เธอคนเดียวที่ประธานต้องการ(The Only One He Wants)

🪞🪴 แสงแดดช่วงสายส่องลงบนตึกกระจกสูงกลางเมือง บนยอดตึกมีตัวอักษรสีทองเขียนว่า Artemis Group เครือห้างสรรพสินค้าใหญ่ที่สุดในเอเชีย เบื้องหลังชื่อเสียงนี้ คือผู้ชายที่คนทั่วไปไม่กล้าเข้าใกล้ง่าย ๆ เสียงส้นสูงดังเป็นจังหวะบนพื้นหินอ่อน หญิงสาวในชุดสูทสีเบจเข้ารูปเดินตรงไปที่ห้องสัมภาษณ์ชั้น 42 ก้าวเดินนิ่ง มั่นใจ แต่เด็ดขาด คาริสา สิรินทร หญิงสาวที่ถูกพูดถึงมากในวงการธุรกิจรุ่นใหม่ หลังเรียนจบจากอังกฤษ เธอไม่ได้มีแค่ความสวย แต่ยังเต็มไปด้วยความมั่นใจและความลึกลับ เธอวางแฟ้มประวัติบนโต๊ะกระจกใส แล้วเงยหน้ามองชายหนุ่มที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ ทุกอย่างเหมือนหยุดนิ่ง ชายหนุ่มในสูทสีเทาเข้ม ผมเรียบ ดวงตาคมและเย็นชา เหมือนเป็นคนที่ควบคุมทุกอย่าง ธีรภพ อัครวัฒน์ เจ้าของบริษัท และตอนนี้นั่งอยู่ตรงหน้าเธอ “คุณคือผู้สมัครตำแหน่งที่ปรึกษาฝ่ายกลยุทธ์?” เขาถามเสียงเรียบ “ค่ะ ชื่อคาริสา สิรินทรค่ะ” เธอตอบอย่างชัดเจน ธีรภพมองหน้าเธอครู่หนึ่ง ไม่ใช่แค่ใบหน้า แต่เหมือนกำลังมองลึกไปมากกว่านั้น “คุณรู้ไหมว่าผมไม่เคยสัมภาษณ์ใครด้วยตัวเอง” “…ทราบค่ะ” “แล้วคุณคิดว่าทำไมผมถึงมา?” คาริสายิ้มบาง ๆ ดวงตาเธอไม่มีแววกลัวเลย มีแต่ความมั่นใจ “เพราะคุณอยากรู้ว่าผู้หญิงที่ไม่สนใจคุณ…มีอะไรดี” เธอตอบตรง ๆ ธีรภพเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏบนใบหน้าที่แทบไม่เคยยิ้มให้ใคร “คุณพูดถูก นั่นแหละเหตุผลเดียว” การสัมภาษณ์ที่ควรใช้เวลาสิบนาที กลับจบในสามนาที และเธอก็ไม่ได้งานนั้น แต่ก่อนที่เธอจะลุกขึ้น เสียงของเขาดังขึ้นอีก “คุณจะไม่เป็นพนักงานของผมหรอก” คาริสาหันกลับมา มองเขาอย่างงง ๆ “แล้วฉันจะเป็นอะไรคะ?” ธีรภพลุกขึ้น เดินเข้ามาใกล้ จนเหลือแค่ก้าวเดียวระหว่างพวกเขา เธอได้กลิ่นโคโลญจน์หรูอ่อน ๆ ของเขา เย็นและนิ่งเหมือนตัวตนของเขา “เป็นคนที่ผมจะจีบ” คาริสารู้สึกนิ่งไปทันที รอบห้องเงียบสนิท ไม่มีใครกล้าพูดอะไร เขาไม่ได้พูดเล่น น้ำเสียงหนักแน่นจนเธอรับรู้ได้ “ประธานอัครวัฒน์คะ คุณจะจีบผู้หญิงที่คุณไม่รู้จักเลยเหรอคะ?” ธีรภพมองเธอเต็มตา