📚⋰˚☆
ณ ห้องของคาริสา – 23:26 น.
เสียงจากสายปลายทางยังชัดอยู่ในหัว “พวกเขามาแล้ว”
คาริสาหันมองชายสองคนตรงหน้า ธีรภพกับภัทรกร ต่างก็เข้าใจโดยไม่ต้องพูด
ตึง…ตึง…!
เสียงเคาะประตูดังพอดีเกินกว่าจะเป็นแขกหลงทาง หรือเพื่อนบ้านธรรมดา
ธีรภพหันมาบอกเบา ๆ “อย่าเปิดจนกว่าฉันจะพูดว่า ‘โอเค’”
ภัทรกรขยับไปยืนข้างตู้เก็บรองเท้า มือหนึ่งหยิบโน้ตบุ๊ก อีกมือเปิดโหมดบันทึกเสียงแบบออฟไลน์ “ทุกอย่างในห้องนี้จะถูกเก็บ ไม่มีขึ้นคลาวด์ ไม่มีรั่ว”
คาริสาหันไปมองกล่องไม้สักบนโต๊ะ เธอหยิบการ์ดเลนส์ใส่กระเป๋าเสื้อคลุม ไม่ใช่เพื่อให้ใครเห็น แต่เพื่อย้ำกับตัวเองว่าจะไม่ปล่อยให้ความกลัวควบคุม
เสียงเคาะครั้งที่สามไม่มา แต่กลับเป็นเสียงแม่กุญแจด้านนอกถูกบิด กริก คิ้วธีรภพกระตุก เขารีบเดินไปแตะคันเปิดไว้ “ล็อกเสื่อม พรุ่งนี้เรียกช่างมาเปลี่ยน” เขาพูดเบา ๆ
แล้วถามผ่านบานไม้ “ใครครับ” น้ำเสียงเรียบแต่หนัก
“ฝ่ายตรวจ
