Chapter 6

1117 Words
"Uhmm, Ma'am. Mr. Madrid just left."  "Kanina pa ba?" I asked Nicole, his secretary. "Yes, Ma'am. He cancel his meeting. Emergency daw po." Tumango na lamang ako.  Nilingon ko si Daneyel na nagmamasid sa paligid. "Daddy?" I just smiled at him. "You can share this with everyone." Inabot ko na ang dalawang box ng cupcakes. "Do.. Do you want me to call Mr. Madrid, Ma'am?" I shook my head. "No need. I'll call him. Thank you." Ani ko at nag paalam na kay Nicole. She's such a nice woman. Siya lang ang pinagkakatiwalaan ko dito sa office ni Ashton na babae. Madali siyang kausap at alam niya lahat ng galaw ni Ashton kung sakali na may tanong ako dito. Alam ko ding hindi niya aakitin ang asawa ko gaya na lamang ng mga nasa movie dahil may asawa't anak na din siya. Nuong una halata pa ang pag aalinlangan sa muka niya ngunit wala na ding nagawa ng ngumiti ako at tumalikod na. We need to go.  I made an effort for Ashton but he's not here. Well, I know naman na hindi nasayang effort ko dahil may mga empleyado naman kami na makaka enjoy ng gawa ko. "Mommy." Tawag ni Daneyel sa akin ng makalabas kami ng elevator. Ngumi-ngiti naman ako sa mga nakakasalubong na bumabati. "Where's daddy?"  "He's not here, anak." He pout and I can in his eyes a little bit of disappointment.  "It's okay. We'll see him later sa house." He just nodded. I send Ashton a message. To: Ashton Hi love, I hope you eat your meryenda. We'll see you later. Iyon lamang. Ayoko na din sabihin pa sa kanya na galing kaming office niya baka mag madali pa iyong bumalik para lamang maabutan kami. Nang naayos ko Si Daneyel sa car seat at nakalabas na din ako ng building ay naisipan kong mag mall na lamang kami ulit para ma cheer up naman ang aking anak. He was so excited to see his dad kaya gusto kong mapaltan ang lungkot niya. Papasok pa lamang kami ng mall ay ngiting ngiti na siya. "Yey! Mall. Mall. Mall." Natawa naman ako sa kanya. Gaya ng madalas naming gawing dalawa ay shopping at kumain lamang. He didn't like shopping dahil naiinip siya kaya hindi na din kami ganun nagtagal pa. "Ice cream, mommy."  "You want some?" He nodded kaya dinala ko na lamang siya ulit sa paburito niyang store. Umoorder ako ng narinig kong nagsasalita ang anak ko kaya nilingon ko siya kung saan ko iniwan. Hindi ganun kalakihan ang ice cream parlor na ito kaya tanaw ko pa din si Daneyel na nakaupo lamang. Kinuha ko kaagad ang order at binalikan ang anak. "Excuse me?" Ani ng sa babaeng kumakausap sa anak ko. Pag lingon niya sa akin ay naalala ko siya. "Hi. I just remember your son kaya lumapit ako.. I'm Danica, hindi na ako nakapag pakilala nuong nakaraan." Tama siya nga iyong babaeng nakakita kay Daneyel nuong muntikan ko na siyang mawala. "Ohh yeah. I remember you. I'm Zea and this is my Daneye;l." She pinch Daneyel's cheek. "Do you mind if I join?" Mabilis naman akong tumango "Yeah. Sure. Order anything, it's on me." She giggled. "Really? Thank you."  I gave Daneyel he's favorite flavor.  "Oh so your 21? Fresh graduate, right?" Danica nodded. "Yes. I am just finishing my training under a company then I'm going to train again but this time its under our company." "Bakit hindi ka pa sa company niyo nag training talaga?" She chuckled. "My boyfriend own the company that I am under right now kaya gusto ko din iyon plus, ayokong isipin ng mga tao na nakukuha ko ang mga gusto ko dahil sa pamilya namin. I want to make my own name." I nodded. I understand her. She's so dependent base on her story and her boyfriend is so supportive for letting her being train under his company. Kung hindi agad kami nag kaanak ni Ashton I'm sure ganun din kami but I am happy now with Daneyel. We talk about life and hobbies. We share like we are already friends that has been separate for years.  "I am still enjoy the boyfriend and girlfriend stage. I am still not looking forward for marriage but I hope one day." "You'll love it. I was like you before but when I met my husband everything change in instant." She nodded.  We stay here at the ice cream parlor. I let Daneyel play with his ipad para hindi siya mabored. "How long have you been married? You still look young." "Going three years. We were on your age when we got married but I didn't regret marrying him at a young age. Hindi ko na din naman nakikita pa ang sarili ko sa ibang lalaki. It's like he's the only one for me at wala ng iba." Danica giggled. "You're so in love. Sana all na lang! I wanna feel your love towards your husband."  "You will.. soon." " I hope so." Nawala na sa isip ko si Ashton. I send him a message earlier bago pumunta dito sa mall. I get my phone to check if he already replied but nothing. I look at Danica when she got a phone call. "Hey," Masaya niyang ani.  Alam ko na agad kung sino iyon base sa mga ngiti niya. She looks so happy. "Sure! I am with a friend but it's okay. I'm just around the corner so," She even nodded like nakikita siya ng kausap niya. When she ended the call she look at me with a happy face. "My boyfriend just called. Magkita daw kami." She giggle and start fixing her things. "Okay. Take care." Ani ko dito. "I'll introduce you to him soon. Ang gwapo nun." I chuckle at her. I bet my husband is more handsome. "I loved to." We exchange numbers bago siya tuluyang mag paalam. "Thank you for the ice cream. I'll see you again." I just smile and nodded. She even kiss Daneyel's cheeks before finally leaving. "Bye." ani ni Daneyel sa kanya na iki natawa ko naman. He's so cute. Wala na din naman kaming gagawin ni Daneyel kaya napag desisyonan ko na lamang umuwi. I bought a little bit of clothes for him and I kaya sapat na iyon para sa araw na ito. I am trying not to be shopaholic like how I was way back in high school and college. It's not that I don't have money but we also need to save for Daneyel's future even though na bata pa lamang siya. It's an investement na dapat pagplanuhan at pag handaan.  We don't know the future so, might as well start saving for him.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD