มารุตนั่งอยู่ที่เกรซเฮาส์
ใบหน้าทั้งเครียดและลังเล
กริตตรินท์และพริ้นซ์นั่งฟังอยู่ข้าง ๆ
....
มารุต เอ่ยจริงจัง
“ไอริส…เธอไม่ธรรมดาอย่างที่กูคิดไว้จริง ๆ
เรียกว่าเป็น...
เจ้าหญิงมาเฟีย..แห่งตระกูลพิบูลวรพงศ์
และตอนนี้…ไอริสมีข้อเสนอให้กู...
ทำงานในร้านดอกไม้ของเธอ 3 เดือน…
ครบสามเดือน เธอจะโอนที่ดินครึ่งหนึ่งให้”
...
///ทุกคนอ้าปากค้างตกใจ//
กริตตรินท์ โผล่ง
“เป็น…ลูกสาวมาเฟีย..
ตระกูลพิบูลวรพงศ์จริง ๆ เหรอเนี่ย?!”
...
พริ้นซ์สบตากับกริตตรินท์
ก่อนพูดอย่างจริงจัง
“ฟัง ๆ ดูนะ มารุต แทนที่จะต้องปะทะ
เสียเลือดเนื้อเพื่อที่ดินตรงนั้น. .
สามเดือน…แลกกับหุ้นครึ่งหนึ่งในที่ดิน…
ก็ไม่เลวเลย แถมไม่ต้องปะทะกับเจ้าพ่อโดยตรง”
"แต่ ...มึงแค่ต้องยอมเเลกกับศักดิ์ศรีมาเฟีย
ของมึง..เพื่อไปเป็นลูกน้องในร้านเธอ"
....
กริตตรินท์หัวเราะเบา ๆ แซว
“มาเฟียอย่างมึง…กลับใจอ่อน
ให้กับ