ก่อนตอบช้า ๆ “ผมไม่รู้จักคุณในเอกสาร แต่ผมรู้ว่าคุณน่ารู้จัก” หลังจากวันนั้น คาริสากลับมานั่งอยู่ในคอนโดกลางเมือง บนโต๊ะกาแฟมีแฟ้มข้อมูลเกี่ยวกับ Artemis Group วางอยู่ เธอหยิบมือถือขึ้นมา เห็นข้อความจากเบอร์ที่ไม่ได้เซฟชื่อ “พรุ่งนี้เช้า 8 โมง ผมจะรอคุณหน้าตึก อย่าทำให้ผมรอนาน – T.” คาริสามองข้อความนั้นเงียบ ๆ ก่อนหัวเราะเบา ๆ “ผู้ชายแบบนี้…ยังมีอยู่จริงเหรอ” แต่สิ่งที่เธอไม่รู้ คือในความเงียบที่คนทั้งเมืองต่างกลัวเขา ชายคนนั้น…กลับเริ่มมองหาแค่เธอคนเดียว 🖋️ “ประธานผู้ไม่รับใคร” เมื่อคาริสายอมตอบรับคำชวนประหลาดของผู้ชายที่ไม่เคยไล่ตามใครมาก่อน เธอจึงก้าวเข้าสู่โลกที่ไม่เคยคิดว่าจะเกี่ยวข้อง พร้อมกับความลับในใจเธอเอง และแม้เธอจะยังไม่ยอมรับความรู้สึกที่เกิดขึ้น แต่หัวใจของเธอก็เริ่มสั่นไหวไปกับสิ่งที่เขาทำ ⸻ ✦ คาริสาออกจากคอนโดในชุดสูทสีขาว เธอไม่ได้แต่งเพื่อไปทำงาน และก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็น “ผู้หญิงของใคร” ที่ต้องแต่งเพื่อไป “เดท” เธอไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในสถานะอะไร แต่ยิ่งไม่ชัดเจน เธอก็ยิ่งพยายามควบคุมตัวเองให้ดูนิ่งที่สุด ไม่นาน รถเบนซ์สีดำก็มาจอดตรงหน้า ประตูฝั่งผู้โดยสารเปิดออกอัตโนมัติ ชายในสูทสีเทาเข้มก้าวลงมาอย่างเงียบ ๆ ธีรภพ เขาไม่พูดคำว่าสวัสดี ไม่ชมว่าเธอสวย ไม่พูดอะไรเลย แค่ยื่นกาแฟเย็นจากร้านประจำให้เธอหนึ่งแก้ว “วันนี้คุณจะไปกับผมทั้งวัน” เขาพูดเรียบ ๆ คาริสาขมวดคิ้ว “ในฐานะอะไรคะ?” “ในฐานะคนที่ผมเลือกแล้ว” น้ำเสียงของเขาไม่หยิ่ง แต่หนักแน่นจนเธอไม่มีคำเถียง รถเคลื่อนไปเงียบ ๆ เธอคิดว่าเขาจะพาไปห้างหรือออฟฟิศ แต่ไม่ใช่ รถมุ่งหน้าไปที่โครงการคอนโดหรูที่กำลังสร้างอยู่ เมื่อถึงที่หมาย คนขับก็ลงมาเปิดประตูให้เธออีกครั้ง ธีรภพเดินนำเข้าไปในโถงต้อนรับที่ยังไม่เปิดให้คนทั่วไปเข้าได้ ภายในตกแต่งด้วยผนังหินอ่อนและกระจกสะอาดใส เหมือนกับตึกที่เสร็จแล้วมากกว่าจะเป็นไซต์ก่อสร้าง “นี่คือโครงการใหม่ของผม” เขาพูดขึ้น คาริสาถามตรง ๆ “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันคะ?” ธีรภพหันกลับมามอง