📗🌒 เงาที่ซ่อนในไฟล์ 𓈒𓂃꙳⋆

2176 Words

✦ เมื่อความลับเริ่มเคลื่อนไหว ความจริงจากอดีตเหมือนถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง ผ่านอีเมลปริศนา มันพาคาริสาไปเจอกับคำถามที่เธอไม่เคยกล้าถามเลยสักครั้ง พ่อของเธอ…หายไปจริงหรือ? ✦ เงาที่ซ่อนในไฟล์ ☀️ เช้าวันพฤหัส อากาศในกรุงเทพฯ อึมครึม หนักแน่นเหมือนมีบางอย่างกดทับอยู่ คาริสานั่งอยู่ในห้องทำงานชั้น 28 แสงแดดลอดผ่านกระจกบานใหญ่ส่องเข้ามา โต๊ะทำงานสะอาดเรียบ แต่กาแฟที่วางอยู่ข้างมือกลับเย็นชืดจนไม่ได้แตะ บนหน้าจอแล็ปท็อป อีเมลใหม่เด้งขึ้นมา หัวข้อ: “ส่งจดหมายลับภายใน – ด่วน” ผู้ส่ง: c.sirinthorn.archive@skyeast.org ชื่อที่ปรากฏ: C. Sirinthorn หัวใจเธอแทบหยุดเต้นในวินาทีที่เห็นชื่อ พ่อ… ✦ ไฟล์ที่ไม่ควรมี เธอกดเปิดอีเมลด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย เนื้อความไม่มีคำอธิบาย ไม่มีคำทักทาย มีเพียงไฟล์แนบชื่อ โครงการ-mirage_SKY-E_RE.pdf และข้อความสั้น ๆ เพียงบรรทัดเดียว “คุณพร้อมจะรู้ความจริงหรือยัง” คาริสาจ้องอยู่นาน ไม่แน่ใจว่าจะเปิดดีหรือไม่ แต่สุดท้ายเธอก็กดเปิดไฟล์ บนหน้าจอ ปรากฏเป็นแผนผังบริษัท SkyEast ของปี 2015 ข้างในมีโครงการลับที่ชื่อว่า MIRAGE อยู่ในแผนกการลงทุนพิเศษ โครงการนี้ไม่เคยถูกบันทึกไว้ในระบบใด ๆ ของรัฐมาก่อน ที่มุมล่างขวาของเอกสาร มีชื่อพ่อของเธอปรากฏชัด ในฐานะ “เจ้าของแผนต้นฉบับ” แต่สิ่งที่ทำให้เธอแทบลืมหายใจ คือชื่ออีกชื่อที่โผล่อยู่ในแผนกตรวจสอบ Pattarakorn Ittiwat ภัทรกร… ✦ เธอเริ่มมั่นใจว่า ไม่มีอะไรเป็นเรื่องบังเอิญ ทันทีที่เธออ่านถึงบรรทัดนั้น เสียงเคาะประตูดังขึ้น ประตูถูกเปิดออกก่อนที่เธอจะทันตอบ ภัทรกรยืนอยู่ตรงนั้น ท่าทางเหมือนเดิมแต่วันนี้เขาไม่ยิ้ม “คุณได้รับเมลแล้วใช่ไหมครับ” คาริสานิ่งไป ใจเธอกำลังต่อเรื่องราวเร็วเกินจะควบคุม “มันคืออะไร” เธอถามเสียงเรียบ ภัทรกรก้าวเข้ามา วางแฟ้มเอกสารบนโต๊ะ “มันคือโครงการที่ควรหายไปพร้อมกับชื่อ SkyEast แต่มีบางคนไม่ยอมให้มันจบ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร” เธอมองเขาตรง ๆ “แล้วคุณเกี่ยวอะไรกับมัน?” ภัทรกรหรี่ตา น้ำเสียงเบาลง “ผมไม่ได้แค่รู้จักพ่อคุณ… ผมเคยทำงานกับเขาในช่วงสุดท้าย ก่อนที่ทุกอย่างจะพังลง” ✦ บางอย่างจากอดีตกำลังเรียกเธอกลับไป ภัทรกรทิ้งเอกสารไว้ แล้วหันหลังเดินออกจากห้อง คำพูดสุดท้ายที่เขาทิ้งไว้คือ “คุณไม่ได้รู้จักพ่อคุณดีอย่างที่คิดและถ้าคุณอยากเดินต่อกับธีรภพ… คุณต้องรู้ความจริงทั้งหมดก่อน” คาริสาปิดประตู หันกลับไปมองหน้าจออีกครั้ง ภาพสุดท้ายในไฟล์ PDF เป็นห้องปิดทึบ ไม่มีหน้าต่าง มีไฟเพดานดวงเดียตรงกลางคือโต๊ะเหล็กยาวใต้ภาพมีข้อความว่า “บันทึกภาพศูนย์ดำเนินการ MIRAGE – พื้นที่ควบคุมลับสุด” ✦ เธอเริ่มสั่น ไม่ใช่เพราะกลัว แต่เพราะสงสัย คาริสาไม่แน่ใจแล้วว่าพ่อของเธอ “หนีไปเอง” หรือ “ถูกบังคับให้หายไป” สิ่งเดียวที่ชัดเจนคือยังมีใครบางคนอยากให้เธอรู้ความจริงและใครคนนั้น…ยังมีชีวิตอยู่ ✦ ด้านธีรภพ เย็นวันนั้น เขาได้รับข้อความสั้น ๆ จากเธอ “คืนนี้ ฉันอยากคุยเรื่องพ่อ” เขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนตอบกลับ “ผมจะไปรับคุณตอนหนึ่งทุ่ม คุณเลือกที่ได้เลย…ไม่ต้องเป็นร้านหรูแค่ที่ที่คุณกล้าพูดทุกเรื่อง” 🖋️ “ที่…ที่กล้าพูดความจริง” ในร้านกาแฟเงียบ ๆ กลางเมือง คาริสาจะเล่าทุกอย่างให้ธีรภพฟัง และคำตอบจากเขา…จะเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยคิดเลยว่า คนอย่างเขาจะยอมพูดออกมา เรื่องราวในอดีตที่อาจเชื่อมโยงกันมากกว่าที่เธอเคยรู้ ✦ “พื้นที่ปลอดภัย” ครั้งแรกของคาริสาและธีรภพ นี่คือครั้งแรกที่การพูดถึงอดีตไม่ได้หมายถึงความอ่อนแอ แต่เป็นการเปิดใจ ที่ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ลึกขึ้น และเป็นครั้งแรกที่ธีรภพยอมเล่าเรื่องของตัวเองโดยไม่ปิดบัง ✦ ที่…ที่กล้าพูดความจริง คืนนั้นไม่มีฝน แต่ลมเย็นกว่าปกติ ร้านกาแฟเล็ก ๆ ริมถนนที่เปิดถึงสี่ทุ่ม เป็นที่ที่เธอเลือก ไม่ใช่เพราะมันสวยหรือหรู แต่เพราะไม่มีใครที่นี่รู้จักพวกเขา คาริสามาก่อนเวลาเล็กน้อย ใส่เดรสผ้าคอตตอนสีขาวง่าย ๆ มัดผมหลวม ๆ ไม่ได้แต่งหน้าจัด แต่กลับดูสวยกว่าที่เคย ธีรภพมาถึงเงียบ ๆ และนั่งลงตรงข้าม เขาไม่ใส่สูท แต่ยังดูเนี้ยบในเสื้อเชิ้ตเข้มกับกางเกงขายาว เธอไม่พูด เขาก็ไม่เร่ง จนเมื่อกาแฟถูกยกมาวางตรงหน้า เธอจึงพูดขึ้น “คุณเคยคิดไหม