Chapter 2
1139 Words
It took a week bago kami makauwi galing hospital. The first medicine that we use doesn't lessen Daneyel's pneumonia kaya kinailangan pang mag try ng panibagong gamot kaya medyo natagalan din kami.
Masigla naman si Daneyel kahit nasa hospital kami lalo na at may mga laruan siyang nakakapag aliw sa kanya.
"Mommy! Swim!" Si Daneyel iyon kinabukan pagkatapos namin makauwi.
"Later, Daneyel. You're still full."
Inaayos ko ang ilang take home medicine ni Daneyel at vitamins ng nakarinig ako ng iyak niya. Gaya ng sabi ng iba mas mabilis pa sa alas kwatro ang takbo ko pa labas ng bahay kung saan nang gagaling ang iyak niya.
"Daneyel."
Nakita ko siyang naka dapa hawak hawak pa din ang laruan niyang si captain america.
"Stop crying." I lift him and scan his body for wound.
"Bleeding! Ahhh!" Mas lalo pa siyang nag iiyak.
I carry him inside the house. "It's not bleeding, Daneyel. It's just a dirt."
He shook his head and continue crying. Dinala ko siya sa banyo para mahugasan ang paa niyang maputik dahil kakaulan lang din sa labas.
"See, it's nothing." He stop crying when he saw that there's no wound on his knee.
"Nasaktan ka ba?" I asked him the usual question na sinasabi ko sa kanya pag umiiyak siya.
Umiling naman siya sa akin. "Then why are you crying. Diba we talk about this?" I look at him and he nodded at me.
"Diba sabi ko sayo, don't cry unless it hurts. There's nothing you can do if you are just going to cry. Hindi ka naman nasaktan diba?"
"Opo," Pinunasan niya ng kusa ang luha niya na tinulungan ko naman.
Iyon ang tinuturo ko kay Daneyel. Don't cry unless you are hurt. Hindi naman din siya mahirap turuan dahil napansin ko na matalino naman siya.
Pagkatapos nun ay parang wala ng nangyari sa kanya dahil nag tatakbo na ulit sa labas. Sinamahan ko na siya lalo na nuong mag suswimming na daw siya.
Our day is always the same, gigising, kakain, aalis si Ashton para sa work tapos kami lang ni Daneyel ang maiiwan dito sa bahay.
I am enjoying staying here at our house dahil nakakasama ko si Daneyel. Minsan lang siya maging bata kaya sinusulit ko na. Lalo na ngayon ang bilis ng araw, parang isang pikit ko lang 4 years old na siya.
Ang nabago lamang sa araw namin ay ang pagbisita nila Kaye at Laila.
"I miss you girls." Ani ko sa dalawang kaibigan na ilang weeks din na hindi nakita dahil busy pareho.
"Daneyel!" Duon agad ang tungo nila pag kayakap sa akin.
"Grabe talaga kayo sakin. Kaibigan niyo pa ba ako?"
Natawa naman sila. "Feel ko nga minsan anak ko lang ang dinadayo niyo pag binibisita niyo ako." Pang aasar ko.
"Ang cute kasi ng anak mo. Ang sarap iuwi." Si Kaye sa akin.
Pinag kakaguluhan nilang dalawa ang anak ko at gustong gusto naman iyon ni Daneyel. "Ayaw pa kasi mag sisi anak."
Nag catch up lamang kami tungkol sa business and love life.
"Bakit hindi kayo mag leave tapos vacation tayo, It's been a while na din. I miss going out, kahit sa Siargao o Amanpulo."
"That's a good idea. I miss going out too." Si Laila.
Nagluto kami ng carbonara dahil iyon ang paburito ni Daneyel. Nasspoiled na din siya sa mga ninang niyang ito dahil isang sabi niya lang ay bigay lahat.
Well ganun din naman siya samin pero tinuturuan namin siya ng mga limitations at may mga gusto siyang kailangan niyang paghirapan bago makuaha.
Gaya nuong nakaraan nag cocount kami at ang kapalit nuon ay makakapag swimming siya kaya ginawa niya hanggang 100.
Mabilis siyang matuto lalo na at may internet na kung saan ang mga pinanonood niya ay educational at the same time naaaliw siya.
"How was your day?" Salubong ko kay Ashton ng umuwi siya.
"Stressful. How about yours? Si Daneyel na saan?"
"Good. Nasa play room."
Sinundan ko siyang puntahan ang anak namin na mabilis lumapit sa kanya ng nakita siya.
Looking at them makes me smile and the butterfly in my stomach is ticklish. "Ohh look at my boys." Ani ko ng nagsimula sila videohan.
"Hi mommy!" Daneyel and made me join them.
Gaya ng madalas natatapos ang araw namin sa kwarto, nag cucuddle habang nag uusap ng mga bagay bagay.
The next morning I woke up a bit late then usual. Wala na si Ashton sa tabi ko paniguradong naka alis na iyon for work. Nang nakita ko ang isnag tray sa may gilid ko ay napangiti ako.
May note din duon na kinuha ko naman.
Eat well baby. I'll see you later.
Natatawa ako sa sarili ko dahil nakangiti ako habang kumakain. Nang natapos ay bumaba na agad para makita si Daneyel na inaaliw ni Manang Nela.
"Ako na dito, Manang. Thank you."
"Sige po, mam."
Hinalikan ko kaagad ang anak ko sa pisnge. "Hi baby. Good morning."
"Good morning." Sagot niya na busy pa din sa nilalaro.
"Did you eat breakfast?" Tumango siya.
Hindi ko magulo dahil nag lalaro kaya sinabayan ko na lamang. Nang nakakuha ako ng tawag mula kina mommy na pabalik na sila ng Pilipinas at kung pwede daw bang magpasundo ay pumayag na ako.
Niliguan ko si Daneyel at binihisan. Iniwan ko muna siya kay Manang at ako naman ang nag ayos sa sarili.
"Where going, mommy?" Tanong ni Daneyel ng inuupo ko siya sa car seat niya.
"We're going to fetch Lola and Lolo."
I saw how his face lit up. "Yey! Chocolates!"
Natawa naman ako sa reaction niya dahil alam niyang libre ang chocolates sa bahay nila mommy. Limited lang ang pag kain niya nuon sa bahay kaya pinag sasabihan ko na din sila mommy at daddy na wag bigay ng bigay kay Daneyel.
Tahimik lamang si Daneyel sa byahe namin pa airport. Minsan nag tatanong tanong at kinakausap ako. Nang binigyan ko ng gatas ay tumahimik na siya.
Pumarada muna ako sa airport dahil kaka baba pa lamang daw nila mommy ng eroplano.
Pinuntahan ako ang anak ko sa likod at duon ko siya nakitang tulog habang yakap yakap si captain america.
"Aww my baby." I kiss his cheeks at bumalik na sa loob ng sasakyan para mag intay sa tawag nila mommy.
Nagising ko naman si Daneyel nuong sinabi kong nandyan na ang Lolo at Lola niya. Sinalubong namin sila at mabilis ang takbo ng anak ko papalapit sa mga ito.
May dalawang linggo din silang hindi nakita ni Daneyel kaya alam kong excited lang siya.
"Chocolates!" Iyon ang bungad niya na iki natawa ng mga magulang ko.
"We'll give you later. Let's go at mainit." Si mommy ng nayakap ako ganun din si daddy.
Tinabihan ni mommy si Daneyel sa likod at si daddy ang katabi ko.
"How's your flight?" Pangangamusta ko dahil galing pa silang Australia.
- Writer