แววตานิ่งและลึกเหมือนจะมองทะลุทุกอย่างในใจเธอ “เพราะผมจะให้คุณเลือกห้องที่ชอบ” “แล้วผมจะซื้อไว้ให้…ในชื่อคุณ” คาริสาชะงักไปทันที “คุณกำลังเล่นเกมอะไรอยู่?” “ผมไม่เล่นเกม” เขาตอบเสียงเรียบ “ผมจริงจัง” เขาเดินเข้ามาใกล้จนแทบไม่มีระยะห่าง “คุณเคยพูดว่าผู้ชายไม่ควรซื้อของให้ผู้หญิงเพื่อแลกกับอะไรบางอย่าง ใช่ไหม?” เธอไม่แน่ใจว่าเคยพูดเมื่อไหร่ แต่เขากลับจำได้ “แต่ผมจะซื้อให้คุณ ไม่ได้แลกกับอะไรเลย แค่จะให้คุณรู้ว่าคุณอยู่ในความคิดผมทุกวัน” คาริสาเงียบไปทันที คำว่า “ผมจะจีบคุณ” ที่เคยฟังเหมือนคำพูดของคนใช้อำนาจ ตอนนี้เธอไม่แน่ใจแล้ว ว่าเขากำลังใช้อำนาจ หรือกำลังแสดงความจริงใจในแบบที่ไม่เคยอ่อนแอเลยต่างหาก เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ ปล่อยให้เขาพาเดินดูห้องเพนต์เฮาส์ทั้งชั้นอย่างเงียบ ๆ จนมาถึงระเบียงกระจก มองเห็นวิวเมืองกว้างไกล แสงแดดยามสายส่องลงบนใบหน้าเขาพอดี เขาหันมาถามเสียงเบา “ชอบไหม?” คาริสาพยักหน้า ก่อนพูดตรง ๆ “แต่ฉันจะไม่รับไว้หรอกค่ะ ต่อให้ชอบแค่ไหนก็ตาม” ธีรภพยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้ดูผิดหวัง เพียงตอบกลับว่า “งั้นผมจะเก็บไว้ให้คุณ…จนกว่าคุณจะพร้อมรับมันเอง” ระหว่างทางกลับ คาริสานั่งเงียบอยู่ข้าง ๆ เธอหยิบมือถือขึ้นมาเช็กข้อความจากกลุ่มนักลงทุนสายเทคโนโลยี แต่มีข้อความลับจากเบอร์ไม่รู้จักส่งมาเพียงว่า: “เขาคือคนเดียวที่เกี่ยวข้องกับการหายตัวของพ่อคุณ อย่าลืมเป้าหมาย” คาริสาถอนหายใจเบา ๆ แต่ทันใดนั้น เสียงธีรภพก็ดังขึ้นในรถ “คุณกำลังคิดเรื่องที่ไม่ควรคิด” เธอสะดุ้งเล็กน้อย “คุณรู้ได้ยังไง?” “เวลาคุณหลบตา แสดงว่าคุณกำลังหนีความจริงของตัวเอง” คาริสาเม้มปากแน่น เธอเริ่มรู้แล้วว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่แค่สังเกตเก่ง แต่เหมือนอ่านใจเธอออกทุกครั้ง “แล้วคุณล่ะ…” เธอหันมามองตาเขาตรง ๆ “คุณมีอะไรที่ยังไม่บอกฉันไหม?” ธีรภพเงียบไปสักพัก ก่อนพูดขึ้นช้า ๆ “ผมมีทั้งเรื่องที่ยังไม่ได้บอก และเรื่องที่ผมก็ยังไม่แน่ใจว่าคุณอยากรู้จริง ๆ หรือเปล่า” รถมาจอดที่คอนโดของคาริสา เธอก้าวลงจากรถโดยไม่พูดอะไร แต่ก่อนจะเดินเข้าตึก