วิศวะคนโหดโหมดหวงเมีย 37
สถานะที่เปลี่ยนไป
หลายวันต่อมา...
หลังจากวันนั้นหมอกก็ตามติดลูกแพรแทบจะตลอดทุกย่างก้าว โดยที่ไม่แคร์สายตาของใครซึ่งการกระทำที่เปลี่ยนไปของเขาแม้ว่าท่าทางเขาจะยังคงเย็นชา แต่ทว่าลึก ๆ แล้วลูกแพรกลับรู้สึกดีที่มีเขาอยู่ข้าง ๆ
“วันหยุดจะแต่งตัวไปไหน” หมอกสวมกอดร่างอวบอิ่มจากทางด้านหลังในขณะที่เธอกำลังยืนจัดระเบียบร่างกายอยู่หน้าโต๊ะกระจก ซึ่งการกระทำของเขามันทำให้ลูกแพรรู้สึกคุ้นชินไปกับมันแล้ว
“ฉันจะออกไปข้างนอก...”
“ไปข้างนอก? ไปกับใคร? ไปทำไม?” จากเสียงที่นิ่งปกติแปรเปลี่ยนเป็นดุดันจนลูกแพรอมยิ้มกับท่าทางของเขา พร้อมกับแกะท่อนแขนแกร่งออกจากเอวคอดก่อนจะหันมาสบสายตาคมของคนที่ทำหน้านิ่งอยู่ตรงหน้า
“ฉันมีธุระนิดหน่อย วันหยุดทั้งทีนะ...เอ่อพี่พักผ่อนเถอะนะ เดี๋ยวจะรีบกลับค่ะ” เมื่อเจอสายตาดุดันเธอจึงต้องเอ่ยเรียกคนต้องหน้าด้วยสรรพนามที่เขาต้องการเพราะก่อนหน้านี้ท
