ตอนที่8(แฟน?)

1818 Words
สถานที่จัดงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดคุณหญิง มณีรัตน์.... 20:30. เจ้านาง พรรณนิชา.... “ว้าวๆลูกสะใภ้คนสวยของม๊ามี๊^_^”ทันทีที่ฉันเดินควงแขนไอ้ซันเข้ามาในงานกินเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดของม๊ามี๊ไอ้ซัน ม๊ามี๊ของไอ้ซันที่ยืนรับแขกอยู่หน้างานก็รีบทิ้งแขกและเดินเข้ามาหาฉันทันที “สวัสดีค่ะคุณหญิงป้า^_^”ฉันยกมือไหว้ท่านอย่างนอบน้อม ท่านก็ยกมือรับไหว้ฉัน “คุณหญิงป้าที่ไหนกันละคะหนูเจ้านาง มี๊คะ ม๊ามี๊^_^” “ค่ะ ม๊ามี๊^_^” “น่ารักที่สุด^_^”ม๊ามี๊ยื่นมือมาหยิกแก้มฉันเบาๆอย่างเอ็นดู “มี๊ครับ ผมเป็นหมาหัวเน่าทุกที”เสียงของไอ้ซันที่บ่งบอกว่ามันกำลังตอแหลแกล้งน้อยใจอยู่ มี๊ของมันจึงหันไปมองไอ้ซันที่ยืนอยู่ข้างๆฉัน “อ้าวลูกชายของมี๊ก็มาด้วยเหรอเนี่ย?”มี๊ของไอ้ซันแกง้งทำเป็นตกใจ สงสัยท่านจะงอนไอ้ซันนะที่ลืมวันเกิดของท่านได้ “โห่มี๊อ่ะ อย่างอนสิครับนะนะๆๆ”ไอ้ซันรีบเข้าไปกอดแขนมี๊ของมันด้วยท่าทางออดอ้อนออเซาะจนฉันต้องหันหน้าหนีมันไปทำท่าจะอ้วกเพราะหมั่นไส้สกิลตอแหลระดับขั้นเทพของมัน “หนูขอโทษนะคะม๊ามี๊พอดีเมื่อคืนหนูไปนอนกับซันนะคะแล้วเลยพากันตื่นสายความผิดเป็นเพราะหนูเองค่ะ”ฉันพูดไปตามความจริงเพราะเมื่อคืนหลังจากที่ฉันขับรถพามันทั่วเมืองกรุงแล้วเราสองคนก็พากันกลับไปนอนคอนโดที่คุณพ่อคุณแม่ของฉันรวมไปถึงมี๊ของๆไอ้ซันพากันร่วมหุ้นซื้อให้ฉันกับไอ้ซันอยู่ด้วยกัน แต่คุณพ่อของฉันมักจะยำ้เสมอว่าห้ามให้ไอ้ซันลวนลามฉันเด็ดขาด ท่านค่อนข้างจะหวงและห่วงฉัน แต่เพราะธุรกิจของท่านต้องไปต่อท่านจึงต้องทำกับฉันแบบนี้และครอบครัวของไอ้ซันก็ค่อนข้างมีฐานะเข้าขั้นรวยเลยล่ะ ท่านจึงคิดว่าฉันคงจะต้องสุขสบายแน่ๆถ้ามีไอ้ซันอยู่ข้างกาย เพราะมันตามใจฉันตลอดเป็นลูกไร่ฉันได้อย่างดีเรียกง่ายๆว่าไม่ว่าฉันจะให้มันทำอะไรมันก็ทำให้ฉันตลอดไม่เคยขัดเพียงแค่ฉันเอ่ยปากบอกมัน มันบอกฉันว่าฉันสำคัญกับมันมาก เหอะ!ชีวิตฉันนี่ดีเนอะทีผู้ชายที่ดีๆขนาดนี้อยู่ข้างกายแล้วทั้งคน ฉันควรจะเลิกคิดอะไรกับพี่ชายตัวเองได้แล้วล่ะ เพราะเกิดให้ฉันคิดอะไรกับพี่ชายของฉันมากไปกว่านี้สถานะของเราสองคนก็คงต้องอยู่เหมือนเดิมคือพี่ชายกับน้องสาวแค่นั้นมันไม่สามารถที่จะเลื่อนขั้นไปได้ “จริงเหรอจ๊ะ?”มี๊ของไอ้ซันทำสายตาลุกวาวด้วยความดีใจพลางหันไปยิ้มให้ไอ้ซันเหมือนคนละคน “เก่งมากลูกรักของมี๊ ฟอด ฟอด^_^”มี๊หอมแก้มทั้งสองข้างของไอ้ซัน ไอ้ซันก็หันมายักคิ้วให้ฉันอย่างรู้กัน ฉันก็ส่ายศีรษะไปมาในความปัญญาอ่อนของไอ้ซันและในจังหวะยั้นสายตาของฉันก็หันไปเห็นผู้ชายร่างสูงโปร่งสวมชุดสูทสีนำ้เงินบอดี้ที่สง่างามของเขาเรียกสายตาหลายๆคู่ของสาวๆในงานได้เป็นอย่างดี ทรงผมที่ถูกเช็ทขึ้นอย่างเรียบร้อยเผยให้เห็นโครงหน้าที่หล่อเหลาใสยิ่งกว่าผู้หญิงผิวขาวเนียนนุ่มอมชมพูขวับกับริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อดวงตาคมกริบสายแววละมุนข้างกายเขามีสาวสวยร่างเล็กสวมชุดเดรสยาวสีชมพูพริ้งเพราผมยาวสวยของเธอถูกดัดให้เป็นลอนใหญ่ๆอย่างสวยหวานทำให้เธอได้รับสายตาลุ่มหลงจากหนุ่มๆรอบข้างได้เป็นอย่างดีดูรวมๆแล้วคู่นี้เหมาะสมกันมาก ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ฉันคงจะเดินเข้าไปเบียดร่างของยัยพาสเทลให้กระเด็นออกไปเฮียทั่นแล้วล่ะ “คู่นี้เหมาะสมกันจริงๆเลย^_^”เสียงชื่นชมของม๊ามี๊ไอ้ซันที่ท่านมองไปยังเฮียทั่นกับยัยพาสเทลอย่างชื่นชมไอ้ซันหันมามองหน้าฉัน ฉันที่มองมันอยู่ก่อนแล้วจึงยิ้มให้มันและเอื้อมมือไปคล้องแขนมันตามเดิม ไอ้ซันเบิกตาโตขึ้นอย่างตกใจสงสัยว่าผีตัวไหนสิงฉันแน่ๆตอนนี้ “เธอเป็นอะไรเนี่ยอารมณ์ไหนไม่หึงแล้วรึไง?”ไอ้ซันก้มหน้าลงมากระซิบถามฉันใกล้มากจนคนที่อยู่ไกลๆอาจจะมองเห็นว่าไอ้ซันกำลังหอมแก้มฉันอยู่ก็ได้ แม้กระทั่งม๊ามี๊ของไอ้ซันเองก็คงคิดแบบนั้นเพราะท่านหันมาเหมือนจะถามอะไรเราสองคนแต่หันมาเจอช๊อตนี้เข้าไปท่านจึงเงียบและยิ้มกริ่มขึ้นมา “คนเป็นพี่น้องกันจะหึงกันทำไม”ฉันหันหน้าไปเอ่ยบอกไอ้ซันทำให้ริมฝีปากของเราสองคนแตะกันเบาๆ ซันเบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจ ฉันไม่เคยทำแบบนี้กับมันจะมีก็แต่มันที่ชอบแอบลักหลับฉันตอนที่ฉันเมาน่ะ “คู่นี้ก็ร้อนแรง^_^”มี๊ของไอ้ซันพูดไปพลางบิดตัวไปมาอย่างเขินอาย ฉันจึงหันก้มหัวให้ท่านและยิ้มบางๆให้ท่าน “จะจับอีกนานไหม ทำสะดีดสะดิ้ง!”