Chapter 2
1706 Words
Voices rose and fell around her, and Cassandra tried hard to focus through the rumble - and to ignore the wild pounding of her heart.
"Um...Cassie?" Tawag sa kanya ng kaibigan niyang si Gwenever, lumapit ito at saka binulungan siya. "Sino ba 'yong nakakatakam na fafa na linapitan mo?"
Napakurap-kurap si Cassie rito. Nakita siguro ni Gwen na kausap niya 'yong lalaki kanina.
Cassandra locked her back teeth even as she gave a smile, the same fake smile that she'd grown used to offering people in the past year. "Sigurado akong hindi ko alam 'yang pinagsasabi mo." Mahina siyang tumawa rito. "Kita mo naman, marami yatang nagwa-gwapohang lalaki dito."
Ang totoo, wala talaga siyang pakialam do'n sa ibang nagwa-gwapohang lalaki na sinasabi niya, dahil ang tanging pokus lamang niya ay na sentro do'n sa nag-iisang lalaki.
Sinundan naman niya ang mga tingin ni Gwenever. At nakita na lang niya na mukhang papalapit sa gawi nila 'yong lalaking kinausap niya kanina.
O siya, aaminin na niya sa sarili ang totoo. Gwapo nga ang lalaking iyon, matangkad, matipuno ang pangangatawan, at malakas ang dating. Tumpak nga ang deskripsyon ng kaibigan niya na nakakatakam ito.
Una niya itong napansin tatlong araw na ang nakalipas - di kasi maitatanggi na mahirap ignorahin ang presensya nito. Especially with that dark intensity that seemed to pulsate off him.
Ang unang beses na napansin niya ang lalaki ay doon sa previous party na dinaluhan niya. He'd been leaning against the back wall there, too, watching her. Hindi talaga siya nilulubayan ng titig nito pero hindi 'yong titig na may malisya, kundi 'yong titig na puno ng kalkulasyon.
"Mukhang malakas yata ang tama ng lalaki na 'yan sayo ah," pabulong na sabi ni Gwen sa kanya.
With an effort, she kept her smile in place. Ano pa ba ang ginagawa rito ng lalaki na 'yon, eh pinapaalis na nga niya ito?
Nag-iwas na siya ng tingin dito baka akalain pa nito na ito ang pinag-uusapan nila ng kaibigan. Nagsimula ng tumugtog ang banda, a slow, romantic tune, at bigla na lang naging tahimik ang paligid. Hanggang sa--
May isang kamay na humawak sa braso niya at pinaikot siya paharap dito. Every muscle in Cassandra's body tightened in response to that touch.
"Gusto kitang isayaw." His words were rough, a demand. Hindi iyong swabe na imbitasyon ng isang lalaki na gusto siyang maisayaw.
Ngunit sa tingin niya, mukhang hindi nga ito isang pangkaraniwang lalaki.
Nakatingin naman sa kanila si Gwen habang namimilog ang mga mata nito.
Cassandra realized the stranger hadn't given her much choice. Tuloy mabubuhay ang paniniwala ni Gwen na may kaugnayan nga sa kanya ang lalaki na 'to. The point had been to make the mysterious man vanish, not to pull him into her life even more.
Hindi ba nakakaintindi ang lalaki na 'to? Pinapaalis na nga niya ito kanina pa.
"Sige, isang sayaw lang." Sang-ayon na lang niya para matapos na.
Cassandra turned toward him, tried to brace herself against the impact of staring right into those eyes of his. Sa bawat pagtitig niya rito, tila bumibilis yata ang pagtibok ng puso niya.
Gwapo ito, walang duda. With those strong cheeks, that long blade of a nose and that chiseled jaw, the man certainly would catch the attention of most women. He even had a divided chin, a cleft that had softened the roughened edge of his features and made him even more appealing.
Mahigpit ang pagkakahawak sa kanya ng lalaki habang iginiya siya nito papunta sa dance floor. Napansin din ni Cassie na makalyo ang mga daliri nito at medyo mainit.
She swallowed and held her faint smile in place as they began to dance. Pilit naman niyang binibigyan ng distansya ang pagitan nila subalit--
Mas hinapit pa siya ng lalaki papalapit sa katawan nito.
"Sinabi ko na sayo na umalis ka na," Bulalas niya rito.
His lips twitched. "Um, sinabi mo nga. Pero napagpasyahan kong dumito lang muna."
He was moving easily, fluidly, a bit surprising for a man of his size. Marunong rin palang sumayaw ang kumag na 'to, sa isip niya.
Then he was moving her again, leading her around the dance floor.
Napatingin naman ang lalaki sa mga labi niya. Tuloy biglang uminit ang buong katawan niya kahit malakas pa ang aircon sa naturang ballroom. "Sa tingin ko--" his voice was deep, rolling "--that you owe me an explanation."
Napataas siya ng isang kilay. "What?" She didn't owe him anything. Eh hindi nga nila kilala ang isa't isa. Pagkatapos ng sayaw nila, wala na rin silang pag-uusapan pa.
"Sabihin mo sa’kin ang nalalaman mo tungkol sa BEO," Sabi nito. Cassandra realized that he'd just used her trick. Kasi paanas itong sinabi ng lalaki sa kanya na parang parte pa rin ito sa movement ng sayaw nila.
Only...had his lips pressed lightly against her ear? It felt as if they had. And his tongue, had he...licked her? Gosh!
Parang nanindig yata ang lahat ng balahibo niya sa katawan sa naiisip. "Hindi ko kailangang sabihin sayo ang lahat."
Sino ba talaga ang nagpadala sa lalaking ito? Ang daddy kaya niya? Pero pinangako na nito na hindi na ito muling magpapadala pa sa kanya ng bodyguard. It looked like he'd broken another promise.