เสียงของเขาดังขึ้นจากกระจกรถที่เลื่อนลง “พรุ่งนี้ผมจะยังรอคุณเวลาเดิมนะ” คาริสาหันกลับมามองเขาแล้วถามตรง ๆ “คุณจีบผู้หญิงทุกวันแบบนี้เลยเหรอคะ?” ธีรภพยิ้มบาง ๆ เป็นรอยยิ้มที่เหมือนมีไว้ให้เธอคนเดียว “ไม่…คุณคือคนแรก และผมก็ไม่คิดจะเปลี่ยนใจ” ⸻ 🖋️ “เหตุผลที่เขาเลือกเธอ” คาริสาเริ่มถามตัวเองว่า ทำไมผู้ชายที่ไม่เคยสนใจใคร กลับเปิดใจให้เธอ ทั้งที่เธออาจเป็นศัตรูของเขาโดยที่เขาไม่รู้ เมื่อความสงสัยมากขึ้น เธอเริ่มค้นหาคำตอบด้วยวิธีของเธอเอง และเริ่ม “สืบ” เรื่องราวของชายคนนี้อย่างจริงจัง ⸻ ✦ เหตุผลที่เขาเลือกเธอ คาริสาไม่ใช่ผู้หญิงที่เชื่อคำพูดง่าย ๆ โดยเฉพาะจากผู้ชายอย่างเขา ผู้ชายที่ทั้งเมืองให้ความเกรงใจ แต่กลับพูดกับเธอตรง ๆ ว่า “ผมจะจีบคุณ” โดยไม่ลังเลเลยสักนิด ผ่านมาแล้วสามวัน เขาส่งรถมารอเธอหน้าตึกในเวลาเดิมทุกเช้า เธอไม่เคยตอบตกลง แต่ก็ลงมาขึ้นรถกับเขาทุกครั้ง เธอบอกตัวเองว่า “เพราะอยากรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่” “เพราะอยากได้ข้อมูลเกี่ยวกับพ่อ” “นี่คือภารกิจ ไม่ใช่ความรู้สึก” แต่ในใจลึก ๆ เธออาจแค่ไม่อยากปล่อยให้เขาหายไป ธีรภพไม่ใช่คนพูดหวาน เขาไม่ชมว่าเธอสวย ไม่ถามว่าเหนื่อยไหม และไม่เคยแตะต้องเธอโดยไม่ขออนุญาตหรือรอให้เธอแสดงออกก่อน แต่ทุกเช้าเขาส่งกาแฟที่เธอชอบมาให้ วันที่ฝนตก เขายืนรอเงียบ ๆ หน้าตึกออฟฟิศ และตอนเธอมีสีหน้าเหนื่อยล้า เขาเดินตามเธอออกมาจากห้องประชุมโดยไม่พูดอะไร เขาไม่ได้ดูแลด้วยคำพูด แต่เขามองเธอและเข้าใจเธอในแบบที่ไม่มีใครเคยทำมาก่อน และนั่นเองที่ทำให้คาริสารู้สึกกลัวมากกว่าเดิม คาริสาเริ่มค้นหาความจริงด้วยวิธีของเธอเอง บ่ายวันนั้น เธอเข้าไปในห้องเก็บข้อมูลกลางของ Artemis Group โดยใช้รหัสจากฝ่ายบุคคล สิทธิ์ของเธอทำให้เข้าถึงฐานข้อมูลระดับที่ปรึกษาได้ “ขอแค่เจอข้อมูลการซื้อกิจการเมื่อสิบปีก่อนก็พอ” เธอพึมพำเบา ๆ เธอเลื่อนหาชื่อบริษัทลูกไปเรื่อย ๆ จนมาหยุดที่ชื่อหนึ่ง: SkyEast Bio Lab บริษัทวิจัยชีวภาพที่ล้มละลาย และมีข่าวเรื่องคดีความเกี่ยวกับพ่อของเธอ เธอกดเข้าไปอ่าน แต่หน้าจอกลับขึ้นข้อความเตือนทันที: “Restricted Access – Code Owner: T.Akkarawat” (เข้าถึงได้เฉพาะ – เจ้าของรหัส: ธ.