Muling nakatulog si Alorna sa bisig ni Valerian. Tanghali na ng mga oras na iyon. Napasarap ang tulog niya. Pagmulat ng mata ni Alorna, ramdam pa rin niya ang bigat ng katawan. Parang binugbog ang mga hita niya, at ang ulo niya’y mabigat. Pinilit niyang bumangon pero halos matumba siya pabalik sa kama.
“Argh… ang sakit…” mahina niyang reklamo sabay hawak ang gilid ng kama.
Hindi niya na kailangan pang mag-isip kung bakit. Dahil winasak lang naman ni Valerian ang masikip niyang lagusan.
Napapikit siya at saka pinilit kalmahin ang sarili. Pero kasabay no'n naramdaman niya ang malamig na palad na biglang humawak sa noo niya.
“Lorna,” baritonong boses na pamilyar. “Nilalagnat ka.”
Nanlaki ang mga mata niya. Nakatayo si Valerian sa gilid ng kama. Naka-white shirt lang at dark pants habang