ฉันหันไปกระซิบเสียงแข็งใส่ไอ้ซันที่มันยืนนิ่งอึ้งและใช้นิ้วมือเรียวของมันลูบไปมากับริมฝีปากของตัวเอง “สวัสดีครับคุณหญิงป้า”เฮียทั่นเดินมายกมือสวัสดีมี๊ของไอ้ซันพร้อมกับคู่หมั้นของเขา “สวัสดีจ๊ะตาไททัน^_^”มี๊ยกมือรับไหว้เฮียทั่นกับคู่หมั้นของเฮียเขาพร้อมกับสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม “Happy birthdayนะครับคุณป้า^_^”เฮียทั่นพูดพร้อมกับหันไปรับกล่องของขวัญจากการ์ดของเขาที่ยืนอยู่ข้างหลังของเขามาส่งยื่นให้มี๊ของซัน “ขอบคุณนะคะหลานรัก^-^”มี๊รับของขวัญมาจากเฮียทั่นเเละยื่นต่อให้คนของท่านที่ยืนรอรับของจากท่านอยู่ “คุณพ่อคุณแม่ไปต่างประเทศนะครับท่านเลยส่งให้ผมกับพาสเทลมา”เฮียทั่นหันไปยิ้มละมุนให้ยัยพาสเทล ฉันเบะปากใส่ หล่อนทำตัวใสซื่อน่าถนุถนอมแต่ที่จริงแล้วหล่อนน่ะระดับสิบเลยล่ะสกิลความตอแหล แต่ไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของหล่อนหรอกนอกจากฉันคนเดียว “จ้า ไม่เป็นไรจ้าให้ทั้งสองไปพักผ่อนบ้าง^_^” “ครับ” “ตาซันพาพี่เขาเข้าไปรอในงานลูก” “ครับมี๊ เชิญครับเฮียไททัน^_^”ไอ้ซันผายมือเชื้อเชิญเฮียทั่นให้เดินนำหน้าเราสองคน ในจังหวะนั้นเฮียทั่นชายหางตามองมาทางฉันแต่ฉันทำเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุที่มองไม่เห็น “ป่ะครับที่รัก^_^”ไอ้ซันหันมาเอ่ยบอกฉันพลางยิ้มหวานให้ฉัน ฉันจึงย่นจมูกใส่มันไอ้ซันมันก็ยื่นมือขึ้นมาโอบไหล่ฉันแล้วเดินตามหลังคู่เฮียทั่นไป เฮียทั่นหมั้นกับยัยพาสเทลได้สองปีแล้วและพวกเขาก็มีคอนโดที่คุณพ่อคุณแม่ฉันและคุณพ่อคุณแม่ของยัยพาสเทลหุ้นกันซื้อให้พวกเขาทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน หึ!กลัวลูกตัวเองหาผัวไม่ได้มั้งสิ เพราะคู่หมั้นของเฮียทั่นไม่ได้มีเหตุผลเดียวกันกับของฉัน พ่อแม่ของยัยพาสเทลเป็นลูกหนี้ของพ่อฉันตั้งแต่สมัยไหนไม่รู้ ไม่มีตังใช้หนี้เลยใช้ลูกสาวขัดดอกคุณพ่อแทนของฉันสงสารเด็กที่เพิ่งจะขึ้นมหาลัยเลยจัดการให้เป็นคู่หมั้นของเฮียทั่นซะงั้น ทำไมต้องมายุ่งกับเฮียทั่นของฉันด้วยก็ไม่รู้!