"Akala mo ba nagtatrabaho ako sa sinasabi mong BEO?" Sabi ng lalaki sa kanya. She pulled back, staring up at him. His hair was dark, thick, and her fingers were brushing against the nape of his neck.
Letsugas, ano ba itong galawan ng mga daliri niya? Dali-dali naman niyang inilipat ang mga kamay sa likod ng tuxedo nito.
"Pwede mo bang sabihin sa’kin kung ano 'yang BEO?" Pang-uusisa nito.
Napabuntong-hininga siya. "Cut the act, okay? I've seen your dossier picture. Alam kong isa kang agent." That was how she'd first recognized him at the other party. She had a thing about faces. Once makita na niya ang pagmumukha nito, hindi na niya ito makakalimutan pa.
Actually, may mga bagay talaga na hindi niya makakalimutan.
His jaw hardened just a bit. "Well, I'm at a disadvantage--"
"Yes, you are," she interrupted him, making sure that her voice stayed low so that none of the other dancers would overhear. "Dahil pinadala ka rito na walang rason. Hindi kita kailangan."
Tapos na ang pinatugtog na kanta. Salamat naman at natigil na rin ang sayaw nila. Then she tried to pull away from him. Pero hindi siya binitawan nito.
"Sigurado ka ba diyan?" pangungumpirma nito.
"Yes," she hissed. "I'm sure. I'm perfectly fine. At isa pa, ligtas naman ang lugar na--"
Hanggang sa nagulantang na lang ang lahat ng panauhin sa ballroom na iyon dahil sa isang malakas na sigaw. Halos lahat naman ng tao roon ay nanigas sa mga kinatayuan nito.
Nanlamig naman ang buong katawan ni Cassandra. Si Gwenever. Sigurado siyang sigaw iyon ng kaibigan. Alam kasi niya kung pano sumigaw ito.
Cassandra's gaze flew to the right as she looked for her friend. There, near the staircase. Isang lingon lang at alam na niya kung bakit sumigaw ang kaibigan. Nakikita kasi niya ang mga lalaking nakaitim, nakasuot ng maskara, at may hawak-hawak na baril ang mga ito habang nakapaligid ito kay Gwenever. Iyong isang mama naman ang tumutok kay Gwenever ng baril sa tagiliran nito. The other three men were fanning out, advancing toward the unarmed guests.
"Wala sa inyo ang gagalaw dahil papatayin ko ang babae na 'to!" Sigaw ng mama na may hawak kay Gwenever.
Cassandra's breath heaved in her lungs. Hindi! Hindi ito pwedeng mangyari ngayon. Hindi ito pwedeng mangyari - lalo na sa kaibigan niyang si Gwenever.
Pero nangyari na nga. She was staring at a nightmare straight from her past. The armed men swept into the crowd.
And--
"Cassandra San Sebastian!" sigaw ng mama na may hawak kay Gwen. "Ikaw ang kailangan namin!"
Napahakbang si Cassie mula sa kinatayuan niya. Ngunit mabilis naman siyang pinigilan ng lalaking nakasayaw niya.
"Too bad," paanas na wika ng lalaki. "Dahil hindi ako makakapayag na kukunin ka nila."
Hindi kasi alam ng lalaki kung anong nangyayari. Alam niya. Kaya nakahanda siyang ipagpalit ang sarili para sa kaibigan niyang si Gwenever.
Kaya habang naninigas pa ang mga tao roon sa ballroom, pumiksi siya sa pagkakahawak ng lalaki sa kanya at balik na sinigawan ang mga masasamang loob. "Ako ba ang gusto niyo? Nandito lang ako."
Narinig niyang malakas na napamura ang lalaking agent.
The masked man shoved Gwenever away and began closing in on Cassandra. Nakatutok ang baril nito sa direksyon mismo sa dibdib niya.
Napataas noo lang si Cassie at naghihintay na lalapitan siya sa lalaking nakatutok sa kanya ng baril.
Only in the next second she wasn't staring at the gun. The agent had grabbed her and pushed her behind him.
No!
"Wag kang magpakabayani, gago ka!" sabi no'ng lalaking nakamaskara. "Dahil isang bala ka lang pag kinalabit ko na itong gatilyo."
"Eh di kalabitin mo." Paghamon pa ng agent na lalaki sa masasamang loob. Saka may dahan-dahan naman itong binunot mula sa beywang nito.
The men in masks inched closer as everyone else in the room started to rush for the doors.
Siya lang naman ang kailangan ng mga ito kaya ayaw niyang madamay pa ang iba. At kung hindi lang nagpaka-knight in shining armor ang lalaking agent sa kanya, eh di sana binaril na siya ng mga armadong lalaki. Tapos!
Nasira tuloy ang binuo kong plano dahil sa pakialamerong agent na 'to.
-----
"Seven men, all armed," Bryant Quirino murmured into his mouthpiece as he kept his eyes on the scene unfolding before him. Mahigpit naman ang hawak niya sa binoculars. Hindi kasi niya inasahan na aataki pala ang mga gonggong na iyon kahit sa maraming tao.
There were at least a hundred civilians in that ballroom. At kung nagpapaputok pa 'yong mga armadong lalaki sa loob ng ballroom, sigurado siya na...
Pero hindi naman nila iyon hahayaan na mangyari.
"It's time for us to go in," Bryant said, knowing that the man listening to his comm link would be ready to attack. Alam kasi niyang nakahanda na si Taylor Mortiz sa pag-ataki.
Ngayon, kung mailalayo na ni Edrian ang target na babae sa lugar na iyon, sila naman ang aataki para kalabanin ang mga masasamang loob.
*****
- Writer
