โรงพยาบาลในเครือ กิจโภชัย...
13:30น.
เจ้านาง พรรณนิชา....
“เป็นยังไงบ้างครับ?”เสียงนุ่มละมุนที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงและความรู้สึกของเฮียไททันทำให้ฉันใจกระตุก คำถามเดิมๆซ้ำๆที่เฮียทั่นมักจะถามฉันทุกครั้งหลังจากตื่นนอนตลอดเวลาที่อยู่ที่โรงพยาบาล ฉันมองหน้าเฮียทั่นที่มองมาที่ฉันด้วยสายตาใจดีละมุนและอบอุ่น
“ก็ยังปวดหัวอยู่นิดหน่อยค่ะ”ฉันตอบเฮียทั่นไปตามความจริงพลางยกมือขึ้นไปจับที่ศีรษะของตัวเองอย่างมึนๆ ถึงความบ้าบิ่นที่ตัวฉันทำลงไป แต่มันก็คุ้มเพราะเฮียทั่นขอคุณพ่อถอนหมั้นกับยัยพาสเทลไปแล้วนะสิ โดยใช้เหตุผลว่า ‘ผมไม่อยากเอาคนอื่นมาทำร้ายน้องสาวตัวเองครับ’เป็นยังโคตรแมนทั้งๆทีเฮียไททันยังไม่ได้กินยัยพาสเทลเลยน่ะ เพราะหล่อนนะเล่นตัว กะจะใช้วิธีที่ว่าอะไรที่ได้มายากๆก็จะเสียดายอะไรทำนองนี้แต่ฉันขอแสดงความเสียใจกับหล่อนด้วยนะที่หล่อนไม่สามารถใช้วิธีนี้หรือวิธีอื่นๆได้เลย หมดโอกาสแล้ว เพราะ