ว่าเราเหมือนถูกดึงเข้าเกมที่เราไม่ได้เป็นคนเริ่ม” ธีรภพสบตาเธอ ตอบชัดเจน “คิด… และผมก็รู้ด้วยว่าเกมนี้มันเริ่มมาตั้งแต่ก่อนเราจะเกิด” ✦ เมื่อความเงียบไม่ใช่สิ่งน่ากลัว คาริสาวางเอกสารที่ปริ้นท์จากอีเมลลงบนโต๊ะ ในนั้นมีภาพห้องลับ แผน MIRAGE และชื่อ C. Sirinthorn ธีรภพก้มดูอย่างใจเย็น ปลายนิ้วแตะกระดาษเบา ๆ “คุณคิดว่า…เขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า” เธอนิ่งไป แล้วตอบช้า ๆ “เมื่อก่อนฉันคิดว่าไม่ แต่ตอนนี้…ฉันเริ่มเชื่อว่าอาจใช่ หรือไม่ก็มีใครใช้ชื่อเขาเพื่อส่งอะไรบางอย่างมาหาฉัน” ธีรภพพยักหน้า “ตอนบริษัทผมซื้อโครงสร้างของ SkyEast ผมเห็นไฟล์นี้ มันอยู่ในรายชื่อที่ถูกลบไปแล้ว แต่ผมจำได้เพราะมีชื่อภัทรกรอยู่ในนั้น” คาริสาหันขวับ “คุณรู้มาก่อน?” “ใช่…ผมรู้ แต่ผมไม่พูด เพราะตอนนั้นคุณยังไม่พร้อม และผมก็ไม่แน่ใจว่าคุณอยากรู้เพราะต้องการล้างชื่อ หรือเพราะคุณอยาก ‘ตามหาพ่อ’ จริง ๆ” เธอนิ่งไป ก่อนจะพูดเบา ๆ “ฉันอยากรู้…ว่าเขาเลือกหายไปเพื่อปกป้องฉัน หรือจริง ๆ แล้วฉันไม่สำคัญพอให้เขาอยู่” ธีรภพเงียบไปนาน ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไม่เคยอ่อนขนาดนี้มาก่อน “ตอนผมอายุสิบห้า แม่เดินออกจากบ้านไปตอนกลางคืน ไม่มีจดหมาย ไม่มีคำลา ไม่มีเหตุผลอะไรทั้งนั้น… และผมก็ใช้เวลาทั้งชีวิตคิดว่าผมทำผิดอะไร” คาริสาขยับตัวช้า ๆ เธอเพิ่งรู้ว่า ธีรภพก็เคยถูกทิ้งเหมือนกัน “วันหนึ่ง ผมเจอแฟ้มเวชระเบียนของแม่ในโรงพยาบาลเล็ก ๆ แม่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้ารุนแรง และที่เธอเลือกจากไป…ก็เพราะไม่อยากให้ลูกเห็นภาพเธอในวันที่ไม่เหลืออะไรแล้ว” คาริสามองเขา หัวใจเธอช้าลง เหมือนไม่ได้ฟังแค่เรื่องของเขา แต่เธอกำลังมองเรื่องของตัวเองในอีกด้าน “บางที…การหายไปไม่ได้หมายความว่าไม่รัก แต่เพราะเขาคิดว่าอยู่ไป…มันจะทำร้ายมากกว่า” เธอพูดเสียงแผ่ว ✦ การพิงครั้งแรก…ที่ตรงไปตรงมา เธอเอามือแตะหลังมือเขาเบา ๆ ธีรภพไม่ดึงหนี ไม่แปลกใจ ไม่พูดอะไร เมื่อเธอค่อย ๆ พิงไหล่เขาในร้านกาแฟที่เงียบไร้เสียงเพลง เขากลับหลับตาลงราวกับรอวันนี้มานานแล้ว “ฉันไม่กลัวอีกแล้ว” เธอกระซิบเบา ๆ “แต่อย่าปล่อยให้ฉันเดินคนเดียวได้ไหม” ธีรภพตอบสั้น