คุณพ่อนะคุณพ่อ! “ว๊าย!นั้นคุณชายซันเดย์!!” “จริงๆด้วย ไปกัน!!”พี่ๆนักข่าวต่างพากันมองมาที่ไอ้ซันในชุดสูทสีแดงคู่กับฉันเพราะฉันก็ใส่ชุดสีแดงเหมือนกัน พวกเขาต่างพากันวิ่งมาดักหน้าฉันกับไอ้ซัน “คุณชายซัน^_^” “ตัวจริงหล๊อหล่อ^_^”พี่นักข่าวต่างพากันกดรัวชัตเตอร์กล้องมาที่ฉันกับไอ้ซันจนฉันแสบตาไปหมด แชะ แชะ “พอก่อนครับพี่ๆแฟนผมแสบตาหมดแล้ว”ไอ้ซันรีบดึงร่างของฉันเข้าไปซบบนแผงอกสุดแกร่งของมันอย่างไวกลิ่นนำ้หอมอ่อนๆและกลิ่นกายประจำตัวของมันที่ฉันคุ้นเคยเป็นอย่างดีมันเหมือนเดิมทุกอย่างแต่มันกำลังมีอะไรที่แปลกไปในครั้งนี้ ตึกๆตักๆ “เมื่อกี้คุณชายซันเดย์พูดว่าอะไรนะ?” “คุณผู้หญิงท่านนี้เป็นแฟนของคุณชายซันเหรอคะ?”พี่ๆนักข่าวต่างพากันถามกันจนฟังไม่รู้เรื่องและทุกคนก็รอคำตอบจากไอ้ซัน ฉันว่าแล้ว มันหาเรื่องให้ฉันอีกจนได้ ไอ้ซันเดย์! “ผมพูดว่าเธอคนนี้เป็นแฟนของผมครับ เราคบกันมาได้สามปีแล้ว”ไอ้ซันเดย์ไอ้บ้าแกพูดอะไรของแก!!!! พรึบ “อยู่เงียบๆน่า”ไอ้ซันจับศีรษะของฉันที่กำลังจะเงยหน้าขึ้นไปด่ามัน “เรื่องจริงเหรอคะ?”ไม่จริงอีซันมันโกหก! “ผมจะโกหกทำไมละครับ”ไอ้ซันพูดด้วยนำ้เสียงละมุนไม่พอมันยังก้มหน้าลงมาจุมพิตกับกลุ่มผมฉันอีก ไอ้ตอแหลมันจะทำแบบนี้เพื่ออะไร แล้วไอ้หัวใจบ้าเนี่ยมันจะเต้นโครมครามทำไมของมัน หยุดเลยนะเจ้าหัวใจ!!! “ข่าวหน้าหนึ่งแน่นอนค่ะคุณชายซันเดย์^_^” “ครับ ผมขอแบบหวานๆเลยนะครับ เพราะผมน่ะอยากเปิดตัวแฟนผมมาตั้งนานแล้วล่ะครับ”ไอ้บ้าซันมันกอดฉันแน่นเลย “อื้ออ”ฉันร้องประท้วงเพราะหายใจไม่ออกแล้ว มันจะรัดอะไรขนาดนี้! “เจ้านาง!!”เสียงผู้ชายเอ่ยเรียกฉันมาจากข้างหลังของพี่ๆนักข่าว เสียงนี้มันคือเสียงของ “ไอ้กีต้า?!”ซันเอ่ยชึ้นอย่างแปลกใจที่เห็นกีต้าร์มาอยู่ที่นี้ ใช่มันไปรู้จักกับญาติฝ่ายไหนของไอ้ซันว่ะ เพราะปกติคุณมี๊ของไอ้ซันนะจะเชิญแต่ญาติที่สนิทและคนใหญ่คนโตที่อยู่ในระดับเดียวกับท่านเท่านั้น แต่ทำไมงานนี้ถึงเชิญกีต้าร์มาได้ล่ะ?แล้วที่สำคัญมันจะเรียกฉันทำไม มันรู้จักฉันเรอะ?!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD