเลย "
คนมาใหม่ที่ถือวิสาสะนั่งลงตรงหน้าฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตพูดขึ้น ยัยแซน!!