ๆ แต่มั่นคง “ไม่มีวัน” ✦ สุดทางของคืนนี้ ก่อนกลับ เธอมองหน้าเขาเงียบ ๆ ขณะรอรถ “คุณจะช่วยฉันหาความจริงเรื่องพ่อไหม ถึงแม้มันอาจทำให้บริษัทคุณเดือดร้อน” ธีรภพสบตาเธอแล้วพูดชัดเจน “ผมจะไม่ช่วยคุณ” เธอชะงัก แต่เขาพูดต่อ “ผมจะเดินไปกับคุณ เพราะนี่ไม่ใช่เรื่องของคุณคนเดียวอีกแล้ว” ✦ ชายลึกลับในภาพถ่าย ระหว่างที่คาริสาค้นข้อมูลลึกลงไปในโครงการ MIRAGE เธอเจอภาพถ่ายหนึ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เป็นภาพพ่อของเธอยืนคู่กับชายในชุดสูท ใบหน้าของชายคนนั้น…คือคนที่เธอเพิ่งเจอในงานสัมมนาล่าสุด ในฐานะ “นักลงทุนหน้าใหม่” ของ Artemis Group “เงาในอดีต” ที่เริ่มทับซ้อนกับโลกปัจจุบัน ภาพถ่ายที่ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นคนเก็บไว้ กลายเป็นกุญแจดอกแรกที่จะพาไปสู่ความจริงที่ถูกปิดซ่อนไว้มากว่า 10 ปี ✦ ชายลึกลับในภาพถ่าย ☀️ เช้าวันถัดมา คาริสาลงมือค้นหาจริงจัง หลังจากเมื่อคืนเธอกับธีรภพคุยกันนานหลายชั่วโมง เธอกลับมาที่ห้องทำงาน เปิดไฟล์ MIRAGE อีกครั้ง อ่านทุกบรรทัดอย่างตั้งใจ กลัวจะพลาดอะไรสำคัญ ท้ายไฟล์มีภาพขาวดำที่เธอไม่เคยสังเกตมาก่อน ดูเหมือนถ่ายในห้องประชุมของ SkyEast ก่อนล้มละลาย ตรงกลางคือชายวัยกลางคนในสูทเข้ม รอยยิ้มมุมปากของเขาเป็นเอกลักษณ์ เขายืนข้างพ่อของเธอชัดเจน แต่สายตากลับไม่มองกล้อง เหมือนจ้องไปยังคนถ่ายภาพโดยตรง ✦ ชื่อที่ยังไม่มี ภาพนี้ไม่มีคำอธิบาย ไม่มีวันที่ ไม่มีชื่อ มีแค่รหัสเขียนด้วยลายมือว่า: MIRAGE_BX_18-7 คาริสายิ่งดูยิ่งรู้สึกแปลกใจ และยิ่งคิดก็ยิ่งนึกถึงผู้ชายคนหนึ่งในงานสัมมนาธุรกิจเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน แววตาเหมือนกันไม่มีผิด คนที่ธีรภพเคยแนะนำเธอว่า “เขาคือคุณกิตติภพ ธนะรัตน์ นักลงทุนใหม่ของ Artemis Group” ✦ ถามตรงกับคนที่ไว้ใจที่สุด “ชื่อกิตติภพ ธนะรัตน์ เคยเกี่ยวข้องกับ SkyEast ไหม?” คาริสาถามทันทีที่ธีรภพรับสาย เขาเงียบไปพักหนึ่งเหมือนกำลังนึก “ผมไม่เคยได้ยินชื่อเขาในยุคนั้น แต่ถ้าคุณบอกแบบนี้…ผมจะให้ทีมลองสืบย้อนหลัง” คาริสากัดริมฝีปาก “ฉันเห็นเขาในภาพที่ยืนข้างพ่อฉัน และตอนนี้เขาก็โผล่มาในฐานะนักลงทุนของ Artemis” เสียงธีรภพในสายชัดขึ้น จริงจังขึ้น “นั่นหมายความว่าเขารู้ว่าเรากำลังตามหาอะไร และเขาเข้ามาอยู่ตรงนี้ก่อนเราจะเจอเขาเสียอีก” ✦ เงาที่มาก่อน ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ทีมรักษาความปลอดภัยของธีรภพรายงานกลับมาอย่างไม่เป็นทางการว่า •กิตติภพ ธนะรัตน์ เคยถือหุ้นผ่านบริษัทนอมินีใน SkyEast สาขาต่างประเทศ •ชื่อเขาไม่อยู่ในรายชื่อผู้บริหาร แต่มีลายเซ็นรับรองในเอกสาร MIRAGE บางชุด •ตอนนี้เขาใช้ทุนผ่านบริษัทบ่มเพาะของ Artemis เข้าลงทุนในธุรกิจสื่อดิจิทัลและการเงิน และบรรทัดสุดท้ายของรายงานคือ: “เขาเคยถูกหน่วยงานความมั่นคงจับตามองในฐานะเครือข่ายสีเทาระดับสากล” ✦ บทสนทนาบนรถ คืนนั้น ธีรภพมารับเธอด้วยรถ SUV กันกระสุน เขาไม่ใช่คนชอบโชว์ แต่ไม่เคยประมาทกับภัยที่มองไม่เห็น “คุณคิดว่าเขาต้องการอะไร?” คาริสาถามระหว่างรถวิ่งบนทางด่วน ธีรภพตอบโดยไม่ละสายตาจากถนน “ผมไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรจากผม แต่เขาต้องการบางอย่างจากคุณแน่ เพราะถ้าแค่เรื่องเงิน เขาไม่จำเป็นต้องอยู่ในภาพข้างพ่อคุณ” เธอนิ่งไป ความคิดวิ่งวุ่น “ถ้าพ่อฉันยังอยู่…เขาอาจถูกกักไว้ในระบบบางอย่าง หรือกำลังเป็นตัวหมากในแผนของใคร” ธีรภพหันมามองเธอแวบหนึ่งก่อนตอบชัด ๆ “งั้นเราต้องเริ่มจากคนที่ยังไม่ยอมลืมอดีต คนที่มีเบาะแส แม้จะพยายามเงียบที่สุด” “ใคร?” เธอถาม “ภัทรกร” เขาตอบทันที “เขาไม่ได้แค่รู้จักพ่อคุณ แต่เขาน่าจะรู้ว่า ‘ใคร’ ทำให้พ่อคุณหายไป” ✦ ไฟที่เริ่มติด คาริสาไม่ได้ตอบ แต่หยิบภาพถ่ายขึ้นมาวางบนตัก นิ้วแตะไปที่ใบหน้าพ่อเธอ “คุณเคยบอกว่า ความกลัวใหญ่เท่าความรักที่เรายังไม่ปล่อยหมด” เธอกระซิบ “งั้นฉันจะไม่กลัวอีกต่อไป และจะรักพ่อ…ระหว่างตามหาความจริงว่าเขาเป็นใครกันแน่” ธีรภพกุมมือเธอเบา ๆ “และผมจะไม่ปล่อยมือ จนกว่าคุณจะได้คำตอบทั้งหมด” 🖋️ “ภัทรกร ผู้รู้มากกว่าที่ควร” การเผชิญหน้าระหว่างคาริสากับภัทรกรครั้งหน้า เธอจะไม่ฟังเฉย ๆ อีกแล้ว แต่จะถามให้ตรง จนเขาต้องยอมบอกชื่ออีกคน…ที่เคยอยู่ในห้องเดียวกับพ่อเธอ และยังมีชีวิตอยู่ในเมืองนี้ ˖* ೃ࿔ ᝰ ✿ ⚡︎ ☁︎ ⋆ ⋆⑅˚₊ ⋕ ༘ ݊

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more