อัครวัฒน์) ธีรภพ… เขาคือคนเดียวที่ล็อกไฟล์นี้ไว้ หมายความว่าเขารู้เรื่องนี้แน่นอน และสิ่งที่ทำให้เธอตกใจยิ่งกว่า คือชื่อของพ่อเธออยู่ในรายชื่อผู้ถือหุ้นก่อนที่บริษัทจะล้ม แต่ลายเซ็นโอนหุ้นกลับไม่ใช่ของพ่อเธอ คาริสาเดินไปขึ้นลิฟต์ด้วยหัวใจที่เต้นแรง ลิฟต์กระจกพาขึ้นสู่ชั้นบนสุด ทางเดินปูพรมสีเทาเงียบสงบ ด้านหน้าคือห้องทำงานของเขา เธอไม่ได้มีนัด แต่เลขาก็ลุกขึ้นทันทีเมื่อเห็นเธอ “คุณธีรภพอยู่ข้างในค่ะ เชิญได้เลยค่ะ” คาริสาพยักหน้าเบา ๆ ก่อนผลักประตูเข้าไป ธีรภพนั่งหันหลังให้กระจก มองวิวเมือง เขาไม่ได้หันมามองตอนเธอเดินเข้ามา เพียงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ “คุณเพิ่งพยายามเปิดไฟล์ที่ผมล็อก” คาริสาชะงักไป สูดหายใจลึกก่อนตอบ “ใช่ค่ะ” เขาหันมามองช้า ๆ ไม่มีสีหน้าโกรธ หรือคำตำหนิใด ๆ “คุณอยากสืบอะไรก็สืบได้เต็มที่ แต่จำไว้นะ ว่าการที่ผมยอมให้คุณอยู่ใกล้ ไม่ได้หมายความว่าผมไม่รู้ว่าคุณกำลังซ่อนอะไรอยู่” คาริสามองเขาตรง ๆ แววตาไม่มีความกลัว “งั้นฉันถามตรง ๆ เลยนะคะ คุณจีบฉันเพราะอะไร?” ธีรภพเงียบไปนานพอสมควร จนเธอเริ่มรู้สึกว่าตัวเองอาจถามมากเกินไป แต่เขากลับตอบเสียงนิ่งและลึก “เพราะคุณเหมือนคนที่ผมเคยรักมากที่สุด แต่คุณดีกว่าเขาทุกอย่าง” คาริสาชะงักทันที “ใคร?” เขาไม่ตอบทันที แต่หรี่ตามองเธอ เหมือนกำลังตัดสินใจว่าจะพูดต่อดีหรือไม่ แล้วพูดเพียงสั้น ๆ “คนที่ทำให้ผมรู้ว่า บางครั้งความจริงก็ทำร้ายคนที่ไม่ควรถูกทำร้าย” คาริสาเดินออกมาด้วยความรู้สึกไม่เหมือนเดิม เมื่อกลับมานั่งในรถของตัวเอง เธอไม่แน่ใจว่าที่กำลังทำอยู่นั้น…คือการหาความจริง หรือกำลังหาคำตอบในใจตัวเองกันแน่ แต่มีอย่างหนึ่งที่เธอรู้ชัด วันนี้เธอมองหน้าเขาแล้วไม่สามารถเกลียดเขาได้อีกต่อไป และบางที…นี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของจุดจบที่เธอไม่สามารถควบคุมได้ ⸻ 🖋️ “มื้อค่ำใต้ไฟระย้า” ธีรภพชวนเธอไปดินเนอร์อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่แค่การเอาใจหรือการดูแลทั่วไป มันคือการเปิดพื้นที่ส่วนตัว ที่ไม่เคยมีใครได้เข้าไปมาก่อน นอกจากเธอ 𓏔 ⟡ ⸝⸝ ✿ 𓈈 𓂂 𓏸